Het leven zit vol kleine, wonderlijke overwinningen die allemaal de moeite zijn om te vieren. Je moet ze gewoon durven claimen

Vraag van de Week:

‘Ik was onlangs jarig, maar heb het niet echt kunnen vieren. Ik wil niet dat mijn feestje een virusbom wordt. Normaal geef ik niet echt veel om mijn verjaardag, maar deze pikt toch wel. Kan ik iets organiseren waar ik me achteraf niet slecht over voel?’ 

Niels, (Haacht)

Beste Niels,

Oh sweet summer child. Letterlijk. Als iemand die bij het uitblazen van de kaarsjes doorgaans moest opletten dat haar taart niet vol kerstboomnaalden hangt, kan ik niet anders dan meewarig glim­lachen met jouw pech. Mijn moeder is zo mogelijk nog slechter af, met een verjaardag begin januari wanneer ­iedereen een indigestie en een afkeer van de winkelstraten opgelopen heeft. Meer dan eens werd ze gevierd met een zelfgemaakte ‘bon’ en een lichte salade aan de huiselijke eettafel.

Al heeft zij tenminste nog moederdag in augustus. De meeste winterbaby’s krijgen twee weken lang al hun ­sinterklaas-, verjaardags- en eindejaarscadeaus – meestal geld dat ze er dan moeten doorjakkeren aan geschenken voor ánderen want ‘tis the ­season’ – en zitten voor de rest van het jaar op droog zaad.

Mensen die geboren zijn in december en januari zijn ­troopers, beste Niels. Als iemand ooit klaagt dat zij met sterrenbeeld boogschutter en steenbok zo vurig zijn, weet dan dat dat het resultaat is van levenslang in de schaduw te moeten leven van de verjaardag van een of andere nobele onbekende wiens biografie nooit gefactcheckt werd, maar die desondanks toch op een sokkel (nou ja, kruis) wordt geplaatst terwijl hij evengoed de Alex Jones van zijn tijd had kunnen zijn.

Sowieso is het idee van verjaardagen vieren waanzinnig, schrijft zij die haar vrienden jaarlijks door ijskoud snertweer naar een of andere bruine kroeg jaagt en nukkig is als iemand het waagt voor middernacht te vertrekken. Serieus. Wat heb jij nu eigenlijk gepresteerd op die dag? Je bent ­geboren, maar je moeder deed al het werk. Er valt wel wat voor te zeggen dat “2020 tot hiertoe overleven” best wel een prestatie was, maar met dat te vieren doe je die ­prestatie misschien weer teniet. Op dit moment rijmt get together nog lekker handig op superspreader en geef toe, weinig is meer cringe dan een Zoom Party. Wacht dus het moment af waarop je wel weer ­overstelpt mag worden met aandacht en vier iets waar je werkelijk nog een herinnering aan hebt.

Je afstuderen bijvoorbeeld, of de dag waarop het drie jaar geleden is dat je je toxic ex bij het klein gevaarlijk afval dumpte. Die keer dat je ­meerdere levens hebt gered door je voorrang van rechts af te staan aan een agressieve BMW, het moment waarop je whiskey neat hebt leren ­drinken, eindelijk bent gestopt met laxeermiddelen als een ‘dieet voor bourgondiërs’ te zien of de releaseday van Lordes plaat Melodrama.

Het leven zit vol kleine, wonderlijke overwinningen die allemaal de moeite zijn om te vieren, lieve Niels, je moet ze gewoon durven claimen. Iedereen heeft een verjaardag, jij hebt de kans om een Nielsdag te organiseren. Wie dat megalomaan vindt, mag je gerust aan Jezus ‘één feestdag is niet genoeg’ van Nazareth herinneren.