Vandaag 15 jaar geleden voor laatst géén massasprint op slotdag Tour, ook Belg zette sprinters ooit hak op Champs-Elysées

In de 45 edities waar de Tour aankwam op de Champs-Elysées, eindigde de slotetappe 36 keer op een massasprint. Vijfmaal hield een vroege ontsnapping stand tot het einde, drie keer hield een late uitval stand. In 1989 eindigde de Ronde van Frankrijk met een tijdrit, toen gewonnen door Greg LeMond na een spraakmakende klus tegen de chrono.

Alexandre Vinokourov was de laatste die de snelle mannen in Parijs een hak zette. In 2005 viel hij in de slotfase aan, waarna hij met machtige pedaalslagen de sprinters afhield. De Kazak pakte daarmee niet enkel de ritzege, dankzij de bonificatieseconden snoepte hij ook nog de vijfde plek in het algemene klassement af van Levi Leipheimer.

De eerste die een sprintend peloton met een late uitval voorbleef, was de Nederlander Gerben Karstens (1976). Ook de Belg Pol Verschuere wist dat kunststukje te realiseren - in 1980 bleef hij net uit de greep van een aanstormend peloton. Onze landgenoot moest eigenlijk de sprint aantrekken voor de nieuwbakken Belgische kampioen Jos Jacobs, maar reageerde op een demarrage van Ferdi Van den Haute. Met twee gingen ze naar de finish, waar Verschuere met een perfecte timing de klus klaarde. Leuk weetje: de Franse commentator kende de winnaar niet en riep minutenlang de foute naam. 

Cian Uijtdebroeks, een kopie van Evenepoel en de topteams nu al voor het uitkiezen: “Hij brak Remco’s klimrecord in Spanje met een halve minuut”

Geen geld, geen ploeg, maar wel een wonderstuur: het verhaal van de strafste Tour ooit