Ibrahima Seck (Zulte Waregem) komt tegen Charleroi maatje Morioka tegen: “Hun 12 op 12 kwam er niet zomaar”

Voor Moeskroen-doelman Hervé Koffi moet het schrikken geweest zijn toen de boomlange Seck plots helemaal ongedekt voor hem kwam opduiken bij de hoekschop van Govea. Zonder nadenken kopte de Senegalees zijn eerste van het seizoen tegen de touwen, zijn elfde ondertussen na vier seizoenen en vier speeldagen in de Jupiler Pro League.

“Ik stond gewoon op het juiste moment op de juiste plaats”, wuift Seck alle lof kordaat weg. “Scoren is niet mijn eerste opdracht, ik moet in de eerste plaats voor het defensieve evenwicht op het middenveld zorgen. Anders dan destijds in mijn periode bij Waasland-Beveren, waar ik van Philippe Clement veel vrijheid kreeg om mee voor doel op te duiken. Normaal dat ik toen zeven keer scoorde in anderhalf seizoen, ook omdat we toen met Ryota Morioka een ideale aangever hadden. Ik ben blij voor hem dat die bij Charleroi weer boven water is gekomen na zijn moeilijke doortocht bij Anderlecht. Morioka heeft zichzelf moeten heruitvinden. Vorig seizoen speelde mijn Japanse ex-maat een rijtje lager, maar nu staat hij echt weer op zijn geprefereerde positie achter de spitsen. Maar zaterdag gaan we er wel alles aan doen om hem het voetballen te beletten natuurlijk.”

De leidersplaats van de Zebra’s, die voorlopig als enige het maximum van de punten haalden, is voor Seck geen verrassing.

“Die 12 op 12 is er niet zomaar gekomen”, looft hij. “Dat is het resultaat van jarenlang bouwen aan een ploeg en aan een speelwijze. Ze hebben hun maximum trouwens niet tegen n’importe qui gepakt, hé. Op Club Brugge en tegen Antwerp winnen, dat is toch wel wat. Maar daarom moeten wij nog niet beginnen denken dat we straks kansloos zijn tegen hen. In 90 minuten voetbal is alles mogelijk. We moeten gewoon voluit in onze kansen geloven. De recente 6 op 6 moet ons daarin sterken.”

In de rood-witte kleedkamer geldt Seck als één van de leidersfiguren. Met zijn fysieke verschijning alleen al dwingt de Senegalees ontzag af.

“Van nature heb ik altijd dat leiderschap in me gehad”, geeft hij aan. “In mijn vorige clubs was ik steeds een aanjager, maar hier heeft het door die operatie aan de knie even geduurd vooraleer ik me echt kon manifesteren. We hebben hier nu een spelersgroep waarin de nodige routine schuilt, met jongens als Deschacht, Marcq, Vossen en zelfs Berahino. En natuurlijk ook Sammy Bossut, die nog een tijdlang moet revalideren.”

Zulte Waregem stapte met de nodige moeilijkheden het seizoen in. Verliesmatchen tegen Genk en op Beerschot zetten meteen de nodige druk op de ketel.

“Het is een goeie zaak dat we na de zege tegen Waasland-Beveren ook in Moeskroen de volle buit konden pakken”, besluit Seck. “Zo staan we toch maar mooi naast Club Brugge en Anderlecht geklasseerd. Op Moeskroen was het voetballend zeker niet goed, we zijn nog altijd zoekende. Zonder een balvaste aanvaller als Cyle Larin is het totaal anders voetballen, we hebben nu vooral spitsen om diep te sturen. Maar dat loopt wel los, ik heb echt wel het gevoel dat we onze fans straks nog zullen verwennen. Hoe sneller ze in het stadion mogen, hoe liever. Voetbal zonder fans is niet echt voetbal.”