Jean had op 1 mei 2015 rond 17 uur zelf naar de hulpdiensten gebeld. “Ik denk dat ik juist iemand vermoord heb. Ik heb mijn echtgenoot gewurgd en hij ademt niet meer”, zei hij snikkend. De politie en de ambulanciers troffen Emiel op het bed aan, met de riem van een badjas rond zijn hals gesnoerd. Alle hulp kwam te laat. De beklaagde zat naast hem, compleet overstuur, en zei dat hij ‘het’ gedaan had.

Jean en Emiel waren 39 jaar samen en sinds 2007 getrouwd. De laatste zes maanden dronk het slachtoffer veel en slikte hij ook vaak medicatie. Hij weigerde te minderen, tot grote frustratie van Jean. Het zat echter niet in zijn persoonlijkheid om tegen Emiel in te gaan. Het slachtoffer was dominant, terwijl hij eerder volgzaam en onderdanig was.

Jean legde volledige bekentenissen af: hij had Emiel gewurgd met de bedoeling om hem te doden, omdat hij het niet meer aan kon. Ze waren op de dag van de feiten iets gaan drinken op café en het slachtoffer was opnieuw stomdronken geworden. Toen hij thuis nog verder wilde drinken, was voor Jean de maat vol en had hij Emiel gewurgd tot hij blauw werd. Hij gaf ook toe dat hij er al meermaals aan gedacht had om zijn partner te doden.

De verdediging had de vrijspraak gepleit op basis van de onweerstaanbare dwang: de beklaagde zou zijn echtgenoot in een vlaag van zinsverbijstering gedood hebben na jaren van hevig moreel geweld. De rechtbank ging daar niet in mee. Uit zijn eigen verklaringen blijkt immers dat Jean niet leed onder de dominantie van het slachtoffer. Zijn drankprobleem woog wel op de relatie, maar toch was de beklaagde hem steeds blijven voorzien van alcohol. De rechtbank vond in dat opzicht dat er evenmin sprake kon zijn van uitlokking.

Bij de strafbepaling werd rekening gehouden met het feit dat Jean geen slecht mens was. “De rechtbank is ervan overtuigd dat hij zielsveel van het slachtoffer hield, maar hij koos voor de verkeerde oplossing voor hun problemen”, klonk het in het vonnis.

Hij werd veroordeeld tot achttien jaar cel. “Wij hadden gehoopt op een mildere bestraffing en gaan met onze cliënt bespreken of er beroep wordt aangetekend”, zegt zijn advocate Tanja Smit.