Hond vergiftigd door gehaktballen met rattenvergif: politie zoekt hondenhater rond Fort 2

De feiten speelden zich vorige week woensdag af. Adie, een uit Spanje geadopteerd middelgroot hondje, at iets dat ogenschijnlijk wat onder het gras aan de voet van de parasol was gelegd. Het ging om een gehaktbal met een blauw goedje in. Eigenaar Jan De Pauw bracht het dier direct naar dierenartsenpraktijk Evi Van der Smissen-Els Smeuninx in Wommelgem. “Adie bleek een viertal gehaktballen te hebben opgeschrokt. In de tuin lagen er nog vier andere. Er moeten dus een achttal gehaktballen in de tuin gelegd of gegooid zijn”, zegt Jan De Pauw.

Volgens dierenarts Els Smeuninx ging het niet om slakkengif maar om rattenvergif. “Slakkenvergif is snelwerkend en heeft direct een neurologisch effect. Terwijl dit traagwerkend vergif was, zoals bij rattenvergif. De dieren krijgen stollingsproblemen en sterven uiteindelijk aan interne bloedingen. De vitamine K1-reserves raken op. Het is een heel wrede dood. Wat ik zelf een vieze gedachte vind, is dat deze gehaktballen in een privétuin werden gegooid, maar waarschijnlijk zelfs eerder gelegd, omdat ze wat met gras waren toegedekt, en dat terwijl de eigenaars maar een half uur van huis waren geweest.”

De dierenarts denkt aan inbrekers die eventueel de hond wilden liquideren om hun slag te slaan. “Adie is geen grote hond, maar wel een goede waker. Het hondje moet van dichtbij opgevolgd worden om te zien hoe de stollingswaarden in zijn bloed evolueren.”

Ook Jan De Pauw vindt het een vies idee dat iemand in de tuin is geweest. “Het waren zelfgerolde soepballen. Aan de ene kant van ons huis woont mijn moeder. Volgens haar blaft Adie nooit als we even afwezig zijn. Onze tuin is slechts aan één zijde bereikbaar. De politiezone Minos adviseerde zelf om een verwittiging uit te sturen naar andere hondeneigenaars, want de kans bestaat dat er een hondenhater actief is in de buurt.”

Aan Fort 2 wordt veel gewandeld met honden. Er zijn ook twee hondenweides in de buurt. De meeste baasjes die we er dinsdag aanspreken, zijn al op de hoogte. “Ik zou het zelf ook heel erg vinden mocht dit met mijn hond gebeuren”, zegt Naomi Symons (27) uit Borsbeek, die haar golden retriever Cooper komt uitlaten. “Cooper zwemt graag, maar ik hou altijd rekening dat ik ver genoeg van de fortvissers sta als ik mijn hond laat zwemmen. De ene mens is wat vriendelijker dan de andere voor honden, maar zotte opmerkingen heb ik hier nog nooit gehoord. Ik ben nu wel heel gefocust als Cooper snuffelt, want op twee seconden spelen die dieren zoiets binnen.”

Ann woont aan Fort 2 en komt er soms met haar bruine labrador Balou wandelen. “Ik ben nu heel waakzaam, want labradors hebben de neiging alles wat ze vinden op te eten. Een gehaktbal heb ik hier nog nooit zien liggen, wel eens spijkers verderop aan het fort richting kerkhof. Maar die eet Balou gelukkig niet op.”

Bart Verheyen, woordvoerder van politiezone Minos, bevestigt dat er onlangs eens spijkers werden gevonden. “Maar daar is nooit aangifte van gebeurd bij de politie. Wij houden alle pistes open. Een hond vergiftigen om te kunnen inbreken lijkt op het eerste gezicht ook moeilijk met traagdodend rattengif. ”

Spijkers worden ook veeleer gelegd om mountainbikers dan honden te viseren.