Correspondent Ana van Es in Beiroet: ‘Ik dacht nog: dit is niet oké, en toen kwam die enorme klap’

Waar was je tijdens de ontploffing?

“Thuis, en mijn appartement ligt op nog geen kilometer van het havengebied: het is het uitzicht van mijn woonkamer. Ik was in de badkamer en hoorde een ruisend geluid. Ik dacht nog: dit is niet oké, en toen kwam die enorme klap. Mijn kamer is één grote chaos. Ik had alle ramen openstaan, waardoor ik er nog goed vanaf gekomen ben: alleen in de logeerkamer liggen glasscherven. Andere bewoners staan buiten met snijwonden, daar zijn alle ramen gesneuveld.”

Hoe ben je het gebouw uitgekomen? 

“Ik ben van de zevende verdieping via de trap naar beneden gerend. Ik ben eerst de kelder ingegaan, want stel dat het een luchtaanval of een bomaanslag is, dan kan er een tweede klap komen. Toen het rustig bleef, ben ik weer naar boven gegaan en heb ik wat noodzakelijke dingen bij elkaar gepakt. Oplader, satelliettelefoon, EHBO-setje, laptop: dat heb ik klaarliggen voor als ik onverwachts naar oorlogsgebied moet. Nu sta ik buiten. Ik ben niet gewond maar mijn oren suizen van de luchtdrukverplaatsing van de klap en ik heb hoofdpijn.

“Wat ik zie is vrij heftig. Om me heen zijn bloedende gewonden en mensen voelen zich niet veilig in het appartementengebouw, ze brengen spullen mee naar buiten, ze gaan een veiliger heenkomen voor de nacht zoeken. Ik zie een man met een rugzak op zijn fiets die probeert weg te komen, dat is vrij uitzonderlijk, dat ze hier fietsen, maar over een uur wordt het donker en mensen gaan op zoek naar een slaapplaats. Iedereen is erg gespannen door deze explosie, die komt op een moment dat de spanningen met Israël hoog oplopen. In WhatsApp-groepen wordt ook druk gespeculeerd dat het zou gaan om een wapenopslag van de Libanese militante beweging Hezbollah.”

Wat is het precies voor haven? Wat zou er opgeslagen kunnen zijn?

“Het is de marine-haven, zoals die hier wordt genoemd, die meer in het centrum ligt, en dus niet de commerciële haven vlakbij mijn huis. Daar kan van alles liggen, er zijn ook opslagloodsen. In de omliggende woonwijken zijn ze nu met de hand mensen uit het puin aan het graven. De straten daar zijn onbegaanbaar, er kunnen geen ambulances bij. Mensen lopen verdwaasd op straat en roepen mustashfa, ziekenhuis. Wie je op straat ziet is lichtgewond en kan nog lopen. Veel gebouwen zijn volledig met de grond gelijk gemaakt en daar zitten dus mensen in, die proberen ze er nu uit te krijgen, maar het wordt donker en de stroom is in grote delen van de stad uitgevallen.”

Als het inderdaad om een aanslag gaat, wat doe je dan?

“Dan zou het voor het eerst in de vier jaar dat ik hier woon, nodig zijn om in de kelder te gaan te slapen. Ik heb een kelderbox, en daar heb ik wat voedsel en water opgeslagen. Ik ben daarmee begonnen tijdens hevige demonstraties en onrust vorig jaar oktober, het is dan handig om overal op voorbereid te zijn. Ik wacht nu af en probeer daar duidelijkheid over te krijgen. Als het om een gewone explosie gaat kan ik wel normaal thuis slapen.”