Einde van "Zondag met Lubach" in zicht: bekijk hier 5 iconische fragmenten uit het satirische tv-programma

Volgende maand begint het twaalfde seizoen van "Zondag met Lubach" en dat zou wel eens het laatste kunnen zijn. Presentator Arjen Lubach (40) zegt dat hij ermee wil stoppen. Lubach publiceert vandaag "Stoorzender", een boek met memoires. Daarin schrijft hij dat hij op een hoogtepunt wil ophouden met de politiek-satirische show. 

Het format is ook wat uitgemolken, vertelt Lubach in "De wereld vandaag" op Radio 1 (zie audio onder). Hij vindt dat de formule tegen haar grenzen aanloopt: "De huidige vorm maakte van mij een soort nationale dominee die elke week een half uur lang de natie toesprak over welk moreel obstakel er nu weer in de weg van een vredige samenleving stond. Daar kon iedereen dan collectief boos over worden. Dus iedereen zat ook te wachten van: waar moeten we weer boos over worden van Arjen Lubach? Ik dacht, die rol heeft wel een houdbaarheidsdatum."

"Zondag met Lubach" komt eind september terug, bevestigt Lubach, maar dat wordt dan vermoedelijk wel de laatste reeks afleveringen. Wanneer het programma echt stopt, wil Lubach nog niet kwijt.  

Het halfuurtje "Zondag met Lubach" (van omroep VPRO op zender NPO3) is wel een kijkcijferkanon, met elke week bijna 2 miljoen kijkers. Sommige afleveringen en thema’s haalden een veelvoud daarvan op de sociale media. Het YouTubekanaal van "Zondag met Lubach" heeft 660.000 volgers. We halen er vijf markante tv-momenten uit. 

In maart 2020 neemt Arjen Lubach de Belgische politieke stilstand op de korrel. Op dat moment heeft ons land als 443 dagen geen regering. Intussen zijn we alweer vier maanden verder. Lubach lost het Belgische vraagstuk op door ... Wallonië bij Nederland te voegen. Hij heeft zelfs al een nieuw volkslied, het "Waalhelmus".

Als overtuigd republikein riep Lubach zichzelf in 2015 uit tot Arjen Hendrik I, de eerste Farao der Nederlanden, waarvoor hij een burgerinitiatief begon om handtekeningen te verzamelen om hier politiek gevolg aan te geven - wat niet lukte. 

Lubachs politieke satire wordt ook internationaal opgemerkt. In 2017, nadat de pas verkozen Amerikaanse president Donald Trump de slogan "America first" had gemunt, stelt Lubach voor om Nederland als "beste tweede" te beschouwen. Het promofilmpje voor Nederland ("You've got the Trump Towers, we've got Lee Towers") is wereldwijd tientallen miljoenen keren bekeken en ook nageaapt door andere landen.

De Turkse president Recep Tayyip Erdogan is wel vaker de schietschijf van satirische tv-programma's. De Duitse komiek Jan Böhmermann vraagt zich in een satirisch gedicht af of je Erdogan een "pedofiel of een geitenneuker" mag noemen.

Arjen Lubach wijdt een uitzending aan "de lange arm van Ankara", over de invloed van de Turkse regering op Nederlanders van Turkse afkomst. Tussen het commentaar bij een EK-kwalificatiewedstrijd tussen Turkije en Nederland uit 2015 weeft Lubach nog eens de basisbeginselen van de democratie. 

Natuurlijk heeft Arjen Lubach het ook vaak over de Nederlandse samenleving en politiek. In 2017  fileert hij het partijprogramma van de radicaal rechtse PVV van Geert Wilders:

In zijn nieuwe boek "Stoorzender" schrijft Lubach behoorlijk openlijk over zijn eigen leven, nu hij de kaap van 40 jaar bereikt.  Je verneemt zijn mening over satire, politiek, de democratie, en over zijn eigen leven en de liefde.

Dat schrijft hij namelijk liever zelf op dan er interviews over te geven, omdat hij altijd moeite had met de interpretatie van de interviewers: "Dan bedoelde ik iets op een bepaalde manier, met een bepaalde ironische toon, of met een glimlach, of met een bijzinnetje. Maar dat stond dan vervolgens in het stuk als de kop, of als een groot element in het gesprek. En daar voelde ik me niet bij op mijn gemak."

Hij gaf dus geen interviews meer, maar dacht: "Al die dingen die ze wilden weten wil ik best wel kwijt. Als ik het dan niet in een interview kwijt kan, kan ik het zelf wel opschrijven. En 256 pagina's later lag er ineens een boek." 

"Stoorzender" van Arjen Lubach is verschenen bij uitgeverij Podium.