Opiniechef New York Times sneuvelt na rechts opruiend stuk

De schokgolven na de dood van George Floyd in Minneapolis hebben niet alleen schade toegebracht aan winkels, benzinestations, politiebureaus en een enkele kerk in Washington. Ook sommige Amerikaanse nieuwsmedia hebben flinke deuken opgelopen, waarbij reputaties zijn gesneuveld. Belangrijkste slachtoffer: The New York Times.

Zondag maakte de krant bekend dat de chef van de opiniepagina’s, David Bennet, per direct zijn ontslag had ingediend. Dit nadat hij vorige week een opiniestuk had geplaatst van de Republikeinse senator Tom Cotton uit Arkansas, die daarin de grootscheepse inzet van militairen bepleitte om de orde te herstellen in de Amerikaanse steden waar werd geprotesteerd tegen het geweld van de politie tegen zwarte Amerikanen.

Antifa

‘Stuur de troepen’, was de kop van het stuk, waarin Cotton schreef dat ‘nihilistische criminelen simpelweg uit zijn op plunderen en de opwinding van vernieling, met groepen linkse radicalen zoals antifa die de protestmarsen infiltreren om de dood van Floyd voor hun eigen anarchistische doeleinden te misbruiken’. Vervolgens bepleitte Cotton, een voorganger van het nieuwe Amerikaanse nationalisme en zelf oud-militair, een ‘overweldigend machtsvertoon om de wetsovertreders uiteen te jagen, vast te zetten en uiteindelijk af te schrikken’.

Op Twitter zei hij zelfs dat de militairen ‘geen genade’ moesten tonen met de herrieschoppers, waarbij hij een term gebruikte (‘no quarter’) die als oorlogsmisdaad wordt beschouwd.

Het kwam de krant op enorme kritiek te staan, van buiten maar vooral ook van binnen. Ruim achthonderd medewerkers ondertekenden een protestbrief. Cotton zou feitelijke onjuistheden hebben gespuid, met name over de rol van ‘antifa’ bij de demonstraties. Bovendien, zo vonden velen, zou het pleidooi zwarte journalisten in gevaar brengen. Zelfs hoofdredacteur Dean Baquet (die alleen gaat over de nieuwspagina’s, niet de opiniepagina’s) schaarde zich achter zijn journalisten.

Hartstochtelijk pleidooi

Aanvankelijk verdedigde Arthur Sulzberger, de eigenaar van The New York Times, de opiniechef. Hij hield een hartstochtelijk pleidooi voor een brede opinie-agenda, waarin ook plaats is voor stukken waar de meeste lezers het niet mee eens zullen zijn. Maar na een verhitte redactievergadering trok hij zondag zijn handen van Bennet af. ‘Afgelopen week hebben we een serieuze schending van ons eindredactieproces gezien’, schreef hij aan de redactie. ‘En dat was niet de eerste keer de afgelopen jaren.’

Exit Bennet dus, die als gedoodverfd opvolger van hoofdredacteur Baquet werd beschouwd.

Het stuk van Cotton kreeg online een bijsluiter, die meldt dat het een ‘onnodig harde toon’ heeft, en dat het ‘niet aan onze standaarden voldoet en niet gepubliceerd had moeten worden’. Columnist Michelle Goldberg noemde het stuk afgelopen week ‘fascistisch’.

Rechtse geluiden

Veel redacteuren hadden het sowieso al gehad met Bennet, die sinds zijn aanstelling in 2016 provocerende rechtse geluiden had geïntroduceerd op de opiniepagina’s. Daar werden andere redacteuren, van de nieuwskrant, op aangesproken.

Een van die rechtse nieuwkomers, de conservatieve Bari Weiss, schreef dat de ‘woke’ meute op de redactie de ‘burgeroorlog’ tegen de oude garde had gewonnen, en de vrije meningsuiting de das om had gedaan. Cotton, die wordt gezien als mogelijk presidentskandidaat in 2024, echode dat en zei deze week dat de krant nu ‘kennelijk geleid wordt door politiek correcte kinderen’.

Dat was natuurlijk bedoeld als belediging, maar feit is dat deze slag wel degelijk door een jongere generatie journalisten is gewonnen die zich verzet tegen het oude dogma dat de waarheid altijd ergens in het midden ligt. Nikole Hannah-Jones, auteur van de Pulitzer-prijs winnende serie 1619, over de zwarte geschiedenis van de Verenigde Staten, zei het op CNN zo: “Het vasthouden aan evenwicht, bothsidism, de blik van nergens, werkt niet meer in de huidige politieke omstandigheden.”