Waar was u, mijnheer Thijs, toen de phishingdieven mijn rekening kwamen leegvissen?

Beste Mijnheer Thijs,

Lap, ’t is ambras. Veertig jaar vrienden en nu dit, Johan. Ik mag toch Johan zeggen, mijnheer Thijs? We hebben al zolang een relatie dus de plastron mag wat losser, niet? Een relatie van ‘Praten werkt’, dat stond zo mooi onder uw logo. ‘Wij spreken uw taal’, variatie op hetzelfde thema. En de schreeuw ‘Praat met ons, waar je ook bent!’ die KBC Live mij vanop de website toeroept. Jullie hoeven niet te roepen, ik ben gewoon hier, hoor. Maar waar was u, toen de phishingdieven mijn rekening kwamen leegvissen? U was niet van wacht. Onder de mat van uw KBC Touch-platform lag een sleutel: het is langs hier, pakt den ’al.

25.000 euro weg, alstublief dankuwel. Phishing, smishing, wat vinden ze morgen nog uit... Via een smerig sms’je heeft hij mij naar binnen gelokt, den dief. Op úw website, Johan. KBC Touché. En ook al bent u het bij wet verplicht, wil u dat toch niet terugstorten, hoor ik nu? Niet van u persoonlijk want ‘Praten werkt dan even niet’ blijkbaar, maar wel via uw advocaten. Brieven vol gewichtige woorden. Grootbankspraak. Truken van de foor, zo ken ik u niet.

Vijfentwintigduizend euro, dat is 1 miljoen Belgische frank, voor mensen die het Koning Boudewijnstadion hardnekkig de Heizel blijven noemen. Waarom staan er zoveel centen op een zichtrekening, hoor ik u denken? Waarom niet, denk ik zelf: mijn geld is de facto toch beschermd door u én alle andere Johans van de andere banken? ‘Dat dacht u dus verkeerd’, vertrouwde uw collega van het lokale KBC-kantoor mij toe, de ochtend na den dief. Op haar naamkaartje stond Expert Digitaal Bankverzekeren, maar voor de échte expertise moesten we toch even bellen naar Secure4u. Dat klinkt als een zwak paswoord, maar het is een team van KBC-experts dat volgens uw website één missie heeft: internetbankieren samen veilig houden. Da’s niet zo goed gelukt, dan. Uit het gesprekje bleek dat Secure4u het toch ook nog even moest navragen. Als zij het al niet weten, u wel Johan? Wat ze wél wisten, was dat ik als vriend – euh klant – een KBC Cyberverzekering kan afsluiten voor maar 3 euro extra, per zichtrekening per maand. Voor als den dief nog eens terugkomt. 3,5 miljoen klanten maal 3 euro per rekening per maa… neen, dat zou u nooit durven. U toch niet, Johan?

Wacht, dus ik moet een extra verzekering afsluiten om mijn rekening phishingproof te maken? Maar waarom bent ú er dan, Johan? U bent mijn portier. De portier van ‘De bank van hier’, nog zo’n straffe vaandelspreuk. Voor een bank die zich digitaal zo knap en innovatief manifesteert, zou men denken dat er toch wat wachters aan de digipoort staan? In een klein uur tijd bloedt mijn zichtrekening helemaal dood, met zeventien opeenvolgende overschrijvingen die variëren van 73,15 euro tot 5.000 euro. Op een donderdagnacht, tijdens het uur van de spoken. Overschrijvingen naar een Nederlandse rekening van een onbeminde internetbank én een Europese bank waarvan niemand wist dat ze een vergunning hadden? Niemand die iets ziet, geen KBC-algoritme dat digitaal onraad ruikt. Da’s gek. Wanneer ik een dagje te laat ben met een aflossing van een krediet – ik heb er twee lopen bij u, Johan – dan staan mijn mailbox en berichtencentrum op uw KBC app in brand. Een extra postduif landt een paar dagen later, zodat ik de boodschap zeker gezien zou hebben. Terecht, want afspraken zijn er om na te komen. Praten werkt, dán wel...

Maar de ochtend na den dief was u stil. Bij elke vraag die ik stelde, hoorde ik enkel het stof dat ging liggen op een dossierkast. Uw strategie is niets zeggen, de jeuk gaat vanzelf weer weg. Maar die jeuk wordt een puist. En ik moet die deze week openduwen, Johan. In de rechtbank, godbetert. Alsof wij beiden niets beters te doen hebben.

Tenzij u niet wist dat u wel degelijk verplicht bent om die 25.000 euro integraal – ik hoor u geeuwen tot hier – aan te zuiveren. Mijn advocaat wist het meteen. U had het ook kunnen weten ondertussen, want het wetsartikel stond op 1 maart duidelijk te lezen in een verhelderend dossier in deze krant. Mijn getuigenis stond er ook bij, toen nog onder een schuilnaam en zonder dat ik u of uw bank wilde noemen. In de hoop dat wij het intussen al zouden hebben uitgepraat. Netjes, toch?

En kijk nu waar we staan, Johan. Méér dan 1,5 meter van elkaar. Met KBC bank naar de rechtbank. Van David en Goliath. Stijn Gansemans versus Johan Thijs. Twee verliezers, wie er straks ook wint. Ik stuur u wel een sms’je na afloop. Maar let wel even op als u dat opendoet.

Met teleurgestelde groeten,

Stijn Gansemans