Direct naar artikelinhoud
ReportageVakantie in eigen land

Staycation langs de Ourthe? ‘Hier twee weken spenderen? Nee, dank je’

Staycation langs de Ourthe? ‘Hier twee weken spenderen? Nee, dank je’
Beeld Wouter Maeckelberghe

Magazines staan er vol van, maar valt de Vlaming nu echt massaal in zwijm voor de ‘staycation’? De oevers van de Ourthe bleken tijdens het eerste vakantieweekend alvast geen Spaanse costa.

“Vroeger ben ik met mijn camion vaak door de Ardennen gereden, dus ik weet dat er hier een heleboel verborgen pareltjes zijn. België is eigenlijk echt prachtig, mensen mogen dat ook wel eens beseffen”, zegt Pascal Hofmans (57), leunend op de tuinstoel die voor de camper geposteerd staat. De repliek van zijn vrouw Sabine Smet (57) spreekt boekdelen: “Maar het weer... Dat is natuurlijk wel een pak minder.” Aan de hemel verzamelen zich net een pak grijze wolken.

Zoals zoveel van de Vlamingen die we langs de Ourthe aantreffen, waren ze begin dit jaar niet van plan om de vakantie in eigen land te spenderen. Spanje, Portugal, Italië of Kroatië, zowat alle zonovergoten bestemmingen passeren knarsetandend de revue. “Een weekendje Ardennen doen we wel eens, maar een hele week? Dat is niet van onze gewoonte”, zegt Pascal, die de standplaats op Outdoor Camping Barvaux al een tijd geleden boekte. “Om zeker te zijn dat we ‘iets’ hadden.”

Staycation langs de Ourthe? ‘Hier twee weken spenderen? Nee, dank je’
Beeld Wouter Maeckelberghe

Bij de Nederlandse eigenares Minke van Weerdhuizen horen we dat het opvalt, de Vlaamse tongval aan haar receptie. Andere jaren tref je hier, zoals op zoveel van de campings langs de Ardense waterwegen, een oranje microkosmos aan. “Normaal zitten we aan 80 à 90 procent Nederlanders, zou ik schatten. Nu zitten we veel meer met een mix, vooral door de vele Vlaamse aanvragen die binnenkomen.”

Een wonder hoeft dat niet te heten. De voorbije maanden puilden magazines en reclameblokken uit van de tips over een geslaagde vakantie in eigen land, van de kust tot in de Ardennen. Bovendien leek het begrip ‘open grenzen’ een dikke twee maanden geleden nog enkel te gedijen als extreemrechtse slogan. Weinig mensen die toen dachten dat een reisje naar het buitenland tot de mogelijkheden zou behoren.

“Theoretisch gezien hadden we onze reis naar Italië kunnen afwerken, maar onze plannen waren even geleden al omgegooid”, klinkt het bij de familie Moermans uit Antwerpen, die in Durbuy is beland. Spijt hebben ze daar niet van. “We hebben toch wel wat schrik om in het buitenland ziek te worden, of daar in een quarantainesituatie terecht te komen”, zeggen ze. Ook een ander koppel verwijst naar de situatie in Catalonië. “Dat willen we liever niet meemaken.”

Uit de meest recente steekproef van Toerisme Vlaanderen blijkt alleszins dat de reislust in eigen land is aangewakkerd: sinds half juni waren er meer boekingen dan in dezelfde periode van vorig jaar. “We zien dat vooral de groene regio’s en de kust mooi aantrekken. Dat is iets minder het geval voor onze Vlaamse kunststeden”, zegt woordvoerder Stef Gits.

Staycation langs de Ourthe? ‘Hier twee weken spenderen? Nee, dank je’
Beeld Wouter Maeckelberghe

Ook verhuurder van vakantiehuizen Belvilla maakte eerder al gewag van een stijging met 20 procent in het aantal boekingen voor heel België tijdens de zomermaanden. De favoriete regio’s: Luxemburg, Luik en Namen. De Ardennen dus.

“Bij ons was het zelfs de drukte aan de kust die ons voor de Ardennen heeft doen kiezen”, zeggen Irina Buelens (48) en Alain De Sneyder (48). Op de camping in Barvaux, die op zondag sowieso al wat is leeggelopen, kiezen ze echter wel een dagje vroeger dan gepland het hazenpad richting Kampenhout. “De batterijen zijn opgeladen, en we hebben mooi gefietst, dus het is zeker meegevallen, hoor. Maar eens je Durbuy hebt bezocht, heb je het wel gezien hier. Ik zou hier geen twee weken kunnen blijven.”

Eerlijk is eerlijk: de oevers van de Ourthe kunnen qua drukte voorlopig in de verste verte niet tippen aan de Spaanse costa’s. Er zijn ‘meer’ Vlamingen, niet ‘veel’ Vlamingen. En toch: als er iets in de buurt komt van Benidorm, is het wel Durbuy. In Coucke City is het over de koppen lopen - en parkeren op een halve kilometer van het centrum. “Ik weet niet of er verhoudingsgewijs meer Belgische bezoekers zijn dan anders, maar de drukte komt gewoon veel vroeger. Meestal zien we die pas vanaf de derde week van juli”, klinkt het bij de dame van het toeristenbureau. “Dat is mooi meegenomen, maar om de verloren dagen goed te maken, is het lang niet genoeg.”

“Het jaar goedmaken zit er inderdaad niet meer in”, zegt Stef Gits, die wel de bemerking maakt dat een vakantie dicht bij huis in de achting van de Vlaming is gestegen: uit onderzoek van Toerisme Vlaanderen blijkt dat dubbel zoveel mensen sinds de coronacrisis aangeven dat een vakantie in Vlaanderen hun voorkeur wegdraagt - van 12 naar 24 procent. Frankrijk blijft wel nummer één met 28 procent.

“Normaal gezien was onze compagnie op dit moment een beetje over de hele wereld verspreid: New York, Zweden, Kroatië, enzovoort, iedereen had zijn eigen reisje gepland”, klinkt het bij een groepje Vlaamse twintigers op Camping Rocher de la Vierge (Hamoir). “Het afgelopen weekend hebben we wel ontdekt dat ons eigen land serieus ondergewaardeerd is.”

Opvallend: ze zijn de enigen die dat positieve gevoel expliciet benoemen, verder horen we vooral dat het verblijf aan de Ourthe “best meevalt” - zo’n beetje het equivalent van tegen je lief zeggen dat ze er ‘wel oké’ uitziet. Minke van Weerdhuizen moet erom grijnzen: “Ik heb inderdaad nog niemand uit zichzelf horen zeggen dat ze verrast waren door die staycation. Maar ja, dat gaat een Belg gewoon niet zeggen over zijn eigen land. En al zeker niet tegen een Hollander.”

Staycation langs de Ourthe? ‘Hier twee weken spenderen? Nee, dank je’
Beeld Wouter Maeckelberghe