Bekende Belgen scharen zich achter samenlevingsdienst en pleiten voor statuut voor jongeren die dit willen doen

Jongeren tussen de 18 en de 25 jaar kunnen nu al een samenlevingsdienst doen. Dat is een programma van 6 maanden waarbij ze zich als vrijwilliger voltijds engageren voor een maatschappelijk project binnen sport, cultuur, welzijn of natuur. Het is de bedoeling om jongeren zo meer zelfvertrouwen te geven, zich nuttig te maken en voelen, samen te werken en te leren uit ervaring. 

In andere Europese landen is die samenlevingsdienst erkend door de overheid en hangt er een statuut en een vergoeding aan vast. Het project bereikt daar dan ook veel meer jongeren dan bij ons. In Duitsland gaat het om zo'n 100.000 jongeren per jaar, in Frankrijk 140.000 en in Italië 40.000. 

In een open brief roepen meer dan honderd prominente Belgen de onderhandelaars van de nieuwe federale regering op om de samenlevingsdienst op te nemen in het nieuwe regeerakkoord. Bedoeling is dat er een wettelijk kader komt, zodat de jongeren die deelnemen aan het project een uitkering kunnen krijgen en sociale rechten. De ondertekenaars vragen ook dat er een substantieel budget zou vrijgemaakt worden, zodat het op grote schaal kan ontplooid worden in België. 

"Zo'n samenlevingsdienst levert enorm veel op", zegt Carla Sandoval de Vlaamse coördinator van het Platform voor de  Samenlevingsdienst. "Ten eerste voor de jongere zelf, die na deze ervaring sterker in zijn schoenen staat, maar ook voor de maatschappij. Uit studies blijkt dat voor elke euro die geïnvesteerd wordt in zo'n jongere, de maatschappij 2 euro terugkrijgt. Dat is dus een win-win-situatie."

Het initiatief krijgt in de open brief de steun van meer dan 100 prominente Belgen, zoals rectoren van Vlaamse en Franstalige universiteiten, econoom Paul De Grauwe, psychiater Dirk De Wachter, regisseur Jaco Van Dormael, auteurs Anne Provoost en Bart Van Loo en Anuna De Wever van Youth for Climate.

Ook regisseur Stijn Coninx is een van de ondertekenaars. Volgens hem is het niet de bedoeling om iedereen te verplichten om een samenlevingsdienst te doen, maar wel om mensen - en dan vooral jongeren - een kans te geven om deel te nemen aan maatschappelijke of culturele projecten. 

“We worden in het leven heen en weer geslingerd tussen haat en liefde en bekend en onbekend”, zegt Coninx. “We leven heel veel naast elkaar, mensen kennen elkaar nauwelijks en er zijn heel veel misverstanden. Daardoor is er ook heel veel wrijving. Met de samenlevingsdienst willen we jongeren de kans geven om de wereld op een andere manier te zien.”