De Italiaan Diego Ulissi (UAE Team Emirates) heeft vrijdag de vierde etappe in de wielerronde van Luxemburg (2.Pro) op zijn naam geschreven, de koninginnenrit over 201 km van Rodange naar Differdange met onderweg zes beklimmingen. Dinsdag won hij ook al de openingsrit. Ulissi neemt de leiderstrui weer over van de Roemeen Eduard-Michael Grosu (Nippo Delko).

De 31-jarige Ulissi haalde het in een sprint met vier voor Aimé De Gendt (Circus-Wanty Gobert), de Noor Daniel Hoelgaard (Uno-X Pro Cycling Team) en Tim Wellens (Lotto Soudal). Jan Bakelants, ploegmaat van De Gendt, werd zesde op 15 seconden. In het algemene klassement telt Ulissi nu 17 seconden voorsprong op Aimé De Gendt en 19 seconden op Hoelgaard. Tim Wellens volgt als vierde op 21 seconden.

Zaterdag staat de laatste etappe op het programma, tussen Mersch en de hoofdstad van het Groothertogdom over 177 km. In de drie plaatselijke ronden in Luxemburgstad zit telkens de beklimming van de Pabeierberg.

Na een zeer explosieve start slaagden Arnaud Démare, winnaar van de tweede etappe, en Fred Wright erin zich los te wrikken uit het peloton. Zij kregen wat verderop het gezelschap van Grega Bole, Mirco Maestri, Matthew Gibson, Sergio Martin Galan, Etienne van Empel en Johannes Schinnagel. Zij sprokkelden een maximale voorgift bijeen van 4:30. Tot de Lotto Soudalploeg, geïnspireerd door de zijwind, op zowat 80 kilometer van de eindmeet een putsch plaatste. John Degenkolb ging op kop van het peloton sleuren en trok de hele boel op één lint.

Door die tempoversnelling spatte de grote groep meteen in waaiers uit elkaar. Er vormde zich een achtervolgende groep, waarin onder anderen Degenkolb, Philippe Gilbert, Tim Wellens, Jan Bakelants, Loïc Vliegen en de oud-leider Diego Ulissi figureerden. De man in de gele leiderstrui Eduard-Michael Grosu had zich laten verrassen en porde zijn teamgenoten aan om de kloof te dichten. Ook Sport Vlaanderen-Baloise moest aan de bak voor Amaury Capiot, 3e in het algemeen klassement.

De groep Gilbert-Wellens-Ulissi sloot aan bij de vroege vluchtersgroep maar toen was de verstandhouding meteen zoek. Achter hen sloop het peloton beetje per beetje naar de omvangrijke kopgroep toe. Op 33 kilometer van de finish smolt alles samen. Leider in het bergklassement, Baptiste Planckaert, ging op jacht naar de punten op de top van de Roudenhaff en kreeg in de afzink ervan steun van Jan Bakelants. De twee begonnen aan de twee plaatselijke ronden met een handvol seconden voorsprong.

Bakelants ging daarop alleen weg en vormde met zijn actie de basis voor een nieuwe kopgroep met daarbij onder anderen Diego Ulissi, Tim Wellens en Loïc Vliegen. Bij leider Eduard-Michael Grosu was het beste eraf en hij loste uit de groep. Wellens en Vliegen versnelden opnieuw, Jan Bakelants sloot voorin ook aan net als Diego Ulissi. Deze laatste trok op 7 kilometer van de finish in de aanval. Tim Wellens counterde samen met Markus Hoelgaard en ook Aimé De Gendt maakte de oversteek naar de kopgroep. In de daaropvolgende sprint met vier toonde Diego Ulissi zich de sterkste. Opnieuw een dubbeslag met de ritzege en het veroveren van de gele leiderstrui.