Goudprijs is hoog, maar daarom is het nog geen goede belegging

De goudprijs verkent nieuwe recordhoogten. Begin deze maand doorbrak de goudkoers de psychologische drempel van 2.000 dollar per ounce (= 31,1 gram). Daarmee verpulverde het edelmetaal het record van 2011, toen de goudprijs piekte op 1.921 dollar per ounce.

Diverse factoren spelen momenteel in de kaart van het goud: een zwakke dollar (waardoor goud goedkoper is voor niet-Amerikaanse beleggers), de vrees voor inflatie omdat overheden massaal geld creëren, de angst voor de handelsoorlog tussen China en de Verenigde Staten, de onzekerheid door het coronavirus en ook de nakende presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten en de daarbij horende onduidelijkheid. Voor beleggers is goud traditioneel een veilige haven op momenten dat het brandt in de wereld. Dat is nu niet anders.

Tip: Vergelijk hier het fondsenaanbod per bank

Goud wordt dan wel aangeprezen als een veilige haven, dat betekent nog niet dat het edelmetaal risicoloos is. Want ook de goudprijs kan gewoon crashen. In 1980 bereikte de goudhausse een hoogtepunt toen de prijs piekte op 850 dollar. Daarna zakte de goudprijs weer helemaal weg. Wie op dat hoogtepunt goud kocht, moest vervolgens 25 jaar (!) wachten vooraleer de goudprijs weer op hetzelfde niveau stond. En nu dateert het vorige record ook al van 2011. Wie toen op het hoogtepunt kocht, stond met andere woorden vervolgens ook negen jaar op verlies.

Een ander nadeel van goud is dat u er niet veel aan hebt. Het levert geen rente op of er wordt ook geen coupon uitgekeerd. Tot het moment dat u het goud weer verkoopt, levert het met andere woorden geen inkomsten op. Dat veel beleggers daar intussen geen bezwaar tegen hebben, valt ook te verklaren door de lage rente. Het spaarboekje, obligaties of andere vastrentende producten leveren ook amper rente op.

Goud is dus niet noodzakelijk een minder risicovolle belegging dan pakweg een gediversifieerd beleggingsfonds. De dynamiek achter de koersevolutie verschilt wel en veel goudbeleggers hebben ook een andere drijfveer om goud te kopen. Beide beleggingen kunnen dus perfect naast mekaar staan in een gespreide beleggingsvermogen.

Beleggen in goud kan overigens op verschillende manieren.

1. Echte goudbeleggers geven de voorkeur aan fysiek goud, zoals goudstaven of -munten. 

2. Intussen wordt er ook veel in goud belegd via zogenaamde goudtrackers: dat zijn eigenlijk beursgenoteerde fondsen die de goudprijs schaduwen. Die instrumenten dienen eerder om te speculeren op de goudprijs, want als belegger heb je zelf geen fysiek goud in handen.

3. Nog een derde manier om te beleggen in goud: investeren in aandelen van goudmijnbedrijven of beleggingsfondsen die daarin investeren. Let wel: goudmijnaandelen zijn extra risicovol.

Het is geen goed idee om alleen maar in goud te beleggen. Net zoals het niet verstandig is om al uw spaarcenten enkel in aandelen of in vastgoed te stoppen. Spreiden is de boodschap.  

Goud wordt vaak wel aangeraden (voor een beperkt deel van de portefeuille) als een soort verzekering. Omdat de goudprijs net floreert op momenten dat er veel onduidelijkheid is of zelfs paniek in de wereld, evolueert de goudkoers vaak omgekeerd aan vele andere activa. 

Aandelenkoersen of vastgoedprijzen gaan doorgaans fors naar beneden als de wereld brandt, terwijl de goudprijs dan net opveert. In die zin kan goud een interessante diversificatie zijn in een beleggingsportefeuille, omdat het zo het verlies van andere beleggingen kan compenseren. Omgekeerd zal de goudprijs vaak weer dalen als de crisis is overgewaaid.

Lees meer op Spaargids.be:

Beleggen voor beginners: ga voor de ‘lasagnebenadering’

Kasbons: perfect als u geen risico wil nemen (maar veel brengt het niet op)

Hoeveel spaargeld zou u eigenlijk minstens moeten hebben?

Bron: spaargids.be.