‘Die bubbel van 15 was een vergissing’: artsen en verpleegkundigen over de tweede golf

Magalie Meyten (25), verpleegkundig afdelingshoofd

‘Ik heb gelukkig al vakantie gehad’

“Ik probeerde me er niet al te druk over te maken, maar toen ik jongeren in het stad zag samenscholen of van dezelfde fles wijn zag drinken, dacht ik toch: ‘Hoe is het mogelijk?’ We wisten dat er een tweede golf zou komen, maar niet zo snel. Niet al tijdens de zomer. Ik hoor hoe collega’s zich zorgen maken over hun vakantie in augustus of september. En geloof me, iedereen heeft dat verlof broodnodig. Zelf heb ik twee weekjes vakantie gehad in juli. Pas toen besefte ik hoe veel nood ik daaraan had. De voorbije maanden zijn echt een rollercoaster geweest.

“Doorgaans werk ik op de afdeling orthogeriatrie, maar toen de pandemie losbarstte, werd dit een covidafdeling. Gelukkig heb ik een enorm geëngageerd en gemotiveerd team. Iedereen is daar vol goede moed aan gestart, maar ik kan niet ontkennen dat het een vrij heftige periode is geweest. Het lastigste? Ervoor zorgen dat mijn medewerkers zich veilig voelden op de werkvloer. Dat vond ik heel belangrijk. Sommige collega’s werden ziek, andere waren erg bang om hun familie thuis te besmetten... We hadden voldoende beschermingsmateriaal, maar ik begreep die angst wel. Zelf had ik dat minder, want – met enkel mijn vriend thuis – was mijn bubbel sowieso erg beperkt.

“Mensen vergeten dat covid op allerlei manieren slachtoffers heeft gemaakt. Door het virus is heel wat zorg op de lange baan geschoven. Als ik nu zie hoe die tweede golf op ons afkomt, maak ik me daar wel zorgen over. In die zin ben ik blij dat de overheid maatregelen heeft genomen. Ik hoop dat ze daar nu de nodige lessen uit trekken.

“Ik vrees dat de vermoeidheid nu eerder zal toeslaan dan enkele maanden geleden. Toen was alles nog nieuw, vandaag weten we maar al te goed hoe zwaar het wordt. Let wel, we zijn voorbereid en we gaan ons absolute best doen, maar ik kan niet zeggen dat ik ernaar uitkijk.”

Noura Laboui (25), verpleegkundige

‘Frustrerend dat mensen de maatregelen niet volgen’

“Oudere patiënten verzorgen, daar ligt mijn passie. Dat zij net degenen zijn die zo hard getroffen worden door dit virus, vind ik erg lastig. Zo veel mensen zien sterven, dat doet wat met je. Je wil ervoor zorgen dat ze op een waardige manier afscheid kunnen nemen. Net dat maakte het virus zo lastig doordat familieleden niet of nauwelijks bij hen konden zijn.

“De voorbije maanden heb ik op een covidafdeling gewerkt. Of dat met de nieuwe golf ook het geval zal zijn, is nog niet zeker. Het ziekenhuis is volop aan het reorganiseren en hertekenen, dus dat is even afwachten. Zelf maakt het me niet zo veel uit, al staat vast dat werken op een covidafdeling veel zwaarder is.

“Het was frustrerend om te zien hoe sommige mensen de voorbije weken de maatregelen niet hebben nageleefd. Als ik mensen hoorde klagen over hoe ze een mondmasker moeten dragen in de supermarkt, dacht ik: ‘Werkelijk, ik heb dat ding acht uur per dag op. En daarna ook nog eens in de supermarkt.’ Sommigen nemen de maatregelen niet serieus, terwijl ze net essentieel zijn om zichzelf en hun naasten te beschermen.

“De overheid had sneller moeten ingrijpen. Nu is het eigenlijk al te laat en kunnen we alleen maar hopen dat de curve snel afzwakt. Die bubbel van vijftien was te groot. Zelf heb ik het steevast gehouden bij mijn dichtste naasten: mijn twee zussen, ouders en mijn neefje. De rest kon wachten, vond ik. Telefoon, Skype, Facetime... er zijn zoveel andere manieren om met mensen contact te houden.

“In september ga ik op vakantie. Gewoon in eigen land. Maar ik moet bekennen dat ik er erg naar uitkijk. Ik hoop dat ik dan toch een terrasje zal kunnen doen, want tot nu heb ik dat vermeden. Ik weet dat het mag, maar ik vind het nog niet het moment. En in de tussentijd hoop ik dat mensen zich aan de regels houden. Het is tijd dat ze de ernst ervan inzien. Alleen zo gaan we dit virus klein krijgen.”

Mary Helen Lauwers (55), anesthesist intensieve zorg

‘Die bubbel van vijftien was een vergissing’

“Wat er in Antwerpen gebeurt is een gigantisch drama. In het Stuivenberg zijn de opnames opnieuw aan het toenemen. Als de maatregelen niet worden nageleefd, stevenen we af op hetzelfde. Met als grootste verschil dat we dit geen tweede keer op dezelfde manier kunnen. Onmogelijk.

“De voorbije periode was ongelofelijk intens. Er is gigantisch hard gewerkt, zonder verlof. Artsen en verpleegkundigen zijn ingezet op andere diensten. Een deel van hen kun je onmogelijk opnieuw op covidafdelingen inschakelen. Zij komen uit een omgeving waar ze niet zo vaak te maken kregen met de dood. Door covid zagen ze plots een heleboel zwaar zieke patiënten, van wie er ook stierven. Emotioneel heeft die eerste golf bij hen een grote impact gehad. Je kunt hen niet vragen om nu alweer hetzelfde te doen. Dan is het een kwestie van tijd eer ze uitvallen.

“Het leidt geen twijfel dat we zullen klaarstaan voor die tweede piek. Er is voldoende materiaal, we zijn goed uitgerust. Maar voor een tweede keer de gewone zorg verplicht platleggen is geen optie. Er zijn mensen blijven rondlopen met kanker, hartproblemen... Het is ondenkbaar om dat opnieuw te doen. Net zomin het mogelijk zal zijn om dezelfde intensiteit qua personeelsbestand te halen. Wij hebben shifts gedraaid van 12 uur, vier dagen aan een stuk, om vervolgens ook nog drie nachtdiensten te doen. Dat hou je niet vol. Er kan altijd een tandje bijgestoken worden, maar er zijn grenzen.

“We hadden die tweede golf pas in het najaar verwacht. De grote vergissing was om bubbels van vijftien mensen toe te laten, naast je gezin. In mijn dagelijks leven als werkende mens moet ik al mijn best doen om zoveel mensen per week te zien. Toen ik dat hoorde, wist ik: dit loopt slecht af.

“Als alle Antwerpse ziekenhuizen vollopen, dan zullen we een grotere spreiding moeten hebben van de patiënten. Plus: het was volgens mij efficiënter geweest om zogenaamde covidziekenhuizen op te starten, zodat je niet telkens de zorg moet scheiden. Verschillende artsen hebben dat voorgesteld, maar er is niks meer gebeurd. Ik kan maar hopen dat de politiek hier uit leert.”

Jasper Vanhove (33), staflid en arts spoeddienst

‘Hoop dat zieke mensen niet opnieuw het ziekenhuis mijden’

“Die eerste golf hebben wij als ziekenhuis goed aangepakt, vind ik. Op de spoeddienst hebben we vrij snel de zorg gesplitst tussen covid en niet-covid. Dat heeft gewerkt. We hebben vlot en efficiënt kunnen werken. Op de spoed zijn we natuurlijk ook wel wat hectiek gewoon. Dat is een van de redenen waarom we dit beroep hebben gekozen.

“Ik denk dat iedereen van ons een andere zomer in gedachten had. Het is jammer. Niemand zat hierop te wachten. We keken net uit naar een rustigere periode en wat vakantie om te bekomen. De realiteit draait helaas anders uit. Anderzijds vind ik dat ik niet kan klagen. Ik kan gewoon werken en hetgeen doen wat ik graag doe. Voor heel wat andere sectoren is er nauwelijks een toekomstperspectief. De kunstensector, de horeca, het toerisme... Mijn broer bijvoorbeeld zit in de reissector. Voor hem is het veel lastiger.

“Het is inherent aan onze cultuur dat als de regels wat versoepeld worden, mensen daar meteen vlotjes gebruik van maken. Dan is het goed weer, zijn de terrasjes open... Zolang je niet in je nabije kennissenkring of omgeving iemand hebt gehad die ernstig ziek was door corona, blijft het toch een beetje een ver-van-je-bedshow.

“Ik hoop dat mensen beseffen dat ze zich strikt aan de richtlijnen van de overheid moeten houden. Dat is de enige manier om deze pandemie in de kiem te smoren. Maar ik hoop ook dat ze beseffen dat het ziekenhuis en de spoedgevallendienst een veilige omgeving is. Dat ze niet – zoals bij de eerste golf – het ziekenhuis gaan mijden. We hebben gemerkt dat dit voor sommige patiënten echt ernstige gevolgen heeft gehad die voorkomen hadden kunnen worden.

“Verlof zit er voor mij voorlopig niet in. Normaal zou ik in maart gaan skiën, maar dat is om evidente redenen niet doorgegaan. Nu staat er vakantie gepland in september. Maar ook dat kan ik desnoods annuleren. Als het nodig is, sta ik paraat.”