Seksuoloog Lotte Vanwezemael: ‘Seks is geen must om gelukkig te zijn’

Lotte Vanwezemael is klinisch psycholoog en seksuoloog. Als ‘Seksuolotte’ maakt ze podcasts en filmpjes voor radiozender MNM. Hoe is zij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had zij 13 minuten en 32 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Onlangs las ik een artikel over het psychisch welzijn van jongeren en hoe daar in coronatijden amper aandacht voor is. Dat maakt me bang én boos.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Een masterplan heb ik niet. Maar ‘leef en laat leven’ lijkt me een goed motto.

Wat is uw grootste prestatie?

Drie jaar geleden heb ik de Dodentocht uitgewandeld. Velen dachten dat het me niet zou lukken, maar kijk!

Wat is uw grootste mislukking?

Af en toe baal ik wel eens – als een chocoladecake mislukt en ik hem in de vuilnisbak moet kieperen – maar ik besef dat er altijd ergere dingen zijn.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Soms fantaseren mijn vriend en ik over een boerderij in Zuid-Frankrijk, waar we dan wijnboeren zouden worden. Maar ik zou mijn familie en vrienden te veel missen. En mijn Frans is niet zo best.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

De vakanties met mijn ouders en twee zussen. Dan zaten we met ons drieën op de achterbank gepropt, op weg naar Spanje. Ik koos liedjes van K3, mijn zussen van Britney Spears en mijn ouders van Roxette of Dire Straits. Als ik nu zo’n nummer hoor, word ik meteen teruggekatapulteerd.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

De serie Down to Earth op Netflix stemde me tot nadenken. Ik koop zo weinig mogelijk plastic flessen en eet minder vlees. We hebben ook een grote tuin met fruit en groenten, een mesthoop en tot voor kort een paar kippen. Die zijn helaas vermoord door een vos.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Dat ze me ‘een slet’ noemen, daar lach ik eens mee. Maar als mensen beweren dat mijn job weinig inhoudt, steiger ik. Buiten de media werk ik ook als psycholoog met cliënten, maar dat ziet natuurlijk niemand.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Elke minuut van de dag. We hebben twee katten, Figaro en Cléo. Dat zijn onze baby’tjes.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Ik had graag een instrument kunnen bespelen, zoals piano of viool.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Laten we hopen van niet.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Als kind volgde ik ballet en ooit gingen we naar een voorstelling van Ballet van Vlaanderen. Ik krijg nog kippenvel als ik eraan terugdenk. Hoe lichaam en muziek één worden: prachtig.

Waarover zou u meer willen weten?

Stel je voor dat we iemands gedachtestroom als een kassabon uit zijn lichaam konden laten rollen. Echt inzicht krijgen in de mens en zijn beweegredenen: dat zou ik wel willen.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Weinig tot niets. Maar ik werk ook nog niet lang. Ik probeer vooral vzw’s te helpen door ze onder de aandacht te brengen van het grote publiek.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

De taal.

Vindt u seks overschat?

Het is mijn job, dus nee. Maar het is geen must om gelukkig te zijn. Intimiteit, in de vorm van verbinding, is veel belangrijker.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Gisteren nog. We eten elke week pannenkoeken bij mijn grootouders en hebben ook een levendige WhatsAppgroep met het hele gezin.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik sport een paar keer per week. Gezonder eten heb ik al geprobeerd, maar daarvoor is mijn leven te hectisch. En ik vrees dat ik er ook te lui voor ben.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Ik zou mijn familie volgen. Maar ik woon vlak bij Kleine- Brogel. Als daar een bom op valt, is het meteen gedaan.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat je tegen muren mag lopen. Dat alles relatief is. En dat ik niet goed alleen kan zijn.