Aytekin uitte tijdens het proces zijn spijt over het ongeval, maar dat viel bij de ouders in dovemansoren. “We geloven hem niet, hij heeft alleen spijt voor zichzelf”, klonk het. “We hebben ook het gevoel dat hij ongeloofwaardig is en liegt, hij zegt nu weer andere dingen dan voor de politierechtbank in Vilvoorde. Ik vind het wel goed dat de rechtbank en de procureur hem hier streng hebben aangepakt en ik hoop dat de rechtbank de eis van het openbaar ministerie volgt. Merel wordt aanstaande zondag 14 jaar, ik wil haar één groot cadeau geven: gerechtigheid.”

Op het proces bleek dat Aytekin al 18 maal veroordeeld was voor rijden zonder rijbewijs en vijf maal voor rijden ondanks en rijverbod. Net zoals de ouders van Merel was ook hun advocaat, meester Pascal Nelissen Grade, verrast door dat grote aantal . “Dat is gewoonweg shockerend en het is voor mijn cliënten uitermate frustrerend dat zo iemand toch kon blijven rondrijden”, zei de advocaat. “Ik ben blij dat ook het parket vandaag daarover zijn frustratie heeft getoond. Maar dat is meer een maatschappelijk probleem dan iets dat enkel door het gerecht aangepakt kan worden.”

Parket: “Hij verdient geen uitstel meer”

Ook het parket is van mening dat Aytekin helemaal geen zachtere straf verdient, maar net een zwaardere. “Het is een illusie te denken dat deze man zich ooit aan de wetgeving of gerechtelijke uitspraken zal houden”, luidt het. “Na het ongeval is hij naar het buitenland gevlucht, heeft zijn gsm en simkaart vernietigd en de wagen proberen verbergen. Zijn familie heeft hem helemaal niet opgevoed wat normen en waarden betreft en de psychiater waarschuwt voor toekomstig maatschappelijk ongepast gedrag. Een uitstel verdient hij niet meer.”

Daarom vorderde het parket donderdag een effectieve celstraf van 5 jaar, een geldboete van 6.600 euro en een levenslang rijverbod tegen Muhammed Aytekin. De Vilvoordse politierechtbank veroordeelde de man op 12 december nog tot een gevangenisstraf van 5 jaar, waarvan 10 maand met uitstel, een boete van 6.600 euro en een levenslang rijverbod, maar de verdediging ging daartegen in beroep.

Verdediging: “Dit moest wel foutlopen”

De verdediging van Muhammed Aytekin vroeg om een celstraf met een gedeeltelijk uitstel. “We zijn in beroep gegaan omdat het vonnis niet evenwichtig en niet logisch was, en omdat het proces in Vilvoorde niet sereen was verlopen”, pleitte meester Dimitri de Béco. “Mijn cliënt heeft, ondanks het feit dat hij laagbegaafd was en geen diploma en geen rijbewijs had, de leiding van het familiale transportbedrijf gekregen, én de sleutels van een dure, snelle wagen. Dat moest wel foutlopen, en moest er wel toe leiden dat hij zichzelf overschatte.”

Op geen enkel moment heeft Muhammed Aytekin zichzelf of zijn rijstijl in vraag gesteld, tot het ongeval, aldus de advocaat. “Na het ongeval is hij in paniek geslagen en gevlucht maar hij is wel teruggekeerd om zichzelf aan te geven. Natuurlijk heeft hij spijt dat hij Merel gedood heeft, hij is geen psychopaat. De straf moet rekening houden met de ernst van de feiten en het berokkende leed maar ook met de jonge leeftijd van mijn cliënt en zijn spijt.”

“Ik weet dat niemand me zal geloven maar ik heb echt spijt” zei Muhammed Aytekin zelf. “Ik kruip nooit meer achter het stuur van een wagen.”

85 km/u in bebouwde kom

Het ongeval gebeurde op 28 oktober 2015 kort na de middag, op het kruispunt van de Jan Frans Willemsstraat met de Radiatorenstraat. Merel De Prins (12), die met de fiets onderweg was naar huis, werd op het fietspad aangereden door een BMW die er na de aanrijding onmiddellijk vandoor ging. Het meisje werd nog naar het ziekenhuis gebracht maar overleed later diezelfde avond aan haar verwondingen.

Volgens de verkeersdeskundige reed Aytekin liefst 85 km/u binnen de bebouwde kom, remde hij niet en maakte hij een fout ontwijkingsmanoeuvre. “Mits een aangepaste snelheid was het ongeval vermeden”, aldus substitute Anita Van Molle. “Voor het ongeval stak hij nog twee voertuigen voorbij aan een ongepaste snelheid en op een ongepaste manier, bij het ongeval remde hij niet en toeterde hij alleen, en na het ongeval is hij aan een al even ongepaste snelheid doorgereden, over het trottoir en al bellend.”

Aytekin vluchtte bovendien eerst naar het buitenland. Op 2 november gaf hij zich dan toch aan bij de politie. De verantwoordelijkheid voor het ongeval heeft Aytekin nooit ontkend. Zijn verdediging vroeg wel “enige mildheid” omwille van het feit dat hij laaggemiddeld begaafd was en al een tijd in de gevangenis heeft doorgebracht.