Direct naar artikelinhoud
Tour de France

Wout van Aert, renner zonder limieten? ‘Alleen een grote ronde kan hij niet winnen’

Wout van Aert krijgt felicitaties van Primoz Roglic in Privas.Beeld BELGA

Dinsdag verbaasde hij de wereld met een verbluffende beklimming van Orcières-Merlette, gisteren in Privas won Wout van Aert de massasprint van de vijfde etappe. Waar liggen de sportieve limieten van deze alleskunner?

en

Alles wat Wout van Aert (25) aanraakt, verandert in goud. Ook gisteren weer in Privas. Hij reed een sublieme spurt, heer en meester. Na Albi vorig jaar was dat zijn tweede ritzege in de Tour de France. Hij zal er nog winnen, geen twijfel mogelijk. Net als individuele tijdritten. Zwaarder klassiek werk ook, tot monumenten toe. Over dat veldritpalmares van hem moeten we het niet eens meer hebben, wegens 100 procent compleet. 

"Ik behoef geen specifiek label", vindt Van Aert. "Veelzijdigheid is mijn grote troef." Gecombineerd met zijn onmiskenbare talent resulteert dat in de huidige succesroes. De atleet Van Aert lijkt daarbij geen limieten te kennen. Het sloopwerk bergop voor kopman Primoz Roglic, dinsdag op Orcières-Merlette, zou de aanzet kunnen zijn tot de meest wilde droom. Maar die ballon wordt door ploegleider Merijn Zeeman en coach Marc Lamberts vakkundig doorprikt. "Er schuilt geen groterondewinnaar in Van Aert.”

Twee kilometer constant tussen de 450 en 500 watt: beestig hard reed hij nochtans. "Je zou de concurrentie eens moeten vragen hoe hoog zijn tempo lag", knipoogt Zeeman. 

"Veel renners zaten te sterven in zijn wiel. Zelfs Egan Bernal had geen overschot", geniet Lamberts na. "Van Aert trapte daar vier à vijf minuten lang 6,4 watt per kilogram lichaamsgewicht. Niet uitzonderlijk als je dat aftoetst bij pure klimmers als Roglic, maar het verschil is ook weer niet zo gigantisch groot. Hij hoort alleszins bij de klassieke coureurs met het hoogste drempelvermogen." Met andere woorden: een van de beste klimmers, zo niet de beste, in zijn specifieke soort (Van Aert weegt 77 kilogram).

Aanslag op het lichaam

Nogmaals: het maakt Van Aert nog niet tot een potentiële opvolger van Lucien Van Impe. Lamberts: “Als het gaat over een Tirreno-Adriatico zonder grote en zware cols, zoals Greg Van Avermaet er in 2016 een won, zeg ik volmondig ja. Maar Giro, Tour, Vuelta? Volmondig neen." 

Geraint Thomas, die zichzelf herconfigureerde en inmiddels zowel de E3 als de Tour won, toonde aan: alles is trainbaar. Maar Lamberts zou het geen goed idee vinden. "Dan is er een morfologische aanslag nodig en moet hij een negatieve energiebalans nastreven. Besparen op eiwitten, bijvoorbeeld, wat tot spierafbraak leidt. Twee, drie kilo extra kwijtspelen, kortom, terwijl hij nu al aan een vetpercentage zit van amper 6 à 7 procent. (lacht) Veel krijg je er niet meer af. Het is ook een gevaarlijk spelletje. De beste manier om overtraind te geraken of kracht te verliezen, wat nefast zou zijn voor zijn sterke tijdrit. Zwaar balanceren op een smalle koord dus.”

Wout Van Aert is Cees Bol en Sam Bennett te snel af in de vijfde Tour-rit.Beeld ANP

Dat Van Aert er zelf niet meteen de ambitie voor heeft, zegt Lamberts nog. Voor Zeeman is het ook geen must. "We hebben genoeg rondetroeven. Liever winnen we met Van Aert de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, of zien we hem eens wereldkampioen worden op een parcours dat hem goed ligt." 

Lamberts voegt er zelf nog een target aan toe op termijn: Luik-Bastenaken-Luik. “Tien jaar geleden zei ik al dat hij La Doyenne kan winnen. Eerlijk: ik ben er even van afgeweken. Maar met wat ik nu van hem zie, geloof ik er weer in.”

Al zal dat, qua periodisering, altijd wel een lastige opgave zijn, meent Zeeman. "De kasseikoersen blijven tot nader order zijn hoofddoelen. Die vormpiek valt niet zo makkelijk door te trekken richting Waalse klassiekers." 

Hoe groot is de kans dat deze Van Aert straks uitgeblust de klassieke maand oktober bereikt? Lamberts: "Dat kan en dat mag. Ik heb het daar, twee dagen voor de grand départ, met hem over gehad. 'Marc, ik ga me niet sparen in de Tour met de klassiekers in het achterhoofd', klonk het letterlijk. 'De gele trui winnen, hoe fantastisch zou dát niet zijn? Als ik me daarvoor volledig naar de kloten moet rijden, dan is het maar zo.' Terechte redenering, vind ik. Zijn seizoen is nu al meer dan geslaagd.”

Hij won de Strade Bianche, Milaan-Sanremo, een rit in de Dauphiné en nu een Tour-rit. Wat volgt? De slotrit van de Tour winnen op de Champs-Elysées? Van Aert: “Dat zou ook mooi zijn.”