LEES OOK.Annemiek van Vleuten trekt scheve situatie recht in dolle finale en wint Strade Bianche voor vrouwen

Na maanden wachten was het eindelijk weer tijd voor een grote eendagskoers in wielerland. Op de Toscaanse grindwegen ging het peloton op zoek naar een opvolger voor Julian Alaphilippe, die in het voorjaar van 2019 de laatste editie van de Strade Bianche won. Alaphilippe verscheen aan de start om zijn titel te verdedigen. Greg Van Avermaet (CCC), Wout van Aert (Team Jumbo-Visma), Dylan Teuns (Bahrain-McLaren) en ex-winnaars Tiesj Benoot (Team Sunweb) en Philippe Gilbert (Lotto-Soudal) wilden daar maar wat graag een stokje voor steken. En met onder meer Peter Sagan (BORA-hansgrohe), Mathieu van der Poel (Alpecin-Fenix), Alberto Bettiol (EF Pro Cycling) en Jakob Fuglsang (Astana) stonden ook heel wat interessante namen uit het buitenland aan het vertrek.

Bloedheet

Het peloton trok zich iets voor 14 uur op gang in een bloedheet Siena. Stond op het menu: een helse, stoffige rit van 184 kilometer. Elf grindstroken, de zogenaamde settore sterrato, wachtten op de renners. En voor de Vlaming die wel wat van het vuile werk houdt, dook er meteen een bekende naam op voorin: veldrijder Corné van Kessel (Wanty-Groupe Gobert) trok samen met de Zwitser Simon Pellaud (Androni Giocattoli - Sidermec) in de aanval. Van Kessel haakte echter al snel af, waardoor Pellaud zijn onderneming solo verder zette.

Pellaud kreeg al snel gezelschap van de Italianen Nicola Bagioli en Iuri Filosi, beiden van Bardiani - CSF - Faizanè. Ook Van Kessel en een Belg, Benjamin Declercq (Arkéa-Samsic), trokken naar voren. Quentin Pacher (B&B Hotels-Vital Concept) bracht het totale aantal namen in de kopgroep op zes.

Eerste schifting

Voor de ijverige Pellaud ging het voorin echter niet snel genoeg, en dus liet hij zijn vijf metgezellen al snel weer achter. Meer dan enkele minuten kreeg de Zwitser nooit, maar toch mocht hij lange tijd alleen voorop rijden. Achter hem was de eerste schifting intussen al begonnen: verschillende renners kregen af te rekenen met de onvermijdelijke materiaalpech en ook een stevige valpartij gooide roet in het eten. Onder meer ex-winnaar Tiesj Benoot raakte achterop: de Gentenaar gaf er later ook de brui aan. Ook Dylan Teuns, Oliver Naesen (AG2R La Mondiale) en Xandro Meurisse (Team Wanty-Gobert) zouden de Strade Bianche niet uitrijden.

Voorin was eenzame leider Pellaud intussen gegrepen. Simon Clarke (EF Pro Cycling) opende op 60 kilometer van de streep de debatten om de zege. Enkele kilometers verderop gooide Jakob Fuglsang als volgende een bommetje. En wat voor één: de Deen ging er met een rotvaart vandoor. Vijf renners zetten de achtervolging in: Wout van Aert en Greg Van Avermaet kregen gezelschap van Alberto Bettiol, Davide Formolo (UAE Team Emirates) en Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe). Van Julian Alaphilippe en Mathieu van der Poel was geen sprake meer: zij moesten er onherroepelijk af.

Beslissende aanval Van Aert

Even verderop werd Fuglsang toch weer gegrepen. En dus ontstond er een kopgroep van zes die de rest van de wedstrijd zou kleuren. Op de voorlaatste grindstrook, op 20 kilometer van de finish, vond Van Avermaet als eerste zijn Waterloo. Alberto Bettiol probeerde het dan maar, zonder succes. Enkele kilometers verderop, op de laatste grindstrook van Le Tolfe, was het vervolgens Van Aert die aanviel. Met succes: de drievoudig wereldkampioen veldrijden liet de concurrentie ter plekke.

Bettiol probeerde nog aan te klampen, maar de winnaar van de Ronde van Vlaanderen moest al snel het hoofd buigen. Schachmann en Formolo zetten dan maar de achtervolging in. Het duo bleef op ongeveer 10 seconden hangen, tot ook zij zich op een handvol kilometers van de finish gewonnen moesten geven. Van Aert kon de hellende slotkilometer aanvatten met een halve minuut voorsprong en kwam alleen over de meet op de lege Piazza del Campo in Siena: wat een triomftocht!

Formolo en Schachmann kwamen een halve minuut achter Van Aert als tweede en derde over de streep. Met Greg Van Avermaet stond er nog een tweede Belg in de top tien: hij werd achtste. Mathieu van der Poel eindigde als vijftiende op meer dan 10 minuten van de winnaar: na afloop bleek dat hij gevallen was en ook een lekke band had opgelopen, waarna hij een wiel had gekregen van teamgenoot Floris De Tier. Ex-winnaars Julian Alaphilippe en Philippe Gilbert kwamen samen op meer dan een kwartier als 24ste en 25ste over de meet.