Niets is wat het lijkt. Laat je dus niet afleiden door de titel, want ik heb helemaal nog geen vakantie. Integendeel. De laatste drie weken ben ik er met De Wandeljung, een groepje vrienden dat graag wandelt, zelfs niet in geslaagd om ook maar één keer af te spreken. De laatste wandeling dateert van dinsdag 2 juni. Samen met Johan stapte ik naar het klaprozenveld in Widooie om al die pracht live te gaan bekijken. De vele foto’s op Facebook hadden ons geprikkeld. Nieuwsgierig als kleine kinderen stapten we onder een loden zon op en af van Borgloon naar Widooie. Een trip van zo’n 15 km. Maar het was meer dan de moeite waard. Met mijn strooien hoed op het hoofd waande ik mij heel even op vakantie in het zuiden van Frankrijk. Niet dus. Zelfs de échte vakantie, onze jaarlijkse trip naar het zuiden, is nog niet in orde.

Intussen is de horeca opnieuw open. Maandag 8 juni ben ik ’s avonds, na mijn laatste opdracht, samen met enkele vrienden bij Marijn en Gelien nog iets gaan drinken. Hun zaak was helemaal coronaproof en zeer slim ingericht. Elke centimeter van Café Hasbania was tot de laatste millimeter nuttig gebruikt. En dat was niet alleen bij hen het geval. In aanloop naar de heropening van de horeca bedeelde ik in Heers en Borgloon de veel gevraagde Unizo-informatieaffiches die collega Tom ontworpen had. Toen al merkte ik de goesting en vindingrijkheid bij de ondernemers die drie maanden verplicht hun deur op slot moesten houden.

Vorige week ben ik bij velen onder hen opnieuw langsgegaan om iets te drinken. Uiteraard plaatste ik een foto op Facebook, wat zaterdagavond toch tot heel wat hilariteit leidde. Mja, ik kan de mensen geen ongelijk geven. Foto’s van rosé, witte wijn, Omer, inchecken in een restaurant en nog zoveel meer. Als voorzitter van Unizo Heers-Borgloon neem ik mijn taak dan ook serieus. En dan moet je weten dat ik nog niet overal ben kunnen langsgaan. De cafés en terrassen zaten die maandagavond overvol. Mensen waren blijgezind, dronken iets en gingen nadien naar huis. De ene al iets beter dan de andere. Onbevestigde berichten maakten melding dat in de nacht van maandag op dinsdag in Borgloon een struise manspersoon midden in de weg zich al schaatsend een weg naar huis baande. De laatste meters legde hij zelfs al klunend af. De Elfstedentocht in Borgloon, dat zou nogal eens iets zijn.

De drukte van dezer dagen heeft alles te maken met het Gala van de Speler en Speelster van het jaar dat ik volgende week organiseer. Omdat we met de handbalfamilie niet kunnen samenkomen, zorgt uw krant ervoor dat het gala op vrijdagavond 26 juni via livestream te volgen is via de website van Het Belang van Limburg. Ik ben het team dat deze livestream mogelijk maakt dan ook zeer dankbaar voor deze kans. “Het moet tegoei zin, anester dun ich het niet.” En het moet ook goed zijn omdat Ivo Kwanten de handbalcorrespondent van Het Belang van Limburg is. In een ver verleden was hij ooit mijn turnleraar in de Provinciale Secundaire School in Heers. Van zodra hij met zijn handbal kwam aandraven, hoopte ik dat ik hem kon overtuigen om toch maar te gaan voetballen. Samen hebben we heel mooie tijden beleefd op school. Maar toen al was ik een fan van… vakantie.