plusartikels
Op een week tijd zes extra dossiers over wraakporno
© DBA
De afgelopen week hebben zes slachtoffers van wraakporno aangeklopt bij het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen (IGVM). Dat is een opvallende stijging, want tussen juli en september waren er in totaal een twintigtal dossiers. ‘Het lijkt erop dat het verhaal van de BV’s de deur voor mensen op een kier heeft gezet, en dat is belangrijk.’
Wraakporno bestaat uit seksueel expliciete beelden van een persoon die zonder zijn of haar toestemming zijn verspreid. Die beelden kunnen gemaakt zijn met hun medeweten, bijvoorbeeld in een intieme relatie, of zonder hun medeweten. Sinds juli zijn er strengere straffen op wraakporno: daders riskeren een boete tot 10.000 euro en een celstraf tot 5 jaar.
Tussen 1 juli en 11 september heeft een twintigtal slachtoffers aangeklopt bij het IGVM. Opvallend is dat er de afgelopen week zes dossiers zijn bijgekomen. ‘De aandacht voor het verhaal van de Bekende Vlamingen heeft zeker meegespeeld. Het heeft de problematiek bespreekbaar gemaakt’, zegt adjunct-directeur Liesbet Stevens. ‘Het is positief dat slachtoffers van wraakporno weten dat ze bij ons terechtkunnen voor juridisch advies.’
De nieuwe dossiers zijn ingediend door zowel mannen als vrouwen. ‘De inhoud is zeer verschillend: het gaat bijvoorbeeld over boze ex-partners die dreigen met het verspreiden van pikante beelden of over stiekeme filmers die opnames online zetten’, aldus Stevens. ‘Maar we zien ook slachtoffers van seksueel geweld, die bijvoorbeeld gefilmd worden tijdens het misbruik, en gevallen van ‘sextortion’, waarbij slachtoffers worden afgeperst om intieme beelden te delen.’
Isolement en schaamte
Het IGVM merkt dat de gevolgen voor de slachtoffers van wraakporno vaak dramatisch zijn. ‘Die mensen maken zich ontzettend veel zorgen over wie de beelden bijvoorbeeld gezien heeft of waar en wanneer ze de volgende keer zullen opduiken’, gaat Stevens verder. ‘Dikwijls kiezen slachtoffers er zelfs voor om in isolement te gaan, omdat ze voortdurend ongerust zijn. Velen voelen zich genoodzaakt om bijvoorbeeld ander werk te zoeken, omdat ze zo’n gevoel van schaamte hebben.’
Het IGVM is pas sinds 1 juli wettelijk bevoegd om slachtoffers van wraakporno juridische ondersteuning te bieden, maar hoopt in de toekomst nog verder te kunnen uitbreiden. ‘We hebben het vertrouwen van het parlement gekregen, we hopen dat ook de regering dat goede voorbeeld volgt. We hebben alleszins al bewezen nuttig te kunnen zijn’, besluit Stevens.
