“Ik ben een fan van het voetbal van Charleroi, dat vertoont veel overeenkomsten met de filosofie die wij willen volgen. Op verdedigend vlak is er stabiliteit en staat er een solide geheel, aanvallend willen ze verticaal voetbal brengen.” In aanloop naar de topper tussen de Beerschot en Charleroi stak Hernan Losada zijn respect voor de tegenstander niet onder stoelen of banken. De voetbalfilosofie die de Argentijn en zijn collega-trainer Karim Belhocine prediken mag dan wel efficiënt en succesvol zijn, het klassement in de Jupiler Pro League na vijf speeldagen liegt er niet om. Een aantrekkelijke pot voetbal krijg je echter niet voorgeschoteld als je twee ploegen met dezelfde ideeën tegenover elkaar zet.

Het moet soms aangevoeld hebben alsof Losada het tegen zijn eigen ploeg moest opnemen en dat kan best frustrerend zijn. Des te meer omdat Charleroi in zijn groeiproces nog een paar stapjes verder staat dan de Mannekes. De organisatie staat beter. Het gaat allemaal net iets sneller. Het is allemaal net iets slimmer, net iets steviger. Charleroi samen met Club Brugge het beste collectief van België? Losada had in zijn voorbeschouwing zeker niet overdreven.

In elke linie was het een beetje pompen voor Beerschot. Zo kreeg voorin Marius Noubissi het gezelschap van Musa Suzuki - de eerste basisplaats voor de Japanse international - maar het duo kreeg amper ruimte en incasseerden de eerste 45 minuten meer tikken en duwtjes dan dat ze de bal aan de voet konden voelen. Op het middenveld kreeg Rapha Holzhauser de motor niet op toerental en kwam de duelkracht van Pietermaat en Sanusi veel minder uit de verf. De eerste 45 minuten kregen de Mannekes geen enkele bal tussen de palen.

Flits van Morioka

Na een halfuur werd de klus voor Losada en co nog wat moeilijker. Offensief stelde het voetbal van de thuisploeg tot dan weinig voor - Busi strooide met enkele ongevaarlijke voorzetten, maar één flits van Ryota Morioka was voldoende om Beerschot uit verband te spelen. De Japanner stak het leer met veel precisie tussen Sanusi en Dom tot bij Kaveh Rezaei, die met een fraai overhoeks schot de score opende.

Een droomscenario voor Belhocine, een nachtmerrie voor Losada. De competitieleider kon nu nog meer zijn beproefde recept uitspelen: inzakken en in de omschakeling proberen de score nog verder uit te te diepen. Met succes. Tien minuten na de pauze was het opnieuw raak. Na een knappe combinatie in de omschakeling zette Shamar Nicholson Ali Gholizadeh simpel voor doel. Met een raket via de onderkant van de lat zette de Iraniër Beerschot voor een zo goed als onmogelijke opdracht: minstens twee keer scoren tegen een ploeg die nog maar één tegendoelpunt incasseerde.

Drie wissels

Beerschot gaf zich echter niet zomaar gewonnen. Losada probeerde met drie wissels op het uur - Van den Buijs, Sanyang en Tissoudali voor Vorogovskiy, Pietermaat en Bourdin - het tij nog te keren. Plots begon Beerschot beter te voetballen én kansen te creëren. Suzuki kon tot twee keer toe aanleggen, maar botste op Penneteau en een verdediger.

In de slotfase moest de kelk nog tot op de bodem leeg. Na een domme overtreding van Reda Halaimia op Mamadou Fall duwde Rezaei van op de stip zijn tweede van de avond tegen de touwen. De eerredder van Suzuki was niet meer dan een pleister op een houten been. Na de 0-3 tegen Standard incasseert Beerschot voor de tweede keer een stevige nederlaag, maar tegen een slim en uitgekookt Charleroi is dat niets om ongerust over te worden. De Zebra’s behoren op dit moment gewoon tot de top in België, ondanks de knappe seizoensstart zit Beerschot nog in een groeiproces.

Kersten Steurbaut