Ga zelf op mollenjacht met VR-bril: ‘Hier komt het niet op een helikopter meer of minder’
Deelnemen aan De mol is normaal voorbehouden aan een select gezelschap van gelukzakken die de strenge selectie weten te doorspartelen. Maar vanaf deze week kan iedereen op mollenjacht, zij het dan wel in virtuele vorm.
“Had ik dit maar eerder geweten. Hier hebben we De mol in een halfuurtje uitgespeeld, vorig jaar heeft me dat drie weken en veel slapeloze nachten gekost.” Christian, een van de deelnemers aan het vorige seizoen van het programma, heeft net de virtuele versie van De mol uitgetest. En dat is hem duidelijk bevallen. “Het is veel cooler dan ik had verwacht. Dit komt verbazend dicht in de buurt van de echte ervaring.”
Een halfuur eerder kregen Christian en vier andere De mol-kandidaten een zwarte VR-bril opgezet. Die katapulteerde hen naar Nieuw-Zeeland, waar een virtuele Gilles De Coster hen stond op te wachten. Hij gaf tekst en uitleg bij de drie opdrachten die ze samen tot een goed einde moesten brengen. Net als op tv is er één mol en moeten de anderen die ontmaskeren. Een opdracht waar niet alleen Christian maar ook de andere spelers – soms tot hun eigen verbazing – helemaal in opgaan. “Ik vind het moeilijk om me in te leven in dit soort virtuele dingen”, zegt Alina, begin dit jaar nog saboteur van dienst. “Maar nu kreeg ik tijdens het spelen bij momenten echt kippenvel.”
Geen limieten
Dat is de verdienste van Jeroen Mertens en Joren Creylman. De twee heren werkten de voorbije seizoenen bij Woestijnvis aan de televisieversie van De mol en mochten zich nu aan de virtuele variant van hun programma wagen. Al was dat even aanpassen. “Bij de televisieversie moet je altijd rekening houden met de kijker. Een opdracht moet niet alleen leuk zijn om te spelen, ze moet ook leuk zijn om naar te kijken. Die laatste vereiste viel nu weg.”
Ook aan de nieuwe budgettaire limieten was het wennen. “Bij het tv-programma moeten we bij het bedenken van opdrachten steeds op de kosten letten. Vaak worden dingen geschrapt omdat ze onbetaalbaar zijn. Nu was het net omgekeerd. Bij elke test kregen we de opmerking dat het best nog iets spectaculairder mocht. In de virtuele wereld komt het niet op een helikopter meer of minder.”
Dat is meteen de reden waarom het spel zich afspeelt zich in Nieuw-Zeeland. “Dat land staat al jaren op één in ons lijstje van favoriete bestemmingen. Maar het is gewoon te duur om de hele ploeg en alle kandidaten naar daar over te vliegen. Ook dat speelde deze keer geen rol.”
Sterrenhemel
Het idee om De mol in een virtueel jasje te stoppen komt van Philippe De Schutter. Hij is managing director van The Park, het bedrijf dat virtuele speelruimtes runt in onder andere Antwerpen, Brussel en Gent. “Je kunt bij ons verschillende games spelen, maar tot nu waren dat vooral schietspelletjes. We waren al langer op zoek naar een familievriendelijke variant. De mol leek ons wat dat betreft het ideale format.”
Al had het behoorlijk wat voeten in de aarde om zo’n televisieprogramma in een virtuele game om te zetten. “Door met Woestijnvis samen te werken hebben we de lat voor onszelf heel hoog gelegd”, zegt De Schutter. “We konden het ons niet permitteren om met middelmatige decors aan te komen. Die gasten zouden dat gewoon niet pikken. Elke rots en elke plant die je ziet is op een Nieuw-Zeelands voorbeeld gebaseerd. Zelfs de positie van de sterren komt overeen met wat je aan de andere kant van de wereld aan de hemel ziet.”
Aan dat oog voor detail hangt een prijskaartje vast, ook voor wie De mol wil spelen. Een toegangsticket kost 34,99 euro. “Veel geld", beseft De Schutter. “Maar wat wij doen vraagt dan ook heel wat investeringen, zowel in nieuwe spelformats als in materiaal. De technologie die we hier gebruiken zul je pas over een paar jaar in de huiskamer vinden. Maar alleen zo kun je de bezoekers verbluffen.”
Bij Christian en Alina is dat alvast gelukt. “Ik kom zeker nog eens terug", zegt die laatste. “Veel vrienden vragen me hoe het voelt om deel te nemen aan De mol. Hier kunnen ze het aan den lijve ondervinden.”
