Het was even voorspelbaar als het ontslag van Jess Thorup, dat debuterend trainer Wim De Decker zou teruggrijpen naar het vertrouwde spelsysteem van het pre-Bölöni-tijdperk. De 4-4-2 met een ruit op het middenveld, bij de inmiddels ontslagen Roemeen in de prullenmand beland. Met Chakvetadze in een centrale rol als tien dus, achter Depoitre en Yaremchuk. Kleindienst zat op de bank. En nog zonder de pas herstelde Odjidja, wel met Dorsch. Het was die Duitser van 1,75 meter die AA Gent na een dik halfuur op weg zette naar de kwalificatie voor de laatste voorronde, op voorzet van Kums, na een van de schaarse voldragen aanvallen van de thuisploeg.

Het doelpunt kwam voor AA Gent bijna letterlijk uit de lucht vallen. Weer betaalden de Buffalo’s bibbergeld. Rapid was de ploeg in vorm, Gent in crisis en dat zag je meteen. Rapid-topschutter Fountas testte Roef al vroeg. Nog geen twee minuten later ging Arslanagic onder de bal door, alsof hij de concurrentie wilde aangaan met Plastun voor de Guust Flater van het Seizoen. Ngadeu voorkwam dat het afgestraft werd. En zo ging het twintig minuten door. Rapid profiteerde van het gebrek aan vertrouwen bij de Buffalo’s. Alleen bleek het geen wereldploeg, die elk foutje genadeloos afmaakt. Integendeel. Zoals Murg door mocht stoten, had het altijd 0-1 moeten worden. Gent mocht van geluk spreken dat hij te zelfzuchtig voor eigen succes ging en naast mikte.

Yaremchuk laat het liggen

Onder impuls van een beresterke Owusu en Kums, die altijd zijn match speelt, herstelde Gent langzaam maar zeker het evenwicht zonder echt gevaarlijk te worden. Alleen Yaremchuk had voor de 1-0 al kunnen scoren, maar hij schampte de vrije trap van Kums. Kort na de 1-0 had Yaremchuk moeten scoren. Geblunder achterin bij Rapid lanceerde hem alleen richting doel, maar hij liet de bal te ver van de voet springen. Weg kans, weg een waardige wijze om zijn gram te halen op Laszlo Bölöni. Aan de overzijde pakte Roef uit met een prima parade op een pegel van Fountas.

Ook na de rust bleef Gent aanvankelijk met een ei in de broek verdedigen. Arslanagic ging weer eens te slap in duel, Kara trapte al voor de tweede keer in enkele minuten tijd over. Zoals Rapid voorin met kansen morste, zo bleek het ook achterin niet over de meest doortastende spelers te beschikken. Ongelooflijk dom hoe Greiml Chakvetadze nog ten val bracht na een van diens typische rushes. Chakvetadze was de bal toen al kwijt. AA Gent was Chakvetadze kwijt, al had hij zich tot dan amper laten opmerken. Yaremchuk zette de strafschop om, naar het beeld van de wedstrijd. Tegen de benen van de doelman, maar toch tegen de netten. Dat dit elftal na het vertrek van Laszlo Bölöni iets wilde tonen, tja, dat viel moeilijk te constateren. Vooral Dame Fortuna stond eindelijk eens aan de zijde van Gent. Zoals toen Roef een bal loste, maar toch in zijn handen zag caprioleren. Dat de aansluitingstreffer van invaller Demir pas in de extra tijd viel. En vooral dat Greiml de 2-2 in de slotminuut net naast kopte.

Getemperde ambities

En nu? Want het klonk meer logisch dan gedurfd toen Ivan De Witte eind mei glimmend van trots zijn ambities uitsprak. Club Brugge uitdagen? Vanzelfsprekend, AA Gent was net tweede geworden én had de kern breder gestoffeerd. En als het even kon ook de groepsfase van de Champions League bereiken, mits een haalbare tegenstander. Ongelukkig waren ze allerminst bij AA Gent met de loting twee weken geleden. Rapid Wien, dat was de zwakst mogelijke tegenstander in de eerste van drie wedstrijden die hen scheiden van de rinkelende kassa die de Champions League heet. Schnitzels werden het nog niet genoemd, zoals die andere Oostenrijkse ploeg drie jaar geleden, het nietige Altach. Dat hapje werd een haarbal, die nu nog doet kokhalzen. Het begin van het einde zelfs voor Hein Vanhaezebrouck, nog geen twee maanden later opgestapt.

Voor Wim De Decker boden de koorknapen uit Wenen wel een gedroomd debuut, zij het niet zonder beginnersgeluk. “Maar we gaan niet in het verleden blijven leven”, hoor je dezer dagen in de Ghelamco Arena over die al te steile ambities. Met andere woorden, ze zijn al getemperd. Maar best ook. De titel is verder weg dan ooit en zelfs de laatste voorronde voor de Champions League is niet zo haalbaar als gehoopt. Tenzij AA Gent volgende week thuis in de heenwedstrijd tegen Dynamo Kiev plots weer helemaal de oude is. Maar wat het zich tegen Rapid permitteerde, wordt in twee wedstrijden tegen Dynamo altijd afgestraft. Er gloort hoop. Een hoop werk.