Een van de drie woonzorg­centra van Zorgbedrijf Sakura uit Lokeren en Moerbeke-Waas heeft erg geleden onder een uitbraak van het nieuwe coronavirus. In Ter Durme overleden twintig bewoners. De twee andere centra, in Eksaarde en Moerbeke, bleven covid-vrij.

Vanwaar dat verschil, en welke lessen kunnen eruit getrokken worden? De coronacommissie in het Vlaams Parlement, onder leiding van Björn Rzoska (Groen), liet de voorzitter, de directeur en de coördinerend en raadgevend arts (cra) aan het woord. Sakura was er vroeg bij om maatregelen te nemen. Ze hadden zelf een voorraad mondmaskers en beslisten die al op 15 maart te verplichten in alle contacten met bewoners. Toen door pech het virus toch binnenkwam in Ter Durme, beslisten ze al vroeg om tot cohortering over te gaan, vóór daarover een richtlijn kwam en zowat een maand voor het Agentschap Zorg en Gezondheid een draaiboek rondstuurde. ‘De overheid holde meestal achter de feiten aan’, zei algemeen directeur Bart Dhanis.

Communicatie grootste pijnpunt

Voorzitter Stefan Walgraeve somde zeven pijnpunten van de voorbije crisis op. Het grootste: de communicatie met het Agentschap Zorg en Gezondheid. ‘Ze stuurden ons dagelijks nieuwe instructies, waarvan vele niet praktisch waren. Een volgende keer zou dat bevattelijker moeten kunnen.’

Dokter Denaeyer, cra bij het Zorgbedrijf, zei dat de bestaffing niet voldoet aan het zware zorgprofiel van de bewoners, maar wil toch vooral meer vrijwilligers zien, die bereid zijn in covid-tijden op ‘vuile’ afdelingen eten en drinken te geven aan de bewoners. ‘Die basiszorg mag er niet weer bij inschieten.’

Directeur Dhanis wil graag psychische ondersteuning inkantelen in het woonzorgcentrum. ‘Omdat velen nu bang zijn. De medewerkers zijn bang omdat een personeelslid zwaar ziek is geworden. De bewoners zeggen: zet de deur toch maar niet te snel weer open. Wij hopen dat we nooit meer helemaal moeten sluiten. Bezoek moet bij een tweede golf toch mogelijk blijven.’