De week van Sanne: “Hoera, ik word naast oma ook doopmeter!”

Stel je voor… Het is al 30 jaar geleden dat Erik en ik voor het eerst samen op het podium stonden en ‘ons’ lied zongen. Heel de zomer van 1990 stond in het teken van televisieopnames, optredens en natuurlijk ‘Veel te mooi’. We hadden weekends van soms wel acht optredens, verspreid over het land. Wat een verschil met nu, 30 jaar later! Had je ons toen gezegd dat er in 2020 een virus zou komen waardoor alle artiesten op non-actief werden gezet wat concerten betreft, had niemand het geloofd. Ook Jean-Claude Van Damme niet, die ons de gouden plaat voor ‘Veel te mooi’ overhandigde tijdens een televisieopname. Gelukkig hebben wij van onze concerttournee ‘30 jaar Veel te mooi’ nog 12 van de 20 uitverkochte concerten kunnen spelen vooraleer het hele land in lockdown ging op 13 maart. Die dag moesten we normaal gezien in Scherpenheuvel zingen.

Intussen is onze boekingsagent druk bezig geweest om de resterende acht concerten een nieuwe datum te geven. Dat is nog niet om te lachen, zeg! We werken met een fantastisch strijkkwartet, pianist, gitarist, contrabassist, onze technische crew en wijzelf plus onze dochter Maartje. Probeer maar eens een groep van 13 mensen op hetzelfde moment samen te krijgen én bovendien op een dag dat het cultureel centrum nog vrij is.

Maar weet je? Dat er nog onduidelijkheid is over de concerten, dat mondmaskers nu tóch verplicht zijn in de winkels, dat we niet weten hoe het virus zich in het najaar zal gedragen als de scholen weer opstarten – want ik ben ook directeur van de stedelijke basisschool Gavertje Vier in Belsele – en dat we nog steeds geen echte regering hebben, dat valt allemaal in het niet bij de wetenschap dat IK METER MAG ZIJN VAN MAARTJES EERSTE KIND!!! En ja, dat typ ik heel bewust met hoofdletters.

Ik heb geen broers of zussen en ik heb maar één dochter, dus niet veel kansen om doopmeter te worden. Maartje weet al van kleins af aan dat ik dit echt heel graag wil. Toen ze met haar man Senne en de hondjes Chilli en Peño op vakantie was in de Provence vorige week, kregen Erik en ik een kaartje met de boodschap dat het er geweldig was, maar dat het met ons erbij nóg mooier was geweest. ‘PS: Mama, wil jij de meter zijn van ons boeleke?’ Yes! Ik heb daarnet de eerste rompertjes gekocht. Welke kleur? Roze of blauw? Zeg ik lekker niet! En daarbij: ik koop gewoon kleertjes in de kleuren die mij goed staan. Okergeel dus. Dan zien mijn metekind en ik er allebei goed uit – samen.  

“Ik heb een kind moeten redden uit de mensenmassa”: 30 jaar geleden veroverden Erik & Sanne ‘Tien Om Te Zien’ (Deel 4) (+)

Zwangere Maartje Van Neygen weet dat Senne de man van haar leven is: “Toen we een miskraam kregen, wist ik het zeker” (+)