Overtuigend Cercle doet een zaakje en wint makkelijk van zwak STVV

Paul Clement heeft bij Cercle nog niet de heldenstatus bereikt die Bernd Storck vorig seizoen met de veelbesproken “remontada” verwierf, maar de Brit scoorde gisteren alvast goeie punten met zijn keuzes. Week na week integreert Clement meer aanwinsten in zijn basiself. Gisteren was dat het geval voor Marcelin. De Franse verdediger, door Monaco voor 10 miljoen euro bij Auxerre gekocht, scoorde al na vijf minuten, maar zag die goal wegens handspel afgevlagd. Het was slechts uitstel.

Aan het eind van een sterk tweede kwartier moest Kenny Steppe zich twee keer omdraaien en zag het er voor Sint-Truiden bepaald beroerd uit. Hotic stak de bal diep in het net na een flankvoorzet van Velkovski (1-0). De kleine aanjager stapte ook naar de stip toen Ugbo werd onderuitgekegeld, maar liet de eer aan zijn jarige ploegmaat. Ugbo miste niet (2-0).

Dat de thuisploeg zo nadrukkelijk heerste, had met de offensieve inslag van de opstelling te maken. Na de nederlagen tegen Kortrijk en op Anderlecht, wou Clement zijn bazen op de tribune (CEO Petrov kwam speciaal uit Monaco over) duidelijk verwennen. Op het middenveld koos de Brit voor sterke beer Kanouté in een driehoek met de punt naar achter, waardoor hij zijn collega Muscat verraste met Hoggas én Hotic die samen achter de spitsen opdoken.

De Kanaries konden pas in het derde kwartier de rug rechten, maar Didillon echt bedreigen lukte pas na de pauze. Colidio trof de dwarsligger. Toen Cercle het middenveld begon te verliezen, bleek het inbrengen van Omolo en Vanhoutte de oplossing. In een partij die steeds meer verwaterde kon de thuisploeg zich uiteindelijk beperken tot het verdedigen van de voorprong. Hazard knalde nog eens nipt over, maar uiteindelijk was het de pas ingevallen Vitinho die met een kogel vanop dertig meter de netten bol zette (3-0).

Op de tribunes amuseerden de supporters van Cercle zich na die derde treffer kostelijk. Het was geleden van 1 maart en de zege tegen AA Gent in de strijd om te overleven, onder Storck, dat ze nog eens naar Jan Breydel waren mogen komen. “Eén ploeg in Brugge”, klonk het even. Dromen mag, maar wie Club aan de Gaverbeek zag dartelen...