Het zelfportret is eigenlijk een voorstudie van een onderdeel van “De familie Gonzaga in verering voor de Heilige Drievuldigheid”, dat Rubens schilderde als hofschilder van het huis Gonzaga in Mantua. Rubens was naar verluidt zo vereerd met de opdracht dat hij er zichzelf een plaats in gaf. “Deze ‘visuele handtekening’ is het eerste visitekaartje van de jonge Rubens”, aldus het Rubenshuis. Het doek werd in de loop der eeuwen versneden en het zelfportret ging verloren, maar de voorstudie ervan bleef wel bewaard en dook onlangs weer op. Dankzij nauwe contacten met particuliere verzamelaars en musea kon het Rubenshuis er de hand op leggen.

Het Rubenshuis presenteert vanaf dinsdag nog vier andere nieuwe bruiklenen aan het publiek. Twee ervan zijn eveneens van Rubens: “Portret van een jonge vrouw met een halsketting” uit ca. 1605, een onafgewerkt portret dat hij in Genua schilderde, en een duo busteportretten van de Romeinse keizers Vitellius en Vespasianus dat oorspronkelijk tot een reeks van twaalf hoorde en onderdeel uitmaakte van de decoratie van Rubens’ eigen woning. Verder verkreeg het Rubenshuis ook voor lange duur een laat portret van Rubens’ grote voorbeeld Titiaan, met vermoedelijk admiraal Francesco Duodo (bekend van de zeeslag bij Lepanto) als onderwerp, en “De Inname van Rome”, een klassiek tafereel van Rubens’ leermeester Otto Van Veen.