Kan ‘slavenlied’ nog klinken bij Engelse rugbyduels?

De Engelse rugbybond onderzoekt of het gepast is om een lied te zingen dat in de jaren 60 van de 19de eeuw was geschreven door de Amerikaanse slaaf Wallace Willis. De meningen verschillen.

De traditie van dit 'volkslied' van Engelse rugbysupporters gaat terug naar een Five Nations-wedstrijd tegen Ierland in 1988, toen de Engelsen na rust opeens vleugels kregen. Nadat Chris Ito, de eerste zwarte rugby-international in tachtig jaar, zijn hattrick had voltooid klonk opeens 'Swing low’ op de volgepakte tribunes van Twickenham. Het lied zou in gang zijn gezet door een groep studenten van Douai, een Benedictijnse school.

Door de Black Lives Matter-beweging worden er nu vragen gesteld bij het 'slavenlied', dat populair is gemaakt door de Fisk Jubilee Singers, een a-capellakoor van een universiteit in Tennessee. Het werd gezongen in de Underground Railroad, een geheim netwerk waarlangs slaven uit de zuidelijke staten konden ontsnappen. Het klinkt nog steeds op begrafenissen binnen de zwarte gemeenschap en bij mensenrechtenprotesten.

Rugby-international Marco Itoje, een speler van Nigeriaanse komaf, beweerde dat niemand het zingt met kwaadaardige bedoelingen, maar dat de achtergrond van het lied complex is. Oud-international Martin Offiah is voor een onderzoek om het bewustzijn van de achtergrond te vergroten bij fans, maar tegen een verbod. “Wanneer je dingen als dit probeert te verbieden, maak je van het liedje een bron van verdeeldheid”, zei hij tegen de BBC.

Maxine Edwards, oud-aanvoerder van het vrouwenrugbyteam, wees erop dat de bond wel grotere problemen heeft, zoals het feit dat het bestuur geheel wit is. Daarmee roerde Edwards een gevoelig punt aan. Slecht 3 van de 139 leden van de belangrijkste Engelse sportbonden komen uit etnische minderheidsgroepen. Dat staat haaks op het grote aantal spelers van Aziatische, Afrikaanse en Caribische origine.

Ronduit uitgesproken was Trevor Phillips, het voormalige hoofd van de Commission for Racial Equality. Hij twitterde dat Adolf Hitler de laatste poging deed om het lied, een favoriet van zowel Louis Armstrong als Martin Luther King, te verbieden. “Alsjeblieft mensen, haal diep adem voor je zwarte levens uit de geschiedenis wist.”