Wetenschappers van het Imperial College in Londen, die de Britse regering adviseren in de gezondheidscrisis, analyseerden voor hun onderzoek de belangrijkste maatregelen die werden getroffen in elf landen. Daarbij België, buurlanden Frankrijk en Duitsland, en ook het Verenigd Koninkrijk, Oostenrijk, Denemarken, Spanje, Italië, Noorwegen, Zweden en Zwitserland. Ze onderzochten onder meer de effecten van het verbod op publieke evenementen, de beperkingen op verplaatsingen en het sluiten van handelszaken en scholen.

De onderzoekers vergeleken het aantal sterfgevallen in de database van het Europees Centrum voor ziektepreventie en -bestrijding met het aantal doden dat zou zijn gevallen zonder beperkende maatregelen, geschat door middel van wiskundige modellen. Ze kwamen tot de conclusie dat de maatregelen in die landen 3,1 miljoen levens hebben gered.

In hun artikel, gepubliceerd in het vakblad Nature, stellen ze verder dat dankzij de ingrepen het reproductiecijfer van het virus (het aantal mensen dat wordt besmet door elke geïnfecteerde persoon) met 82 procent is verminderd tot onder 1, de drempel waaronder het aantal nieuwe gevallen afneemt.

De onderzoekers schrijven daarnaast dat op 4 mei tussen twaalf en vijftien miljoen mensen waren besmet met COVID-19, goed voor 3,2 à 4 procent van de bevolking, al varieert dat land per land. Zo zou België met een besmettingsgraad van 8 procent het hoogste gemiddelde hebben, gevolgd door Spanje (5,5%), het Verenigd Koninkrijk (5,1%) en Italië (4,6%).

De auteurs onderstrepen tot slot dat het moeilijk is om de impact van de afzonderlijke maatregelen te meten aangezien ze elkaar snel opvolgden. Ze concluderen niettemin dat “de lockdown een substantieel effect” heeft gehad op de controle over de epidemie.