Het relaas van een gitzwarte dag in de sport: hoe een owngoal Andrés Escobar 26 jaar geleden fataal werd

Het toernooi van de hoop. In 1994 trok aanvoerder Andrés Escobar met zíjn Colombia naar het WK in de Verenigde Staten om zijn land - verscheurd door drugsoorlogen en economisch leed - weer te herenigen. Niemand minder dan voetbalgrootheid Pelé tipte de Colombianen zelfs als outsiders. Dit moest hún WK worden. 

We schrijven 22 juni 1994. De nationale ploeg van Colombia neemt het op tegen het gastland. De Zuid-Amerikanen zijn het toernooi rampzalig begonnen. Ze hadden hun openingsmatch verloren van Roemenië met 3-1 en zijn uit op revanche tegen de VS. Na amper een halfuur zakt de moed hen al in de schoenen. In het Rose Bowl Stadium zien ruim 93.000 toeschouwers hoe Atlético Nacional-verdediger Andrés Escobar een owngoal maakt. ‘De gentleman’, zoals Escobar genoemd wordt voor zijn klasse op en naast het veld, wil een voorzet van John Harkes onderscheppen, maar werkt de bal ongelukkig voorbij zijn eigen doelman. Colombia verliest de wedstrijd uiteindelijk met 2-1 en is uitgeschakeld. Het maakt verscheidene drugskartels razend - ze hadden op Colombiaanse winst gegokt. En daarnaast was het vooral een dreun voor het voetbalgekke land in zijn totaliteit. Tristesse alom. “Maar het leven stopt hier niet. Hoe moeilijk het ook is, we moeten weer opstaan”, aldus Escobar na de laatste groepswedstrijd op 26 juni 1994. 

Escobar keert enkele dagen na het WK terug naar thuisstad Medellín, berucht voor de (drugs)criminaliteit. Hij loopt er een groot risico, maar wil zich toch onder het volk mengen. “Ik moet mij toch laten zien aan mijn mensen”, zegt hij. Het zou een fatale beslissing worden. 

De voetballer duikt het nachtleven in en wordt uitgejouwd over zijn owngoal. Misnoegd beslist hij om naar zijn auto te stappen en naar huis te rijden. Vertrekken zal Escobar nooit doen. Op een afgelegen parking wordt hij koelbloedig neergeschoten. Hij wordt getroffen door zes kogels. “Goal! Goal! Goal!”, riepen de daders wanneer ze de trekker overhaalden. Hét voetbalicoon van Medellín wordt afgevoerd naar het ziekenhuis en overlijdt 45 minuten later aan zijn verwondingen. Colombia in rouw. Net op het moment dat het land uit de greep van het drugsterrorisme probeert te geraken, komt het wéér in een slecht daglicht te staan. Meer dan 120.000 mensen wonen de begrafenis van Escobar bij. 

De vermoedelijke daders zijn de broers Juan en Pedro Gallón, ex-bendeleden van drugsbaron Pablo Escobar. De twee slagen er echter in om bodyguard Humberto Castro Muñoz te laten opdraaien voor de moord. Muñoz bekent en wordt veroordeeld tot een celstraf van 43 jaar, maar komt na elf jaar vrij wegens goed gedrag.  

26 jaar na zijn dood is Escobar nog niet vergeten. Sinds 2002 staat er een standbeeld van de betreurde voetballer in Medellín. Zes jaar geleden namen voetbalfans foto’s van Escobar mee naar de stadions om hem te herdenken. En vorig seizoen speelde Atlético Nacional met zilveren strepen op het shirt, verwijzend naar de 25ste verjaardag van Escobars dood.