“Vijf maanden ver, en ik ben voorlopig nog maar drie kilo bijgekomen”, aldus Poppe. “Terwijl ik de vorige twee keer in deze fase al aan tien extra kilo’s zat. Niet zo verwonderlijk: toen stak ik regelmatig een kaasje en andere vettige dingen in mijn mond, nu heb ik vooral zin in tomaten. Het heeft vast met mijn hormonen te maken, maar voor mijn lijn is het alvast een zegen. Als ik dit tempo aanhoud, blijf ik volgens mijn gynaecoloog onder de tien kilo extra tegen de bevalling.”

“Bij mijn vorige zwangerschap was ik maar liefst 35 kilo verdikt”, vertelt Poppe. “Toen heb ik er drie jaar over gedaan om opnieuw op gewicht te geraken. Als ik dat kan inperken door tomaten te eten, ben ik heel tevreden. (lacht) Zeker omdat het afvallen zo moeizaam ging, en dat betert er niet op met de jaren. En dan heb ik het nog niet over al die kwetsende commentaren die ik vorige keer over mij heen kreeg. Niet dat ik mij die erg aantrok – op een bepaald moment weet je zelf wel wat je waard bent – maar het was vervelend dat ik er voortdurend op werd gewezen. Het is sowieso jammer als vrouwen met een slecht gevoel worden opgezadeld als ze verdikken.”

Van fysieke klachten is er ditmaal dan ook weinig sprake, aldus Poppe. “Ik heb wat rugpijn en ben vaak vermoeid, maar dat is normaal. Vaak lig ik al om tien uur te slapen in de zetel, dus voor mij is die avondklok in de provincie Antwerpen niet eens zo erg.” (lacht)