Sophie Dewulf is van Marokkaans-Tunesische afkomst en ging haar hond halen bij haar zus nadat die daar kort verbleef. Enkele agenten zeiden haar dat haar hond aan de leiband moest lopen, wat niet het geval was. Dewulf zou daarop rechtsomkeer gemaakt hebben om naar huis te gaan, waarop de agent haar identiteitsdocumenten gevraagd zou hebben.

Ze legde uit dat ze die niet bij had en dat ze in pyjama was, maar dat er aangebeld kon worden zodat haar partner de papieren zou brengen. Ze weigerde ook gefouilleerd te worden omdat ze geen ondergoed droeg. De agenten zouden haar vervolgens tegen de muur geduwd hebben en haar pas losgelaten hebben toen een restauranthoudster tussenkwam en de hond meenam. Sophie Dewulf ging vervolgens Arno halen en toen die ter plaatse kwam, toonden de agenten zich plots van een andere kant, luidt het.

‘Normaal is het mijn adoptienaam die me redt, maar ditmaal had ik mijn identiteitskaart niet bij’, zegt Sophie Dewulf, die naar eigen zeggen in het verleden meermaals het slachtoffer werd van politiediscriminatie.

‘Correcte interventie’

Een woordvoerder van de politiezone Brussel Hoofdstad - Elsene bevestigt aan De Standaard dat ze op de hoogte zijn van het incident. ‘Op basis van de elementen waarover wij beschikken, waaronder videobeelden, is hier volgens ons zeker sprake van een correcte interventie door de betrokken agenten’, klinkt het. ‘De beelden die circuleren tonen overigens slechts een beperkt deel van wat zich heeft afgespeeld.’

De Brusselse politie zegt in dit stadium verder niet te zullen reageren.

‘Bang voor uniform’

Dewulf zegt dat ze de klacht niet alleen voor zichzelf heeft ingediend, maar ‘in naam van iedereen die dat niet durft of er de middelen niet voor heeft’. ‘ Wat ik erg vind, is dat je vandaag gerustgesteld zou moeten zijn als je een uniform ziet maar dat het zover gekomen is dat je er bang voor bent. Als ik nu een politieagent zie, begin ik te beven.’

Volgens advocaat Alexis Deswaef waren de voorwaarden voor het gebruik van geweld en de fouille niet aanwezig. ‘Ongeveer 80 procent van de klachten bij het Comité P worden als ongegrond beschouwd, maar dat orgaan wordt internationaal niet als voldoende onafhankelijk beschouwd en de werking ervan is aan verbetering toe’, zegt de advocaat. ‘Sinds de Ligue des Droits Humains in 2013 een observatorium voor politiegeweld heeft opgericht, is er weinig vooruitgang geboekt.’

‘De controles op basis van het uiterlijk zijn volgens de politievakbonden een verzinsel, maar ze bestaan wel degelijk’, gaat meester Deswaef verder. ‘Een aantal politici willen het filmen van de politie wettelijk verbieden maar dergelijke beelden zijn vaak noodzakelijk om een veroordeling te bekomen. Een dergelijk verbod zou dus ruim baan geven aan politiegeweld.’