50 jaar van de radar verdwenen en nu "terug": wetenschappers spotten Somalische olifantspitsmuizen in Djibouti
De "uitgestorven" Somalische olifantspitsmuis blijkt dan toch niet uitgestorven. Voor het eerst in bijna 50 jaar is het diertje gespot tijdens een wetenschappelijke expeditie in Djibouti, in Afrika. "We keken naar elkaar en we wisten: dit is iets speciaals", zegt onderzoeker Steven Heritage over de "(her)ontdekking" aan de Britse openbare omroep BBC.
Inwoners van Djibouti, in de Hoorn van Afrika (in het oosten van Afrika), hadden de Somalische olifantspitsmuis al eerder gezien. Voor hen was het diertje gewoon nooit "verloren gewaand". Maar voor het eerst sinds de jaren 70 is het diertje door wetenschappers nu met eigen ogen gezien.
"Voor Djibouti zet dit de schijnwerpers op de grote biodiversiteit van het land en toont het de mogelijkheden voor wetenschappelijk onderzoek hier", stelt Houssein Rayaleh, een van de andere onderzoekers.
Op de expeditie werden meer dan 1.000 valstrikken (met pindakaas en havermout) gelegd, verspreid over twaalf locaties in het droge, rotsachtige landschap van Djibouti. En verrassing... in totaal werden twaalf Somalische olifantspitsmuizen ontdekt en werden er voor het eerst beelden gedraaid van levende exemplaren voor wetenschappelijke doeleinden.
Maar liefst twaalf olifantspitsmuizen kunnen spotten is een geweldige opsteker voor natuurbeschermers als de Global Wildlife Conservation. "Normaal ontdekken we twee exemplaren van bepaalde soorten en moeten we snel handelen om te voorkomen dat ze uitsterven", legt een enthousiaste Robin Moore van Global Wildlife Conservation uit. Met twaalf olifantspitsmuizen is er direct al een mooie marge.
De olifantspitsmuis, u zegt? Het Afrikaanse zoogdiertje is noch een olifant, noch een spitsmuis. Het beestje is genetisch onder meer gelinkt aan aardvarkens en zeekoeien. Zijn vacht is geelgrijs tot roodbruin met een witte of lichtgrijze onderkant, een spitse snuit die lijkt op de slurf van een olifant, een lange staart, grote ronde ogen en lange slanke poten.
Ze worden wel eens springspitsmuizen genoemd, omdat ze flinke sprongen kunnen maken met hun achterste poten. Met hun snuit speuren ze naar insecten en zuigen ze die op. Ze houden zich vaak schuil in rotsspleten, kuilen, holle bomen of termietenheuvels. Van de olifantenspitsmuis bestaan bijna 20 soorten.