Magnette: “Theorie van de 'twee grootste partijen' werkt maar voor één partij”

Samen met sp.a-voorzitter Conner Rousseau heeft Magnette de voorbije weken met andere partijen aftastende gesprekken gevoerd voor de vorming van een nieuwe regering. De twee socialistische kopmannen pleitten in hun eindrapport voor een minderheidsregering met liberalen, socialisten en christendemocraten. De huidige regeringspartijen MR, Open Vld en CD&V wijzen die piste van de hand en gaan zelf op zoek naar een meerderheid.

Daarbij wordt alweer snel gekeken naar PS en N-VA, de grootste Vlaamse en de grootste Franstalige partij, omdat die combinatie voor stabiliteit zou zorgen. In een opiniestuk spreekt Magnette over een “valse theorie van de twee grootste partijen”.

Magnette merkt op dat die theorie na de verkiezingen van 2014 niet is gemaakt. Ook toen waren PS en N-VA de grootste partijen, maar de PS werd naar de oppositiebanken gestuurd. Volgens de PS-voorzitter kan een regering met de twee grootste partijen van het land “enkel neerkomen op een optelsom van elkaar opheffende tegenstellingen”.

“Beide partijen, die het land stabiliteit moeten bezorgen, hebben een tegenovergestelde visie op alles wat onder het politieke landschap valt”, legt Magnette in het opiniestuk uit. Als voorbeelden haalt hij tegenstellingen zoals “ultraliberaal versus sociaaldemocratisch”, “confederalisme tegenover samenwerkingsfederalisme”, “euroscepticisme contra Europees federalisme”, “klimaatscepticisme versus ecosocialisme” en “moreel conservatisme tegenover progressiviteit”  aan.

Magnette vraagt zich ook af wat zo’n regering dan kan beslissen bij Europese kwesties zoals de Green Deal, het Next Generation-plan en het migratiepact? “België is dan in het beste geval in de Europese Raad, de Ecofin-Raad en de Eurogroep tot zwijgen veroordeeld”, aldus Magnette.

“Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik de voorkeur geef aan een bredere coalitie, waarbij de groene partijen betrokken zijn (...) Maar na duizend pogingen is misschien de tijd gekomen om de weg van het minste kwaad te kiezen", aldus Magnette nog, die beseft dat hij daarmee ook de optie mogelijk maakt om een minderheidsregering zonder de PS te vormen.

“Maar voor mij is macht altijd slechts een middel om een doel te bereiken, geen doel op zich. Als een andere levensvatbare minderheid de verlamming kan vermijden die we sinds december 2018 kennen, en zo de valse theorie van de ‘twee grootste partijen’ definitief verdwijnt, zal ik tegen haar keuzes vechten, maar haar democratische gehalte erkennen”, besluit Magnette. 

Lees ook:

OVERZICHT. Al dertien federale onderhandelaars passeerden de revue sinds de verkiezingen: kent u ze nog allemaal?

De ‘klassieke tripartite’ als laatste redmiddel om uit de impasse te geraken? “Het is dit of verkiezingen” (+)