Even leek het erop dat de wedstrijd ingekort zou worden door de hevige mist, maar uiteindelijk konden de vrouwen om 9u30 toch van start gaan voor zeven ronden van 18,8 kilometer.

Na twee uur koers scheurde een viertal met grote namen zich af van het peloton, waar Lotto-Soudal Ladies van bij de start het commando nam. Lotte Kopecky, Shari Bossuyt, Jolien D’hoore en Valerie Demey kregen wat speelruimte, maar werden snel gegrepen.

Met nog 52 kilometer te gaan voelde topfavoriete Kopecky het nogmaals kriebelen. Enkel D’hoore kon haar versnelling beantwoorden en het tweetal fietste snel een aardige bonus bijeen. Uittredend kampioene Jesse Vandenbulcke verstoorde de achtervolging uitstekend. De tandem Kopecky-D’hoore werkte prima samen en op 30 kilometer van de meet diepten ze de voorsprong bijna uit tot een minuut.

Op de voorlaatste passage aan de Tiegemberg lieten de koplopers het peloton even heel dicht bij komen. Na een nieuwe versnelling van Kopecky moest D’hoore alles uit de kast halen, maar ze kon toch op het nippertje aanpikken bij de ritwinnares uit de voorbij Giro Rosa.

Finishfoto brengt uitsluitsel

Bij het ingaan van de laatste ronde bleef nog een voorsprong van 20 seconden overeind. Op de Schernaai, de voorlaatste beklimming van de dag, bleef het duo netjes bij elkaar. Op de Tiegemberg gooide Kopecky wel alles op tafel, maar haar demarrage was niet snedig genoeg om D’hoore af te schudden. Meer nog: vanuit het peloton maakte Shari Bossuyt de oversteek. De renster van NXTG Racing maakte handig gebruik van de twijfel bij de twee leidsters.

Kopecky zette de sprint van heel ver aan, Bossuyt was er onmiddellijk aan voor de moeite. Op de meet was een finishfoto nodig tussen Kopecky en D’hoore, de renster van Lotto Soudal Ladies trok aan het langste eind en volgt zo haar ploeggenote Vandenbulcke op. Nummer drie Shari Bossuyt mocht nadien wel het podium op als nationaal beloftenkampioene.

Lotte Kopecky: “Snelle benen van Jolien moest ik afmatten”

Lotte Kopecky reed bijna de hele dag in de aanval en wou niks aan het toeval overlaten met Lotto Soudal Ladies. “De ploeg reed een perfecte koers, we hebben het BK van in het begin in handen genomen. Uiteindelijk geraak ik voorin met Jolien, een ideale situatie. Ik wist wel dat ik haar snelle benen een beetje moest afmatten en dat is gelukt.”

“Ik had zeker geen schrik om van ver aan te gaan. Uiteindelijk bleek dat het beste scenario. Ik denk dat we echt een stukje reclame voor het vrouwenwielrennen bijeengereden hebben. Of het even hommeles was met die demarrages? Ik zou hetzelfde gedaan hebben als je weet dat ze vanuit je rug demarreren. Daarna konden we de samenwerking wel herstellen. Op de laatste keer de Tiegemberg wou ik vanaf beneden aangaan, maar daar was Jolien al op voorbereid. Ik kreeg haar er niet af.”

Een finishfoto kende de titel uiteindelijk toe aan Kopecky. “In de sprint was ik niet helemaal zeker, maar dat ben je natuurlijk nooit. Ik wist dat ik van ver moest aangaan en dat bleek achteraf de juiste beslissing.”

Jolien D’hoore: “Lotte was bergop de betere: ik botste op een sterkere renster”

Jolien D’hoore greep in een sprintje naast een vijfde Belgische titel. “Ik voelde mij eigenlijk heel goed, maar op het einde ontbrak de frisheid. Ik voelde dat Lotte de sterkste was bergop, daar moet ik eerlijk in zijn. Ik probeerde vanuit haar wiel altijd te vertrekken, zodat zij mij er bergop moest afrijden en dat lukte niet, dus kwam het aan op de sprint.”

“Ik mist wel mijn absolute topsnelheid door eergisteren pas uit de Giro terug te keren. Het blijft jammer om met zo weinig verschil te verliezen, maar er moet altijd een verliezer zijn.”

In tegenstelling tot Kopecky kon D’hoore niet rekenen op een sterke ploeg vandaag. “Tactisch rijd ik misschien wel de perfecte wedstrijd. Ik moest op alles reageren wat er bewoog, ik denk niet dat ik een fout heb gemaakt, ik botste gewoon op een sterkere renster. Ik was wel verbaasd toen Lotte zo snel begon te demarreren en toen dacht ik: “Los het nu zelf maar op.”

“Toen het peloton dichter kwam, begonnen we wel weer samen te koersen. Er werd weinig gepraat, vooral gekoerst. Of ik het jammer vind dat die vijfde titel er nu niet komt? Tja, de jeugd staat te trappelen.”

Beloftenkampioene Shari Bossuyt: “Haalde er het maximum uit”

Shari Bossuyt finishte dinsdag als derde in het Belgisch kampioenschap, maar werd toch tot Belgisch kampioene gekroond. De renster van NXTG Racing was immers de eerste renster bij de vrouwen beloften. Een zeer mooie troostprijs voor Bossuyt die er in haar eentje in slaagde de kloof met Lotte Kopekcy en Jolien D’hoore in de slotronde te overbruggen. In de daaropvolgende sprint haakte Bossuyt al snel af en legde ze zich neer bij het feit dat een derde plaats het hoogst haalbare zou worden.

“Ik probeerde nog eens alles op alles te zetten tijdens de laatste bekklimming van de Tiegemberg”, blikte Bossuyt achteraf terug. “Ik kon me door mijn tempoversnelling losrukken uit het peloton en beetje per beetje naar de twee vluchtsters toe rijden. Ik was zo al zeker van mijn derde plaats. Ik wist dat ik geen schijn van kans had tegen die twee snelle vrouwen. Maar ik werd wel netjes Belgisch kampioene bij de beloften. Ik heb er echt het maximale uitgehaald.”

Jolien D’hoore en Lotte Kopecky waren er vanonder gemuisd op 52 kilometer van de eindmeet. Lotto Soudal Ladies blokkeerde daarna alles in het peloton. “Dat was best wel vervelend maar dat was hun keuze”, aldus Bossuyt. “Zij maakten daarmee meteen wel duidelijk dat Lotte Kopecky hun kopvrouw was. Ik ben blij dat ik na de laatste beklimming van de Tiegemberg er alsnog in slaagde weg te springen naar de twee. Ik had die Belgische trui bij de beloften in mijn achterhoofd steken maar ik ben nog meer tevreden met het feit dat ik derde werd in het BK bij de elite.”