Corine (46) raakte met wagen van weg af en zat zes dagen vast in wrak: “Na een jaar begint het allemaal terug te komen. Ook de angst”
Stilletjes. Dat antwoordt de Luikse Corine Bastide (46) op de vraag hoe het met haar gaat, een jaar na haar spectaculaire ongeval en nog spectaculairdere redding, waarmee ze zelfs het wereldnieuws haalde. Op dinsdag 23 juli 2019 ging ze met haar Fiat Bravo van de weg af en kwam ze enkele meters lager in een dichtbegroeide gracht terecht. Zes dagen zat ze gekneld in het wrak, terwijl net boven haar iedereen zonder het te beseffen de plaats van het ongeval bleef voorbijrijden. Tot iemand haar hulpgeroep uiteindelijk hoorde. Ze overleefde. Maar draagt nog altijd de littekens.
Bloedheet was het toen het noodlot vorig jaar toesloeg. Corine was ’s avonds op weg naar huis, toen ze met haar wagen een rotonde naderde in Saint-George-sur-Meuse, tussen Namen en Luik. Plots weigerden haar remmen dienst. Ze verloor de controle over haar stuur en ging van de weg af. Enkele meters lager kwam ze ondersteboven tot stilstand in een gracht. Onzichtbaar vanaf de weg.
Pijn
Corine overleefde de crash en merkte toen ze weer bij bewustzijn kwam dat ze vastzat. Haar linkerarm en -been bleken verlamd. Naast haar rinkelde haar telefoon onophoudelijk. Ongeruste familie en vrienden die zich afvroegen waar ze was. Maar opnemen ging niet. Elke keer als ze haar arm bewoog, viel ze flauw van de pijn.
Zes dagen en nachten zou haar beproeving duren, bij temperaturen die overdag de veertig graden naderden. Eten had ze niet. Gelukkig begon het in het weekend te onweren. Ze ving de regen op in een kauwgomdoosje en kon zo toch een beetje drinken. Bij elke wagen die ze hoorde passeren, riep ze om hulp. Maar door het lawaai van de drukke weg was er niemand die haar hoorde.
(Lees verder onder de kaart en foto)
Het was bijna een week na het ongeval toen er plots enkele mensen stopten aan de rotonde. Ze waren flyers voor de verdwenen vrouw aan het ophangen. Corine hoorde hen uitstappen en begon opnieuw te roepen. Deze keer werd ze wél gehoord. De hulpdiensten snelden ter plaatse en haalden haar uit de verhakkelde wagen. Meteen werd ze naar het ziekenhuis gebracht. Daar ontdekten de artsen dat ze verlamd was aan de linkerkant. Ze onderging verscheidene operaties, waarbij onder meer haar wervelkolom versterkt werd met bouten. Er zou haar een lange revalidatie wachten.
Bijna een jaar na het ongeval is die revalidatie nog altijd niet achter de rug, zo vertelt ze aan de redactie van HLN. “Ik kan gelukkig al weer stappen, maar mijn linkerarm wil nog altijd niet mee”, klinkt het.
(Lees verder onder de foto’s)
Uitputtend
Ze is intussen wel weer thuis in haar flat in Wanze, maar drie dagen per week keert ze terug naar het revalidatiecentrum in Esneux, waar ze de maanden na het ongeval doorbracht. “Het herstel is zwaar en uitputtend”, getuigt ze. “Mijn benen zijn nog altijd wankel. Ik ben nog heel zwak en ik heb spasmen in mijn ledematen. Maar het is wat het is. Ik moet het ermee doen.”
Door de lockdown is haar revalidatie drie maanden niet kunnen doorgaan. “Sinds een maand ben ik herbegonnen. Maar het heeft tijd nodig. Het kan nog maanden duren eer ik weer min of meer de oude ben, volgens de dokters mogelijk zelfs jaren.”
Angst
Ook psychologisch is het lastig. Zeker nu de eerste verjaardag van het ongeval nadert. “Het begint allemaal terug te komen”, vertelt ze. “Alsof ik alles herbeleef. Dat is heel emotioneel. Ook de angst steekt weer de kop op. Het was enkele maanden beter, maar het herbegint. Volgens de psycholoog is dat normaal. Ik heb een traumatische ervaring gehad. Iedereen die iets soortgelijks meemaakt, kan er last van hebben. Als de verjaardag van een gebeurtenis dichterbij komt, begin je bepaalde ervaringen te herbeleven en kunnen pijnlijke herinneringen weer bovenkomen.”
Of het sinds het ongeval niet lastig is om weer in een wagen te zitten? “Nee”, klinkt het. “Ik zit zelfs weer achter het stuur. Mijn wagen is aangepast in functie van mijn arm. Een maand geleden heb ik een nieuwe rijtest afgelegd en ik ben geslaagd. Ondanks mijn beperking.”
De plaats van het ongeval passeren, doet haar wel nog altijd wat. “Ik ben er vorig weekend nog voorbijgereden, omdat ik uitgenodigd was voor een etentje bij de vrouw die me een jaar geleden vond. Ze woont vlakbij, op een paar kilometer ervandaan. Toen ik de plaats van de crash passeerde, gingen er weer allerlei vragen door mijn hoofd. Over alle mensen die er voorbijgereden moeten zijn toen ik daar lag en misschien wel iets gezien hebben, maar er verder geen aandacht aan schonken. Mensen die dachten dat het een verlaten voertuig was. Ik zit nog altijd met een heleboel vragen, waar ik geen antwoord op heb. Die zijn er nog altijd.”
Uit het ongeval kwam echter ook iets goeds voort. Een diepe vriendschap met de vrouw die het wrak van haar wagen vond. “Haar zoon was voor het ongeval al bevriend met mijn drie zonen”, vertelt ze. “Ze deden samen aan sport. Maar ik kende haar eigenlijk niet. Nu zijn we hechte vriendinnen. Ze is mijn engelbewaarder. Het lot heeft ons samengebracht.”
Lees ook: “Ik dwong mezelf te blijven leven. Voor mijn kinderen” (+)
Bekijk ook: Marie getuigt nadat ze zes dagen gekneld zat in autowrak
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Livios
Vermijd tot 20% rendementsverlies: zo reinig je je zonnepanelen (niet)
-
NMBS-reisplanner toont nu ook waar fiets- of eersteklasrijtuig zich bevindt in de trein
Treinreizigers kunnen vanaf vandaag via de reisplanner op de NMBS-website de samenstelling van een trein zien. Zo weten reizigers waar het fiets- of het eersteklasrijtuig zich bevindt. Op de website staat nu ook of de trein is uitgerust met airco, meldt de NMBS in een persbericht. -
WEERBERICHT. Zon, wolken en heel vaak droog vandaag: “Laatste dagen van april kan het (iets) zachter worden”
We krijgen een betere dag vandaag. Onze weerman David Dehenauw voorspelt zon en wolken, met enkele lokale buien, maar het blijft heel vaak droog. De temperatuur blijft wel steken tussen 6 en 12 graden, iets wat ook de volgende dagen nog het geval is. Maar er is beterschap op komst. “De laatste dagen van april kan het (iets) zachter worden”, aldus Dehenauw. -
-
PREMIUM
Sandrine en duizenden andere Vlamingen krijgen al half jaar geen stroomfactuur: hoe los je dat op?
-
Zoon van vermiste Marie: “Het is niet te geloven, net zoals in een film”
-
PREMIUM
Hoe opwarming van de stratosfeer ervoor zorgt dat koele periode nog een tijdje zal duren
De aprilse grillen hebben zich duidelijk laten voelen de afgelopen dagen. Wind, regen, en lage temperaturen domineerden ons weerbeeld. Waarom is het weer zo plots omgeslagen? En hoelang zal deze koele periode nog aanhouden? Wat voorspellen de weermodellen voor de laatste weken van april? “Er lijkt alvast één iets te gaan veranderen.” -
Spaargids.be
Meer mensen vergeleken hypotheektarieven, tot vorige maand: “Het lijkt erop dat de consument het wat opgeeft”
-
Brussels minister Maron in beroep tegen nieuwe omgevingsvergunning Brussels Airport, Sven Gatz (Open Vld) is niet akkoord
-
PREMIUM
"Ik dwong mezelf te blijven leven. Voor mijn kinderen"
"Ik probeerde uit de wagen te kruipen, maar viel keer op keer flauw van de pijn. Ik vreesde dat ze me niet meer zouden vinden. Maar ik wilde zo lang mogelijk in leven blijven. Voor mijn kinderen." Aan het woord is Marie 'Corine' Bastide (45), de Luikse die zes dagen en nachten zonder eten of drinken en bij bloedhete temperaturen overleefde in haar gecrashte auto. -
PREMIUM
Familie geeft foto vrij van Marie in het ziekenhuis, waar ze herstelt nadat ze 6 dagen klem zat in autowrak
Zes nachten en zes dagen overleven in een gecrashte auto bij temperaturen tot 40 graden: het leest als een filmscenario, maar is het onwaarschijnlijke verhaal van wat Marie Bastide (45) heeft meegemaakt. Ze ging van de weg en zat al die tijd gekneld in haar wagen. Haar geluk: de hevige regen van afgelopen weekend. "We dachten dat we haar kwijt waren. Tot onze vrienden belden: we hebben haar, ze leeft.” Haar familie heeft intussen een foto vrijgegeven van Marie in het ziekenhuis, waar ze herstelt van haar zware verwondingen. -
Livios
Zo heb je geen last van ratten of muizen, op een verantwoorde manier: “Vergif is géén oplossing op lange termijn”
0 reacties
Resterende karakters 500
Log in en reageer