Gina G wordt 50: "Hoe ik die periode van succes overleefd heb? Ik heb geen flauw idee!"

"Aanstekelijk", "Vrolijk en levendig", "Een lied dat je misschien niet openlijk maar zeker stiekem leuk vindt", "Niet om op je stoel te blijven zitten of in een hoekje te blijven staan tijdens een feestje", "Een meezinger pur sang", "Bruisend van energie", "Sensueel en tegelijkertijd ietwat ondeugend". De muziekrecensenten lieten er geen twijfel over bestaan dat "Ooh Aah… Just a Little Bit" van de Australische zangeres Gina G in 1996 alles had om een internationale hit te worden. En het lukte haar ook, tot een top 15-notering in de Amerikaanse Billboard-hitparade toe. Des te opmerkelijker was het succes omdat de dansplaat de jury’s van het jaarlijkse Eurovisiesongfestival veel minder wist te overtuigen. Maar Gina G, die maandag 50 wordt, bewees hun ongelijk en keek daarna met gemengde gevoelens terug op de Europese liedjeskermis.

Dat ze uiteindelijk maar de 8e plaats wist te bereiken tijdens het Songfestival, dat op 18 mei 1996 in Oslo plaatsvond, lag volgens Gina G – haar echte naam is Gina Mary Gardiner – niet aan haar optreden: "Het was mijn beste optreden ooit. Ik denk niet dat ik dat nog ooit kan evenaren, laat staan overtreffen. Dat lied, die jurk, die haren. Vooral zulke weelderige haren. Die glinstering. En dan die lange benen. Het was een magnifiek moment. Laten we dat zo houden." (ESC Today, juli 2013)

"Ik wilde zo gekleed zijn dat de focus helemaal van het lied werd afgenomen, van die explosie van muziek die de juryleden in Europa wellicht een hartaanval zou bezorgen. Uiteindelijk koos ik voor een jurk van designer Paco Rabane, die ontworpen was voor Cher. Maar zij vond er niets aan. Ik daarentegen was onmiddellijk verkocht." (ESC Today)

"Ik voelde na mijn optreden vooral opluchting, omdat er niemand een tomaat naar mij gegooid had. En dan was er de champagne tijdens het wachten op de resultaten. Ik kon er niet genoeg van drinken. Het was allemaal een waas, een feestje waar ik me goed voelde. Tot de dag erna. Met het besef dat ik verloren had, moest ik terug naar Londen. Zouden ze me afbreken? Zouden ze me terugsturen naar Australië? Maar nee, de verantwoordelijken van Warner Music stonden daar met een gigantische glimlach op het gezicht. Ik had immers de eerste plaats van de Britse hitparade bereikt." (ESC Today)

Niet alleen de Britten gingen voor de bijl. In Vlaanderen – België beloonde Gina G tijdens de finaleavond alvast met 12 punten - klom de single tot de 6e plaats, in Australië werd de top 5 gehaald, maar vooral opvallend, in de VS stoomde de single door naar plaats 12 en behaalde er de top 5 van de dance-hitparade. Het nummer werd zelfs genomineerd voor een Grammy in de categorie "Best dance recording". Gardiner: "Toen ik hoorde dat ik genomineerd was voor een Grammy Award, ben ik flauwgevallen in de voortuin van mijn vader. Zo herinner ik het mij. Dat ik begon te duizelen. Ik kon het maar niet begrijpen." (Diva Incarnate/Joy Music, juni 2011). Winnen deed ze nochtans niet, ze moest het onderspit delven voor "Carry on" van Donna Summer.

Maar het opmerkelijke Amerikaanse succes leidde er wel toe dat Gina G’s "Ooh Aah" tot een van de opvallendste Songfestivalbijdragen ooit gerekend wordt. Zelf is ze ervan overtuigd dat het nummer ook zonder het Songfestival een hit geworden zou zijn: "Hoe kan het anders een hit in de VS geworden zijn? Daar hebben ze er zelfs geen benul van wat ‘Eurovision’ is. Al was het festival natuurlijk wel een belangrijke springplank om het nummer in Europa te lanceren." (Joy Music, juni 2011)

"Hoe ik die periode overleefd heb, ik weet het niet. Het was allemaal te zot voor woorden. Ik denk dat ik toen 2 jaar lang mijn eigen appartement niet gezien heb. Ik heb elk land afgereisd om die single te promoten. Het album dat volgde werd door de platenmaatschappij uitgemolken. Single na single werden op de markt gegooid. Nu moet je al een wereldster zijn, zoals Cher of Celine Dion, om iets dergelijks mee te kunnen maken." (ESC Today)

Maar het was niet allemaal succes wat de klok sloeg. Na het succes van "Ooh Aah" raakte Gina G immers verwikkeld in een rechtszaak met Steve Rodney, de muziekproducer achter het nummer: "Drie jaar lang zat ik vast aan een producer die het niet langer goed met me voor had, waardoor ik op muzikaal gebied niets nieuws kon aanbieden." Pas vele jaren later kon Gardiner zich losmaken van een wurgend contract, maar "this crucified my career". Wellicht daarom dat ze in mei 2010 op de Australische nieuwswebsite News enigszins teleurgesteld terugkeek op haar Songfestivaldeelname: "Achteraf gezien heeft die deelname me geen enkel voordeel opgeleverd."

Momenteel woont Gardiner in Santa Monica, Californië, "dicht bij het strand", samen met haar echtgenoot en twee kinderen. Ze heeft een eigen muzieklabel, Stuntgirl Music. En maandag mag ze dus 50 kaarsjes uitblazen.

In Vlaanderen zal ze alvast altijd als 'onehitwonder' bestempeld blijven met de wereldhit "Ooh Aah… Just a Little Bit":

Meest gelezen