Vlaamse epidemiologe bekritiseert aanpak in 'haar' Zweden: “Gerapporteerde cijfers zijn slechts topje van de ijsberg”

Al acht jaar is Nele Brusselaers klinisch epidemioloog aan het Zweedse Karolinska-instituut, maar is sinds kort voor de Universiteit Antwerpen aan de slag. Ze heeft enorme bedenkingen bij de Zweedse aanpak van de coronacrisis, die zelfs mee aan de basis van haar vertrek uit Stockholm liggen. Ze begrijpt ook niet dat de Zweden hun eigen strategie totaal niet in vraag stellen, in tegenstelling tot de Belgen.

Brusselaers weet dat de officiële cijfers van het aantal nieuwe besmettingen in Zweden lager liggen dan die in ons land momenteel.  “Maar die in België liggen volgens mij toch dichter bij de waarheid dan die in Zweden”, zegt ze. “Er wordt nog steeds veel minder getest dan in België en dan in de buurlanden. En er wordt ook geen contactopsporing gedaan, want dat is de verantwoordelijkheid van de zieke patiënt”, verklaart ze waarom de gerapporteerde Zweedse cijfers in haar ogen slechts een topje van de ijsberg zijn.

“We hebben in Zweden geen idee van hoe verspreid het virus eigenlijk is”, aldus Brusselaers. Ook al valt het aantal ziekenhuisopnames in Zweden op dit moment nog mee, toch zijn er volgens haar al “cijfers die aantonen dat het aantal infecties weer omhoog aan het gaan is, wat logisch zou zijn, nu die ook in andere landen overal stijgen.” 

De epidemiologe vindt het niet kunnen dat Zweden “tegen alle evidentie in” voor groepsimmuniteit is blijven gaan, terwijl Nederland en het Verenigd Koninkrijk daar al lang van afgestapt zijn. 

Ze kent naar eigen zeggen wel meer mensen in haar Zweedse netwerk die ziek zijn of geweest zijn dan in haar Belgische. Maar “dat het er vier op de tien zouden zijn” in Zweden, “dat geloof ik niet”, verwijst ze naar de verhoopte groepsimmuniteit in het Scandinavische land waarvan sommige experts, zoals de Deense onderzoeker Kim Sneppen, inmiddels aanwijzingen zien en die toch minstens een besmettingsgraad van 40 procent van de bevolking zou vereisen.