Droomdebuut voor Ronald Koeman in Camp Nou: Ansu Fati (2) en Messi scoren tegen Villarreal

Er was een kwartier gevoetbald in het lege karkas van het Camp Nou toen Ronald Koeman tevreden applaudisseerde. Geen grote lach op zijn gezicht, geen vertoon van euforie. Misschien iets van opluchting. Maar toch vooral een strakke blik van zekerheid, van overtuiging. Van: zo hoort het, zo hebben we het bedacht.

Ansu Fati had een seconde eerder op spectaculaire wijze de 1-0 gescoord. Een jongen die nog 18 moet worden. Die de aflegger van Jordi Alba op Leo Messi, al acht jaar een vertrouwd recept bij FC Barcelona, met zijn rechtervoet snoeihard onderschepte. Een bal die hij afsnoepte van het magische linkerbeen van Messi dat zich een meter achter hem klaarmaakte voor een al even vernietigend schot. Maar het in Guinee-Bissau geboren Spaanse talent schoot zelf hard binnen.

Geen opgestoken armen van Koeman, geen sprongetjes, geen gejuich. Er is al gekte genoeg bij Barça, zo heeft hij de laatste hectische anderhalve maand in zijn droomstad ontdekt. Rust is wat zijn ploeg nodig heeft, afgesloten van het rumoer van buitenaf. En, vooral, resultaten. En dat kreeg hij, bij de première.

Misschien dat ook de oud-bondscoach van Oranje bij die snelle 1-0 nog liever even wilde afwachten of de vele arbeid van de laatste weken daadwerkelijk zijn vruchten zou afwerpen. Toen hij met een 4-0 voorsprong in de rust de kleedkamer opzocht, wist hij dat het goed zat. Dat de met 8-2 door Bayern München mishandelde selectie dat recente verleden zo snel mogelijk wil vergeten. Dat Messi er nog altijd zin in heeft, al wilde hij weg bij de club waar hij zich niets meer zag winnen.

Een Messi die enkele uren eerder, net als zijn medespelers en de Barça-fans, zijn weggestuurde vriend Luis Suárez tweemaal voor Atlético Madrid had zien scoren. Een spits die ze zouden missen, was direct de conclusie. Maar daar was dus direct Ansu Fati om het gat op te vullen. Hij maakte ook de 2-0. En veroorzaakte met een verdachte val de strafschop waaruit Messi de 3-0 scoorde. En de Argentijn gaf vlak voor rust de scherpe voorzet waaruit Pau Torres de 4-0 in eigen doel schoot.

Maar meer dan alleen die doelpunten kon Koeman tevreden zijn over het vertoonde spel, vooral in de eerste helft. De beweeglijkheid van zijn vier aanvallers in het 4-2-3-1 systeem dat zijn vaste schema lijkt te worden, van wie de uit München teruggekeerde Coutinho een zeer waardevolle aanwinst blijkt.

Ver vooruit verdedigen, zoals uit de tijden van coach Guardiola, en de bal snel op de helft van de tegenstander heroveren werd ook lange tijd aardig uitgevoerd, zonder Villarreal echte kansen te gunnen. En dat met een basiselftal waarin zeven spelers ook aan dat dramatische duel tegen Bayern waren begonnen. Zeven van wie Frenkie de Jong zich ongetwijfeld het gelukkigst voelt met de derde trainer die hij in een jaar bij Barça meemaakt; onder Koeman kan hij nu de lijnen uitzetten, centraler op het middenveld, meer achter dan voor de bal.

Geen grote revolutie of schoonmaak dus bij de Catalanen, maar gewoon vooralsnog enkele noodzakelijke ingrepen. Koeman weet dat er niet veel geld is om nieuwe spelers te halen, voetballers die hij graag zou willen hebben om de ploeg nog meer naar zijn hand te zetten. En hij had er tegen Villarreal nog meer dan voldoende op de bank om na rust in te brengen, om zijn ploeg te verversen aan het begin van een fundamentele week in een zwaar seizoen. Donderdag is er een uitmatch bij Celta de Vigo, zondag komt Sevilla op bezoek.