De gezonde gewoontes van Boris Van Severen: “Koolhydraten eet ik amper, ik voel dat mijn lichaam ze niet nodig heeft”

“Drie jaar geleden werd ik veganist. Ik hield het drie maanden vol. Vegan eten vergt veel denkwerk en voorbereiding. Niet evident, dus werd ik vegetariër. Voor mijn rol in GR5 moest ik vorig jaar in drie maanden tijd het lichaam van een bokser krijgen. Dat betekende dat ik vetmassa moest verliezen en spiermassa moest kweken. Ik ging aan de slag met een ­voedingscoach, die me adviseerde weer vlees te eten. Met een plantaardig dieet zou ik ook spieren kunnen kweken, maar zou het veel langzamer gaan. Dus volgde ik enkele maanden een strikt ketodieet. Ik mocht geen snelle koolhydraten meer, geen suikers, geen fruit, geen alcohol … Wat wel? Veel eieren, groene groenten zoals spinazie en broccoli, kip, kalkoen en af en toe wat rood vlees en ook veel goede vetten, zoals noten en olie. Ik at drie maaltijden per dag: om 10 uur, 14 uur en 18 uur. Daarna mocht ik alleen nog water en thee drinken, waardoor ik dus ook zo’n zestien uur per dag vastte. (Het ketodieet wordt vaker gecombineerd met periodiek vasten of intermittent fasting, red.) Het effect op mijn lichaam was snel zichtbaar. Ik werd heel gespierd en kreeg brede schouders.”

“Na de opnames van GR5 speelde ik een andere rol, waarvoor ik niet zo gespierd mocht zijn, dus ging ik langzaamaan weer ‘gewoon’ eten, inclusief vlees en vis. Een verademing! Ik vind het belangrijk en best makkelijk om gezond te eten, maar het mag niet te extreem zijn. Overdrijven is nooit goed, want dat hou je niet vol. Mijn ketodieet werd op den duur zo eentonig en saai dat ik dacht: ik moet nú een pak frieten hebben of ik doe iemand dood. Het enige wat ik eraan overhield, is dat ik nog altijd weinig koolhydraten zoals aardappelen, brood en pasta eet. Ik voel dat mijn lichaam ze niet nodig heeft. Geef mij ’s ochtends maar ­granola met yoghurt en fruit en ’s middags en ’s avonds veel groenten met een stukje vlees, vis of vleesvervanger. Ik heb altijd graag groenten gegeten. Als kind ook, ja. Mijn moeder maakte ze vaak en lekker klaar. Ik maak zelf ook graag tijd om te koken. Mijn lievelingsgerecht? Stoverij, met een witloofslaatje erbij.”

“Lopen heeft voor mij iets heel rustgevends en ik doe het vooral om mijn hoofd leeg te maken. Meestal loop ik zonder muziek, en kijk en luister ik gewoon naar de omgeving. Af en toe beluister ik wél een podcast. Dat voelt aan alsof ik naar een film kijk, maar dan zonder de beelden. Ik probeer twee keer per week een parcours van 12 à 15 kilometer af te leggen. Meestal heb ik er de eerste 5 kilometer niet veel zin in. Zodra ik daar voorbij ben, ervaar ik een soort van runner’s high en kan ik blijven doorgaan. Ik loop meestal ’s ochtends en als ik dan daarna onder de douche sta, denk ik: yes, mijn dag kan beginnen!”

“Om me voor te bereiden op GR5 volgde ik niet alleen een ketodieet, ik trainde ook vier à vijf keer per week met een personal trainer. Eerst deden we cardio, daarna krachttraining en vervolgens begonnen we te boksen. Touwtjespringen, sparren, mijn slagen ­trainen … Die sessies duurden makkelijk tweeënhalf uur, waardoor ik gedurende enkele maanden leefde als een topsporter.”

“Muziek luisteren is heel belangrijk voor mijn mentale gezondheid. Als het niet meezit, laat ik me helemaal meeslepen in mijn verdriet door te luisteren naar trieste nummers. Het helpt me om mijn gevoelens een plaats te geven. Als ik me even kan verliezen in droevige muziek, lijkt het wel alsof ik alles verwerkt heb en weer blij kan zijn. Waar ik dan zoal naar luister? The Beatles, The Rolling Stones, Nick Drake ... Ook Crosby, Stills, Nash & Young vind ik super. Maar net zo goed zet ik vaak loeiharde happy nummers op als ik me goed voel.”

“Mijn vader was vroeger een drummer. Geen bijster goede, maar hij had wel een groot hart voor muziek. Ik heb mijn liefde voor muziek van mijn ouders meegekregen.”

“Muziek maken is een creatieve uitlaatklep. Ik speel vooral gitaar. Soms concentreer ik me echt op het schrijven van songs, en plaats ik bijvoorbeeld een paar akkoorden achter elkaar die niet zo evident zijn. Omdat ik het voorbije jaar heel druk bezig was met acteren, heb ik nu vooral veel eerste aanzetten tot nummers liggen. Ik ben een goede beginner, maar een slechte afmaker. Het coronavirus en de bijbehorende quarantaine zorgden er plots voor dat ik weer meer tijd had, en dus nam ik me voor om elke dag een nummer te schrijven. Dat lukt met vallen en opstaan. (lacht) Ik heb co-ouderschap met de moeder van mijn kinderen. De oudste zit in het tweede leerjaar. Om ervoor te zorgen dat hij niet achteropraakt, moeten we hem les geven, en dat is best pittig. Maar we maken er het beste van. Of ik het moeilijk vind om thuis te blijven? Nee. Ik vind het moeilijk om geen mensen te kunnen zien, want ik ben een sociaal beest, maar gaan feesten in tijden van corona? Walgelijk! Het is even tijd om aan de gemeenschap te denken en níét aan jezelf.”

Mijn favoriete gezonde eetadres:
“Golden Gai, een ramenbar in Gent waar ze alles zelf maken.”

Ochtend- of avondmens?
“Ochtendmens. Soms zet ik mijn wekker om 7 uur, maar word ik al wakker om 6 uur en denk ik: wanneer mag ik opstaan? (lacht)”

Mijn meest ongezonde gewoonte:
“Roken.”

In mijn koelkast vind je altijd:
“Pure chocolade.”

Tijdens het lopen luister ik het allerliefst naar de podcast:
“Monday Morning Podcast van de ­Amerikaanse comedian Bill Burr, een héél grappige man die het onder andere heeft over sport en me vaak hardop doet lachen.”