Waarom het coronavirus zo goed gedijt in slachthuizen en vleesfabrieken

In het Nederlandse Groenlo werd eind vorige maand een slachthuis gesloten nadat tientallen werknemers besmet raakten met het coronavirus. De Nederlandse vakbond FNV wees er meteen op dat de besmette werknemers, vooral uitzendkrachten uit Polen en Roemenië, in Duitsland dicht op elkaar zijn gehuisvest door uitzendbureaus. “Daarnaast delen buitenlandse uitzendkrachten vaak een kamer van acht tot tien vierkante meter”, klonk het. De werknemers van slachthuizen hebben amper hun eigen woon- en leefruimte, delen vaak hun sanitaire voorzieningen en pendelen ook meestal samen in kleine busjes naar het werk.

Op de vraag waarom vleesverwerkende bedrijven zo kwetsbaar blijken voor het virus, werd gewezen op het feit dat het personeel onmogelijk onderling afstand kan bewaren. Zo gaf 30 procent van de Nederlandse werknemers in vleesfabrieken aan de coronamaatregelen niet te kunnen naleven op sommige momenten, zoals tijdens het omkleden of het handen wassen.

Ook volgens een rapport van de Amerikaanse overheidsorganisatie Centers for Disease Control and Prevention (CDC) bleek dat het werk zelf het voor de arbeiders moeilijk maakt om de nodige afstand te bewaren, en vooral wanneer ze aan de productielijnen staan. Het werktempo en de fysieke eisen maken het bovendien moeilijk voor werknemers om mondmaskers of andere gezichtsbescherming te dragen. De CDC stelde vast dat werknemers vaak alleen hun mond bedekten, of vaak aan hun maskers prutsen.

Professor James Wood, onderzoeker aan de Universiteit van Cambridge, stelt ook dat de snelheid van de productielijnen en de aanzienlijke luchtverplaatsing binnen de werkruimte de verspreiding van het virus waarschijnlijker maken. Onderzoek van de London School of Hygiene and Tropical Medicine wijst op nog een andere factor: het lawaai in fabrieken, waardoor werknemers ofwel te dicht bij elkaar moeten staan ​​om elkaar te kunnen verstaan, ofwel moeten roepen, wat ook de verspreiding van virale deeltjes kan bevorderen.

Calum Semple, epidemioloog aan de Universiteit van Liverpool, zegt dat de koele, donkere werkomgeving waarschijnlijk dé factor is die de verspreiding van Covid-19 bevordert. “Als ik het virus zou willen bewaren, zou ik het in een koude, donkere omgeving of een koele omgeving doen zonder ultraviolet licht - dus een koelkast of een vleesverwerkingsbedrijf”, zegt Semple. “De perfecte plek om een ​​virus lang in leven te houden, is een koude plek zonder zonlicht.”

Tot slot zijn er ook nog sociaal-economische factoren. De CDC merkte op dat er in één fabriek vaak tientallen verschillende talen worden gesproken, waardoor de communicatie over de maatregelen sowieso veel moeilijker verloopt dan op andere werkvloeren. Daarnaast kunnen ook de precaire arbeidsomstandigheden meespelen. Arbeiders met zogenaamde nuluurcontracten of zonder ziekteverzekering zijn vaak niet bereid om thuis te blijven als ze symptomen vertonen. “Als de uitbraken groot zijn, kan dat erop wijzen dat er in sommige fabrieken een voortdurende overdracht plaatsvindt, wat de vraag oproept of het personeel komt werken als ze al mogelijk ziek zijn”, klinkt het nog.

Lees ook: “Pandemie versnelt naar gevaarlijke fase”, zegt WHO (+)