De Zusters van Liefde - een van de grootste vrouwelijke religieuze instellingen van het land - zorgden in 1955 voor een primeur. Onder de bezielende leiding van zuster Eduarda werd een Latijn-Griekse afdeling gericht, de eerste humaniora voor meisjes in het katholiek onderwijs in Genk. De eerste lessen vonden plaats in de spreekkamer van de zusters Clarissen in de Mosselerlaan, later volgden de leerlingen les in enkele klassen van het college.

Zuster Eduarda zat echter niet stil. In 1958 kochten de zusters niet alleen een stuk grond aan de Collegelaan, maar ook het opvallend Canadees paviljoen van de gerenommeerde architect Charles Greenberg, een van de pronkstukken van de Brusselse wereldtentoonstelling van 1958. In 1960 werd de nieuwe school officieel ingehuldigd en toen werd ook een nieuw uniform geïntroduceerd: de groene Schotsgeruite rok met witte of groene hemdsbloes, tot op heden een begrip in het Genkse.De school groeide en werd intussen meermaals verbouwd en uitgebreid, met het internaat langs de woning van de zusters als meest recente uitbreiding. Je kan er echter nog steeds een aantal authentieke relicten van Expo '58 terugvinden zoals de ronde trap, de feestzaal met podium en de vijfhoekige sterren - logo van de expo - tegen de muren.

Nu, na jarenlange zorg voor de leerlingen van de Genkse mijnstreek en ver daarbuiten, verlaten zuster Werner Boutsen en zuster Christel Trimpeneers als laatste Zusters van Liefde deze site.Als lerares, internaatbeheerder, huismeester en ondersteunende toeverlaat waren ze vertrouwd met haast alle aspecten van het schoolleven. Hen wacht een welverdiende rust in de residentie van hun orde in het landelijke Bertem. De lyceumgemeenschap is hen dankbaar!