REACTIES. Devenyns bekijkt finale op smartphone supporter, Declercq: “Alaphilippe is een superkerel, we zijn heel blij voor hem”

Dries Devenyns zag z’n ploegmaat Julian Alaphilippe winnen langs de kant van de weg. “Mijn werk zat er op en tijdens de slotklim heb ik me even langs de kant gezet. Ik volgde de laatste 500 meter op de telefoon van een supporter. Ik wilde gewoon zien of het hem wel zou lukken en dan wint hij. Ik was zelf ook emotioneel en heb ook luid geschreeuwd. Ik ben enorm blij voor hem.””

Alaphilippe had van de tweede rit een doel gemaakt, maar plots zat Kasper Asgreen, na de tussensprint om groen, in de kopgroep. “Julian was zenuwachtig, want hij voelde zich sterk en wilde hier graag winnen”, aldus Devenyns. “Maar ja, toen zat Asgreen in de kopgroep en we wisten niet zo goed wat we moesten doen. Uiteindelijk kwam het allemaal nog goed en kreeg ik de opdracht om samen met Bob de wedstrijd hard te maken.”

“Dat lukte en op die slotklim springt Julian dan weg. Straf. Het is fijn dat je dat als team kan realiseren. We werkten hard en dan heeft hij gewoon de benen om het af te maken. Chapeau, want hij heeft het toch niet zo gemakkelijk gehad de voorbije maanden. Hij maakt het toch weer af, en dat als Fransman in Frankrijk, wat toch niet evident is. Je ziet dat hij enorm populair is en hij geniet daar ook wel van, maar de verwachtingen zijn wel hoog. Dit is vooral ook een emotionele overwinning. Niet alleen na de dood van zijn vader, maar als bevestiging na een moeilijk jaar. Ik denk dat er wel traantjes zullen gevloeid zijn.”

Ook ploegmaat Tim Declerq was blij voor z’n kopman, al wist hij niet meteen of hij wel degelijk gewonnen had. “Onderweg wist ik nergens van, mijn radio was stuk sinds het midden van de etappe. En ja, ik hoorde veel mensen ‘Alaphilippe’ roepen, maar in Frankrijk is dat nu ook weer niet zo speciaal. Dus ik hoopte het wel, want hij wou hier echt graag winnen en toen ik hem op het grote scherm op het podium zag staan, was dat echt een grote ontlading. Hij was emotioneel, dat was hij ook al na de verloren Milaan-Sanremo, waar hij zo dichtbij was. Het is hem echt gegund, Julian is een superkerel. We zijn allemaal heel blij voor hem.”

Voor Tim Declercq was het niet meteen duidelijk dat z'n kopman gewonnen had. “We wisten nergens van, mijn radio doet het al sinds het midden van de etappe niet meer. Ik hoorde veel mensen ‘Alaphilippe’ roepen, maar in Frankrijk is dat nu ook weer niet zo speciaal”, lachte Declercq. “Ik hoopte het wel ergens, dit was echt de etappe waar hij zijn zinnen op gezet had. Toen ik hem op het grote scherm op het podium zag staan, was dat een grote ontlading. Hij was al emotioneel na Milaan-Sanremo, waar hij nipt verloor. Het is hem echt gegund, Julian is een superkerel. We zijn heel blij voor hem.”

Greg Van Avermaet was de eerste Belg op de vierde plaats. “Het was een heel lastige rit, maar ik had ritwinst en geel in mijn hoofd, dus heb ik alles gegeven alsof het een eendagskoers was. Helaas blijven drie renners vooruit. Ze waren natuurlijk wel de besten in koers, maar er kan altijd van alles gebeuren en ik heb gewoon mijn troeven uitgespeeld. Ik ben wel wat teleurgesteld, wat logisch is als je zo dichtbij bent en deze beklimmingen overleeft in dit peloton.” Ziet Van Avermaet nog kansen de volgende dagen? “Nu ga ik eerst wat herstellen, maar ik denk dat er nog wel goeie ritten voor mij aankomen. Zo moet de vijfde etappe me wel liggen. Ik hoop alleszins dat dit niet mijn laatste kans op ritwinst was.”

Wat er was gebeurd, wist Tom Dumoulin niet precies aan de finish van de tweede etappe van de Ronde van Frankrijk. Maar op de laatste heuvel van de rit, gewonnen door de Fransman Julian Alaphilippe, lag hij zo maar op het asfalt. De Nederlander, een van de kopmannen van Jumbo-Visma, krabbelde snel op en kwam vervolgens keurig samen met de meeste favorieten over de finish.

“Ik weet niet wat er precies gebeurde”, zei Dumoulin, die in aanraking was gekomen met de Pool Michal Kwiatkowski van Ineos, na afloop. “Ik keek even naar links, geloof ik, en hij kwam naar links. Ach, een tikje op mijn rechterknie”, monsterde hij de schade.

“Ik denk dat het wel zal loslopen. Voordat ik het wist, was ik weer terug in het peloton. Laten we dit vooral niet opblazen. Het is belangrijk dat we schadevrij uit dit weekend zijn gekomen. We hebben geprobeerd veilig te blijven, er was weinig te winnen.”

Tiesj Benoot moest het peloton dan weer snel laten rijden. “Ik voelde op de Turini dat het vandaag niet voor mij zou zijn, dus heb ik tegen Marc (Hirschi, red.) en Soren (Kragh Andersen, red.) gezegd dat ze niet naar mij moesten kijken. Ik heb ze dan in goeie positie naar de voet van de klim gebracht. Het is goed voor mezelf dat ik elke dag beterschap merk, ik heb me vandaag alleszins niet geforceerd.”

Lees ook:

Alaphilippe klopt medevluchters in de sprint en pakt geel: “Deze zege is voor mijn vader”

Een zege in naam van zijn overleden vader: waarom Alaphilippe gedrevener is dan ooit in deze Tour (+)

‘Vlaeminck in Frankrijk’: herbeleef de emotionele zege van Alaphilippe in ons Tourcenter