Hanna Mariën: “Ik trainde jaren voor de Olympische Spelen, Saartje doet het in enkele weken”

Vorig seizoen moest Saartje nipt het onderspit delven tegen de mannen. Ze krijgt nu de kans om revanche te nemen, al liep het in de eerste twee afleveringen meteen fout. Wat ergens ook logisch is, als je weet dat Saartje 45 jaar is en haar opponenten vaak zowat tien jaar jonger. Is dat wel fair? “Dat ze tegen mannen uitkomt is sowieso al een achterstand voor haar, want mannen zijn doorgaans sterker”, zegt Hanna Mariën. “Maar ik vind dat Saartje aantoont dat je op je 45ste ook nog sterk voor de dag kunt komen. Ze is fysiek nog steeds krachtig. Ze is sportief en komt beter aan de start dan de meeste mensen van die leeftijd. Voor veel leeftijdsgenoten is zij een voorbeeld. Daarnaast heeft ze, wat de mannen niet hebben, de hulp van twee vrouwen om klaargestoomd te worden voor de opdracht.”

Die ene vrouw is sportpsychologe Els Snauwaert. Voor de fysieke omkadering is er Mariën, de enige Belgische atlete die zowel op de zomer- als de winterspelen succesvol was. Ze won in 2008, samen met Kim Gevaert, Elodie Ouedraogo en Olivia Borlée, goud op de 4x100 meter in Peking en haalde op de Winterspelen van Sotsji in 2014 een straffe zesde plaats in de bobslee.

“Ik was er vorig seizoen ook al bij in Op de Man af en we hebben veel opgestoken van die afleveringen. Maar wat we helaas niet konden veranderen, was dat er opnieuw uitdagingen door elkaar liepen. Terwijl de ene opdracht werd uitgevoerd, zat ze al met een andere in haar hoofd. Er was niet steeds de mogelijkheid om honderd procent te genieten van wat ze aan het doen was. Soms ging het hoofd door andere omstandigheden naar beneden. Zo zat tijdens de aanloop naar het snowkiten het weer tegen. Het ene moment was er te veel wind en het andere moment te weinig om te oefenen. Voor de Spelen trainde ik jaren, Saartje had maar enkele weken tijd. Als het dan niet lukt om te trainen, begint dat in het hoofd te spelen. Gelukkig leverden de opnames deze keer geen ernstige blessures op. Al kroop ze soms door het oog van de naald. Bij het mountainbiken ging ze over de kop. Voor hetzelfde geld breekt ze iets.”

Band voor het leven

Volgens Mariën kan Saartje erop teren dat ze een echte duursporter is. “Ze kan makkelijk een marathon lopen. Maar ze is minder explosief. Ze is dun en mager, waardoor ze op dat vlak soms het onderspit moet delven. Ik zag in het mountainbiken dat Bill Barberis veel sterker voor de dag kwam, maar haar mentale wilskracht is niet normaal. Zet twintig vrouwen op een rij die fysiek veel beter zijn, zij geven wellicht op voor Saartje in dezelfde uitdaging. Zij zet door en kan zo zichzelf overstijgen.”

Hoe moeten we die sportieve begeleiding zien? “Ik ben vaak met haar gaan lopen en fietsen om de motivatie erin te houden. Als je dat alleen moet doen, gaat de fut er uit. Zelfs nu, een jaar na de opnames, gaan we wekelijks nog trainen. Er is een band voor het leven.”

Wat we Saartje de voorbije afleveringen zagen doen, we zouden er zelf niet aan willen beginnen. “Sommige opdrachten zijn echt niet van de poes. De tijdgeest van vandaag is dat het steeds maar hoger, sneller, moeilijker en zwaarder moet. Gelukkig zijn niet alle opdrachten hetzelfde. Soms is het een kwestie van technische vaardigheden, andere opdrachten zijn zeer fysiek.”

Doorbijten

Het mountainbiken was een van die proeven waarbij Saartje op voorhand zei dat ze zich er niet voor klaar voelde. “De voorbereiding was nog niet helemaal rond, en ze had wat aversie tegenover die wedstrijd. Waarop ik heb gezegd om door te zetten, want het moest fantastisch zijn om door de woestijn te fietsen. Ik heb Saartje vaak gezegd dat ze once in a lifetime-kansen kreeg. Ze moest dus doorbijten. Al was dat makkelijk gezegd. Die swimrun van vorige week gaat over een afstand van dertig kilometer. Dan moet je fysiek in orde zijn. Gelukkig is de uitzending van deze week, het highlinen, van een andere orde. Daar was het louter oefenen om op dat touw recht te blijven.”

Hanna stond vaak langs de kant om haar te begeleiden. “Het kriebelde vaak bij mij om ook deel te nemen. Ik zou het graag tegen mannen opnemen. Die competitiedrang van vroeger krijg je er niet makkelijk uit. Al waren er momenten dat ik stiekem blij was dat ik de deelneemster niet was.”