Herman Brusselmans ontkent dat de samenwerking met Nederlands weekblad stopt door zijn columns
Het Nederlandse weekblad De Nieuwe Revu heeft afscheid genomen van hun columnist Herman Brusselmans. Volgens Nederlandse media is dat door twee columns die voor veel ophef zorgden. De schrijver zelf noemt dat ‘onzin’.
Wie Herman Brusselmans in huis haalt, weet doorgaans wel welk vlees hij in de kuip heeft. De schrijver staat niet meteen bekend omwille van zijn fijngevoeligheid. Maar de voorbije weken veroorzaakten twee columns van hem wel heel wat heisa bij ons noorderburen.
Een ging over de zwarte zangeres Shirma Rouse (40). Daarvan schreef Brusselmans onder andere: ‘Ze is zo dik dat ze bij een sprong in de Noordzee ongeveer drie landen onder water zet.’ Rouse, die nota bene net vijftig kilogram afgevallen was, liet weten zich erg gekwetst te voelen. En in een andere column kreeg de Nederlandse prinses Amalia (16) een veeg uit de pan. ‘Die buste heeft Amalia van haar moeder geërfd’, schreef Brusselmans. ‘En hoewel ze pas de 17 jaar nadert, kun je moeilijk naast die bos hout voor de deur kijken.’
De publicaties leidden op de Nederlandse tv en op sociale media tot een storm van verontwaardigde reacties. Volgens de Nederlandse krant De Telegraaf was dat voor De Nieuwe Revu voldoende om de samenwerking met de schrijver, die toch al op de planning stond, vervroegd te stoppen.
Klopt niet, zegt Herman Brusselmans zelf aan De Morgen. “Er is zes weken geleden al afgesproken dat de samenwerking nu zou stoppen. Dat had te maken met de plannen van De Nieuwe Revu om samen te gaan met de Nederlandse Panorama. Er is toen afgesproken dat deze week mijn laatste column zou verschijnen. Die gaat overigens over De Nieuwe Revu zelf, op hun uitdrukkelijke vraag.”
Tijdens de commotie van de afgelopen weken, heeft Brusselmans naar eigen zeggen niemand van het blad gehoord of gezien. Ook dinsdag niet, de dag waarop hij zogezegd ontslagen zou zijn. “Het enige wat ze nog moeten doen, is mij betalen voor mijn werk”, klinkt het laconiek.
Dat zijn columns zoveel heisa veroorzaakten, noemt hij zelf verwonderlijk. “Ik heb voor hen in totaal 256 columns geschreven. Die gingen zowel over Shakespeare, als John F. Kennedy als Madam Curie. Daar viel uiteraard niemand over. Maar als ik het heb over een zwarte zangeres die nu eenmaal vrij dik is en een prinses waarbij je niet naast haar boezem kan kijken, dan ben ik plots een klootzak en een viezerik.”
Het is de verzuring in Nederland, meent hij. Die een stuk groter is dan in Vlaanderen. “Er is de voorbije jaren in Nederland tien keer ophef geweest over een column van mij. Telkens wanneer ik schreef over vrouwen en hun uiterlijk was er miserie. Mannen waarover ik schreef, hadden daar geen enkel probleem mee. Sommige bekende mannen vroegen me zelfs uitdrukkelijk om een column aan hen te wijden. Maar die vrouwen, die kunnen daar duidelijk niet goed tegen.”
Bij De Nieuwe Revu zelf was niemand bereikbaar voor commentaar.