De WHO schetst twee routes waarlangs het coronavirus zich verspreidt. Route één zijn de rondvliegende druppels van besmette personen die hoesten, niezen of praten. Daarom ook de vraag om anderhalve meter afstand te houden: die druppels zijn relatief zwaar en zouden binnen die perimeter op de grond vallen. Route twee zijn de oppervlaktes waarop die druppels belanden, wat geresulteerd heeft in de aanbeveling om de handen goed te wassen.

Maar met een mogelijke derde route wordt te weinig rekening gehouden. Dat klagen 241 internationale wetenschappers toch aan in een open brief. Die derde weg behelst de verspreiding via kleine druppels die langere tijd in de lucht zweven, de zogenoemde ­‘aerosolen’ of virusnevels. Vooral in een gesloten omgeving met veel aanwezigen zou dit besmettingen kunnen veroorzaken. ‘De WHO moet daar veel meer rekening mee houden’, zegt Philomena Bluyssen, hoogleraar Binnenmilieu aan de Technische Universiteit Delft, en een van de ondertekenaars van de brief. Ze raadt aan om goed te ventileren, om niet met te veel mensen samen te zitten in een ruimte waar niet geventileerd wordt en om ventilatiesystemen zo in te stellen dat ze de lucht niet opnieuw laten circuleren.

En-enverhaal

De WHO zegt in The New York ­Times dat ze de verspreiding via de lucht mogelijk acht, maar dat daar verder weinig solide bewijs voor bestaat. In ons land is er eind mei een advies uitgevaardigd door de Hoge Gezondheidsraad over goede ventilatie. ‘Er is geen onomstotelijk bewijs voor of tegen aerosoltransmissie. Maar er is wel indirect bewijs, als we bijvoorbeeld kijken naar de verspreiding door superverspreiders binnen een koor in de staat Washington’, zegt Herman Goossens, professor Microbiologie (UAntwerpen). ‘Er wordt niet getwijfeld dat het kan voorkomen, alleen weet niemand op dit moment hoe belangrijk het is.’

Volgens Goossens is het een en-enverhaal. ‘Zelfs als je afstand kan houden, draag dan een masker.’