Antwerpenaren kunnen zich vinden in drastische maatregelen: “Voor niemand plezant, maar wel noodzakelijk”

In heel de provincie Antwerpen wordt het verplicht een mondneusmasker te dragen op het publieke domein (de nieuwe richtlijnen gaan in de loop van woensdag van kracht omdat ze nog juridisch afdwingbaar moeten gemaakt worden, red.). Maar niet iedereen die door de straten van Antwerpen fietst of wandelt draagt er al één, ondanks dat de maatregelen per direct van kracht zijn. Al werd dinsdagavond beslist om alles een dag uit te stellen omdat de nieuwe richtlijnen niet tijdig in tekstvorm konden worden gegoten.

In de Driekoningenstraat in Berchem hebben de meeste (shoppende) mensen het wel al door. “Het is voor niemand plezant. Maar het is noodzakelijk”, vindt Emmi Kelders (82), die op pad gaat met haar boodschappentas.

Emmi weet als geen ander wat het virus kan aanrichten. “Ik heb in april en mei in dertig dagen tijd twee zussen, een neef en een nicht verloren aan corona. Zonder echt afscheid te kunnen nemen. Ik kan iedereen verzekeren dat dat veel erger is dan een mondmasker te dragen. Van mij mag het overal verplicht worden.”

Al is nog niet iedereen op de hoogte. Christine Moorkens (71), te voet onderweg van haar kinesist naar huis, weet niet dat ze al een mondmasker moet dragen. “Ik ga de maatregelen nog eens goed bekijken”, zegt ze. De avondklok, trouwens de eerste hier sinds de Tweede Wereldoorlog, is haar ook nog niet helemaal duidelijk. “Als ik dan mijn dochter in Schilde ga bezoeken en ik kom om middernacht met de auto thuis, is dat dan een schending van de avondklok?”, vraagt ze zich af. Het antwoord is ja.

Compensatie?

De avondklok is vooral bedoeld om nachtelijke contacten buiten de bubbel te vermijden. “Hoe later het wordt, hoe gezelliger het wordt. Dus de maatregel is wel een goede zaak”, vindt Hawa Sadio (44), die met haar dochter June Frateur (6) te voet op pad is. “Als de cafés moeten sluiten, is het ook logisch dat mensen niet ergens anders samenkomen.”

Hawa wordt ook door een maatregel getroffen die specifiek voor de stad Antwerpen en de randgemeenten van tel is. Er mogen geen evenementen plaatsvinden. “Ik baat een feestzaal uit. Komende weken moet ik enkele activiteiten schrappen. Ik ben al maanden dicht geweest, de voorbije tijd heb ik even wat werk gehad en nu weer niets. Maar ik begrijp het wel. Het zijn maatregelen die genomen moeten worden. En het had al sneller gemogen. Ik hoop wel dat er een compensatie volgt.”

Naast een verbod op contactsporten en ploegsporten voor volwassenen in heel de provincie worden ook specifiek in Antwerpen en de rand fitnesscentra gesloten. “Ik ga naar een crossfitclub. Daar voldoen we aan de regels door iedereen een eigen vak te geven of buiten te sporten”, zegt Adil Aarab (30) in koffiebar Kornél. Het is hoogst twijfelachtig of dat nog mag. “Dan ga ik maar in het park wat oefeningen doen. Of thuis. Er staat ook zo veel op YouTube. Iedereen is al creatief geweest tijdens de lockdown, dus kunnen we dat nu ook doen.”

“Geen ramp”

Adil, die als zanger ooit meedeed aan de preselecties van Eurosong, werkt als salesmanager bij een modebedrijf. De nieuwe regels verplichten telewerken tenzij dat echt niet kan. “Normaal laat ik de klanten de kleren fysiek zien”, vertelt hij. Opnieuw haalt hij creativiteit aan als de sleutel. “We gaan de collectie vanaf nu laten zien met digitale catwalks. We laten virtuele personages echt met die kleding rondlopen. Het zal niet hetzelfde zijn, maar het is voor de gezondheid van iedereen. ”

De horeca moet door de nieuwe regels sluiten om 23u. Voor veel zaken is dat een streep door de rekening. Langs de andere kant moesten ze al vervroegd sluiten om 1u. En restaurants en de meeste cafés zijn sowieso geen nachtelijke aangelegenheid. “Wij sluiten anders ook om middernacht. Dat is dus geen ramp”, zegt Mohamed Jouhri (38) die in taverne De Merode op de Mechelsesteenweg werkt. “Onze klanten zijn vooral oudere mensen. De laatste tijd komen ze minder, dus moeten we soms om 21u al sluiten.”

Jonathan Cops (34) is in zijn garage bezig terwijl zijn kinderen Lisa (6) en Samuel (4) op straat spelen. Hij juicht de maatregelen toe. “We letten goed op onze bubbel en gaan niet met vrienden op café of restaurant, dat is niet belangrijk”, zegt Jonathan. “Ik hoop vooral dat zij vanaf 1 september terug onbekommerd naar school mogen. Ze zitten al zo lang thuis en moeten terug met hun vriendjes kunnen spelen.”