Komen er "polyparent"-gezinnen of kinderen met 4 genetische ouders? Professor Heindryckx: "Het zal ooit lukken"
In de VS rolt schrijfster Debora Spar al een dikke maand over de tongen met haar opinie in The New York Times en haar boek waarin ze het "polyparent-huishouden" voor de toekomst naar voren schuift. Dat schrijft Het Nieuwsblad. Een gezin waarbij één kind genetisch verbonden is aan meer dan 2 ouders, een utopie of kán het onmogelijke toch? Björn Heindryckx, professor reproductieve geneeskunde (UGent), bevestigt op MNM dat het voorlopig al lukt, bij muizen.
De wetenschappelijke techniek die wordt toegepast is die van in-vitrogametogenese, kortweg IVG. "Met IVG kunnen vanuit stamcellen opnieuw zaad- of eicellen aangemaakt worden", legt Heindryckx uit bij de "Grote Peter Van de Veire ochtendshow". De techniek is initieel bedoeld om mannen of vrouwen te helpen die niet over zaad- of eicellen beschikken.
De combinaties zijn in theorie eindeloos
"Stel je voor: je hebt twee hetero-koppels (man-vrouw, man-vrouw). Van het ene koppel maak je een embryo, en uit dat embryo maak je een eicel. Bij het andere koppel maak je ook een embryo en van daaruit een zaadcel. Als je dan die ei- en zaadcel combineert, kan je een levende foetus verwekken", geeft Heindryckx als praktisch voorbeeld.
Pittig detail: de vier personen zijn dan niet de ouders van de baby, maar genetisch gezien de grootouders. "Het embryo waaruit je start, is de papa en mama van de eicel." Via IVG worden in theorie de combinaties eindeloos.
BEKIJK VRT NWS had begin dit jaar nog een interview met professor Heindryck over de zogenoemde "drie-ouder-baby":
Al nageslacht bij muizen
Heindryckx noemt de combinaties ook allemaal erg complex. "Ik snap het nut niet van zulke meeroudergezinnen", vindt hij zelf. "De bedoeling bij UGent is om bij onvruchtbare koppels een eicel of zaadcel aan te maken. Maar de eindeloze combinaties lijken me toch verregaand. Wat met het genetische ouderschap: wie is er dan de mama? Of de papa? En wat bij scheidingen of een breuk?" En er rijzen ook een heleboel ethische vragen, onder meer omdat door de techniek seks, romantiek en kinderen van elkaar los komen te staan.
De professor wijst erop dat de wetenschap naast onvruchtbare koppels ook niet-heterokoppels wil helpen. Dat zou willen zeggen dat twee mannen een kind kunnen hebben dat genetisch van hen tweeën is, door een eicel aan te maken vanuit hun stamcellen.
Het onderzoek bij mensen zit echter in een beginfase. Heindryckx: "Bij muizen lukt IVG al redelijk aardig. De efficiëntie is wel niet zo hoog. Bij de mens staan we nog maar halfweg. In de toekomst zal het ooit lukken."
BELUISTER hier het gesprek met professor Heindryckx op MNM:
Een nieuwe Ark van Noach?
Voorlopig zijn we pas toe aan polyparent-huishoudens over een jaar of 10. In haar boek "Work mate marry love: how machines shape our human destiny" stelt Spar dat IVG nooit de voortplanting zal vervangen.
"En meeroudergezinnen zullen nooit de norm worden voor de meeste families. Maar als we het ons eenmaal gaan voorstellen en leven met "fluide ouderschap" dan wordt het waarschijnlijker dat onze eeuwenoude overtuiging van duo's op de Ark van Noach verandert. Misschien bestaat de nieuwe ark dan uit een bemanning aan trio's, (...) en mensen uit het hele spectrum van genderidentiteit die zich voortplanten met wie én zoals ze maar willen."
De Ark van Noach is het Bijbelse verhaal van een drijvende woonboot waarmee alleen Noach en zijn vrouw, en hun drie zonen met vrouwen, van een zondvloed op aarde werden gered. Aan boord waren ook van elk dier een mannetje en vrouwtje aanwezig om het voorbestaan van de soorten te verzekeren.