Renner Niels De Vriendt krijgt gedenkplaat in Wortegem-Petegem "Familie en vrienden moeten hem kunnen herdenken"

De verslagenheid na de tragische dood van wielrenner Niels De Vriendt is groot, bij z’n familie, vrienden en in de hele wielerwereld. En ook in Wortegem-Petegem zelf, waar De Vriendt zaterdag het leven liet. “Wat een feest moest worden, is geëindigd in een drama,’ zegt burgemeester Luc Vander Meeren. “Op de plaats van z’n overlijden liggen nu al bloemen,” gaat hij verder, “en daarom ga ik voorstellen aan m’n collega’s van het schepencollege om er een gedenkplaat te zetten of toch een plaats te creëren waar de familie en vrienden van Niels kunnen naar terugkeren om even te stil te staan bij z’n jammerlijk overlijden.” Niels De Vriendt woonde in Lede. In samenspraak met de familie komt daar geen rouwregister omdat het gemeentehuis door de coronacrisis enkel open is op afspraak.

De koers was de eerste Belgische wielerwedstrijd sinds de uitbraak van het coronavirus. De oefenwedstrijd was een initiatief van de moeder van Belgisch kampioen Tim Merlier. Naast hem stonden ook andere profrenners als Sep Vanmarcke en Otto Vergaerde aan de start. 

Dat Niels De Vriendt net aan een hartinfarct stierf, verbaast velen. De 20-jarige renner werd 2 weken geleden nog gescreend op hartproblemen. Volgens dokter en voorzitter van de Vereniging voor Sport- en Keuringsartsen Tom Teulingkx kan een hartinfarct verschillende oorzaken hebben: “Bij jonge sporters weten we dat onderliggende hartproblemen een mogelijke oorzaak kunnen zijn. Dat ze eigenlijk problemen hebben die genetisch overgeërfd zijn.” Vaak komen die problemen rond de leeftijd van 20-25 jaar naar boven. “Er zijn ook verworven oorzaken,” gaat Teulingkx verder, “dat zijn oorzaken die een renner tijdens z’n leven of carrière verwerft. Dat kan te maken hebben met littekenweefsel op de hartspier dat een oorzaak kan zijn van terugkomende infecties. Sporten als je ziek bent, kan daarbij een rol spelen, maar we weten niet of de intensiteit van sporten daar een invloed kan op hebben. Allemaal blinde vlekken die meer onderzoek nodig hebben.” 

Intussen worden alle renners die competitief rennen, zo’n 9.000 in België, wel veelvuldig gescreend. Vanaf hun twaalfde ondergaan ze elk jaar zo’n screening. Die gebeurt door sportartsen die daarvoor opgeleid zijn. Ze werken daarvoor met een speciaal wetenschappelijk digitaal platform die ook controle van de kwaliteit van het onderzoek toelaat. Maar de testen zien niet àlle hartproblemen. “Door deze screening kan al 90 procent van de onderliggende hartaandoeningen opgespoord worden, een pak dus. Een heel deel kan daardoor behoed worden van een hartstilstand omdat we een behandeling kunnen opstarten als we een probleem detecteren,” legt Teulingkx uit. “Een klein percentage glipt nog door de mazen van het net en dat is net het percentage waar we nog meer zicht moeten op krijgen omdat we niet weten wat er mee aan de hand is. Dat is het meest frustrerende aan heel dit probleem.” Volgens Teulingkx is er nog een groter plan nodig. Vier jaar geleden riep de vereniging al een zogenaamd sportcardiaal plan in het leven. Maar daar kwam weinig reactie op van de politiek. “Pas sinds vorig jaar is autopsie ook mogelijk buiten gerechtelijke weg, waardoor een autopsie dus ook mogelijk is bij een sportcardiaal of niet-verdacht overlijden. Dat is al een eerste stap. Maar er is een groter plan nodig en wij zijn klaar om dit nu uit te rollen,” besluit Tom Teulongkx.