Etixx-Quick Step eindigde het seizoen 2016 op een zevende plaats in de UCI-ranking, iets minder hoog dan het seizoen 2015 waar ze als vierde finishten, maar het team behaalde wel het meeste aantal overwinningen (57), ééntje meer dan het jaar voordien. “Waaronder negen ritten in de grote rondes en ook het WK ploegentijdrit”, aldus manager Patrick Lefevere. “Voor het vijfde jaar op rij waren we de ploeg met de meeste zeges. Dat zijn indrukwekkende getallen die me blij en trots maken, maar ons ook de motivatie geven om nieuwe hoogtepunten te behalen in het komende seizoen.”

Nieuwe naam, nieuwe kern

Voortaan gaat de ploeg door het leven als Quick Step Floors. In de transferperiode zag het team negen renners andere oorden opzoeken, onder meer kopman Tony Martin, maar ook Stijn Vandenbergh, Gianni Meersman (intussen gestopt door hartproblemen) en Nikolas Maes. Acht nieuwkomers zijn er in het team, met Philippe Gilbert als grootste naam. Maar ook bijvoorbeeld Dries Devenyns keert terug naar de oude stal. Hij boekte vorig jaar maar liefst vijf van zijn totaal van zes profoverwinningen bij zijn team IAM Cycling, dat er eind vorig jaar mee ophield.

De ploeg telt 29 renners, uit 13 landen. “Het is een mix tussen ervaren en jonge krachten, de gemiddelde leeftijd ligt rond de 27 jaar”, verduidelijkt Lefevere. “We kijken erg uit naar de 15e jaargang van de ploeg, het wordt een belangrijk hoofdstuk voor het team en de ambitie is groot, net zoals de voorbije jaren.”

Genoeg uithangborden

Uithangborden zijn Tom Boonen, alvast nog tot Parijs-Roubaix, Fernando Gaviria, die zich verder wil ontplooien op de weg en zijn statuut van topsprinter wil bevestigen, de Duitse sprinter Marcel Kittel, Julian Alaphilippe en Daniel Martin.

Voor de Ardense klassiekers en voor het klassieke voorjaar kan de ploeg terugvallen op een zeer brede kern met Boonen, Terpstra, Stybar, Lampaert, Devenyns en Gilbert, kopmannen bij de vleet dus.

Voorts wil de ploeg jonge talenten, zoals Petr Vakoc, winnaar van de Brabantse Pijl van 2016, en landgenoot Laurens De Plus verder laten ontbolsteren en geeft het kansen aan jonge nieuwkomers zoals de Fransman Rémy Cavagna, Enric Mas en Maximillian Schachman, Duits tijdritkampioen bij de beloften en twee keer goed voor zilver in het tijdrijden bij de beloften op het WK. “We zijn het jaar alvast goed gestart met de nationale titel tijdrijden in Nieuw-Zeeland voor Jack Bauer”, klonk het trots.

Vorig jaar behaalde de ploeg geen zege in een grote voorjaarklassieker, maar was er wel winst in de Scheldeprijs met Marcel Kittel en in de Brabantse Pijl met Vakoc. De kers op de taart ontbrak echter. “Daar hebben we gefaald”, klonk het onomwonden bij Lefevere. “Maar ik ben nog altijd heel trots op hoe we die koersen hebben gereden, hoe we geknokt hebben om jongens zoals Sagan terug te proberen halen. We hebben gevochten en ik ben ervan overtuigd dat het dit jaar minder gemakkelijk zal zijn om ons te lossen in de voorjaarsklassiekers.”

De ploeg wil scoren van januari tot oktober, zal in totaal 375 (!) wedstrijddagen tellen en aanwezig zijn op vijf continenten om te koersen. “Scoren van het begin tot het eind van het jaar”, dat is de ambitie”, besluit Lefevere.

Boonen: “Ik heb er zin in, laat dat koersjaar maar beginnen”

Tom Boonen zoog op de persconferentie (uiteraard) weer alle aandacht naar zich toe. Ongewild, maar het is dan ook zijn allerlaatste seizoen. Hij maakt zijn seizoensdebuut in San Juan op 23 januari. “Ik kijk ernaar uit”, zei hij met pretoogjes. “Ik heb een heel goede winter achter de rug en ik ben klaar om mijn laatste maanden in koers te rijden.”

“Het is lang geleden dat ik nog eens een zorgeloze winter had. Nu kon ik perfect aan de voorbereiding beginnen en dat scheelt toch een slok op de borrel. Toen ik vorig jaar na mijn val in Abu Dhabi op de eerste trainingsstage arriveerde, had ik amper training in de benen, het verschil is groot. Ik was toen een schim van mezelf.”

Na Parijs-Roubaix houdt Boonen ermee op. “Het is een beslissing waar ik vrede mee heb en ik ben ook niet van plan om erop terug te komen. Ik word 37 jaar, het is genoeg geweest.” Vorig seizoen werd Boonen tweede in Parijs-Roubaix, nu mikt hij opnieuw op die vijfde kassei. “Natuurlijk is dat het grote doel, maar ik heb nog meer doelen. Ik wil eigenlijk nu al scoren, van in San Juan tot in Roubaix.”

Een vierde zege in de Ronde van Vlaanderen is minder realistisch. “Sinds het hertekende parkoers ligt dat toch moeilijk voor mij, een man op leeftijd. Dat is toch meer voor een explosief renner, iemand die de opeenvolging van die korte hellingen makkelijk verteert. Roubaix ligt me beter.”

Boonen is ook niet van plan om met de handrem op te rijden. “Neen, helemaal niet. Dat mag je niet doen, opeens voorzichtig rijden omdat je schrik hebt om te vallen. Ik weet dat er nu na een val geen herkansing meer komt, maar je mag dat niet door je hoofd laten spoken. Ik ga nog altijd sprinten, hopelijk zelfs al in San Juan. Ik heb er zin in, laat dat koersjaar maar beginnen.”

Hoe zijn programma er precies zal uitzien is nog niet helemaal duidelijk. Voor hem zelf wel, de ploeg wil dat nog niet expliciet communiceren. Wat wel al duidelijk is: “Eerst San Juan, daarna volgde normaal Qatar, maar dat lukt nu niet meer na de schrapping. Ik zal nu een weekje thuis trainen. Dan volgt de Ronde van Oman, Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne en vervolgens de Tirreno-Adriatico.”

Gilbert voelt zich al thuis: “Ik wil een klassieker winnen"

Philippe Gilbert voelt zich al goed thuis bij zijn nieuwe team. De 34-jarige Luikenaar verliet BMC na vijf jaar om opnieuw voor een Belgische ploeg te rijden en wil tonen dat hij nog lang niet versleten is. “Het kostte me weinig moeite om me hier te integreren”, aldus een ontspannen Gilbert. “Veel renners kende ik al en ook een paar mensen van de staf waren me niet onbekend. Al op de eerste trainingsstage voelde ik me welkom. Ik heb ook veel zin om voor dit team te rijden. Ik amuseer me hier goed, alles is hier op en top professioneel, maar tegelijkertijd maken we veel plezier.”

Aanvaller Gilbert houdt van de manier van koersen van de formatie van Patrick Lefevere. “Ze wachten nooit af, nemen hun verantwoordelijkheid, aanvallen is hun devies en dat ligt me wel. We hebben nu al veel trainingsweken achter de rug, ik kijk echt uit naar de start van het seizoen. Het is niet dat ik me een debutant voel, maar ik besef wel meer en meer, door de jaren heen, hoe graag ik koers, dat het een job is waar ik echt van houd en dat ik me graag nog eens wil tonen.”

Normaal zou hij seizoen starten in de Ronde van Qatar, maar omdat de organisatie de handdoek gooide, start hij nu in de Ronde van Valencia, die begint op één en eindigt op vijf februari. “Het is jammer dat er geen Ronde van Qatar is, maar je kan er weinig aan veranderen. De rest van het programma maakt de ploeg later bekend.”

De ambitie bij Gilbert blijft groot. “Ik wil een klassieker winnen, een monument”, klinkt het bij de oud-winnaar van Luik-Bastenaken-Luik, de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en de Ronde van Lombardije. “In 2015 en 2016 won ik geen klassieker, dus het wordt tijd dat ik dat nog eens doe in 2017. .

Laurens De Plus gaat grote ronde rijden in 2017Laurens De Plus begint aan zijn tweede profseizoen bij Quick-Step Floors. “Ik wil bevestigen”, blikt de 21-jarige Oost-Vlaming vooruit. “Mijn eerste profjaar was heel mooi, de ploeg was tevreden en ik wil me graag opnieuw tonen in 2017.”“Het is me wel al vaak gezegd, onder meer door Tiesj Benoot en Louis Vervaeke, dat het tweede profjaar niet gemakkelijk is, maar ik heb er geen schrik voor. Je mag dat ook niet door je hoofd laten spoken, ik ga hard werken en proberen het tegendeel te bewijzen.”“Er is geen druk, de ploeg heeft vertrouwen in mij en ik kan een mooi programma rijden. Niets moet. Ik heb veel gewerkt voor het team in 2016. Dat is ook normaal, in je eerste profjaar waarin je nog alles moet bewijzen. In 2017 mag ik wellicht wat later in actie schieten en af en toe zelf al eens een finale rijden. Daar kijk ik naar uit. Het belangrijkste is dat ik hier rustig kan groeien. Houd er rekening mee dat ik nog altijd heel jong ben, ik moet nog veel leren en ik moet nog altijd mijn eerste grote ronde rijden.”En dat zal in 2017 gebeuren. Welke ronde dat zal zijn, mocht hij nog niet vertellen van het team. “Die eerste ronde zal me veel duidelijk maken. Hoe ik recupereer, hoe ik moet doseren. Vaak koers ik nu nog te gretig, maar in een grote ronde zal ik dat anders moeten aanpakken.”

Jonge Declercq moet kopmannen bijstaan in klassiekers

Tim Declercq is één van de drie Belgische nieuwkomers in het team van Lefevere. Hij koerste de voorbije seizoenen bij Topsport Vlaanderen-Baloise en speelt voortaan in een hogere liga. “Ik koers hier om de ploegmaten bij te staan”, kent hij zijn rol, “niet voor eigen glorie, maar die van anderen.”

De ploeg kon na het vertrek van Stijn Vandenbergh en Nikolas Maes wel een extra werkkracht in de klassieke kern gebruiken en dus klopte manager Patrick Lefevere bij de 27-jarige Declercq aan de deur. “Dit is de ploeg van mijn dromen”, zegt hij. “Als kleine jongen volgde ik altijd al de kleurrijke truitjes van toen nog Mapei in het peloton, nu mag ik hier zelf koersen. De aanpassing verliep vlot, ik voelde me hier al heel snel thuis, veel jongens kende ik ook al uit het peloton en dat hielp wel.”

“Ik zou mezelf nog niet meteen de nieuwe Vandenbergh noemen. Ik reik nog maar tot aan zijn enkels. Stel dat ik ooit zou kunnen realiseren wat hij voor de ploeg heeft gedaan, wel dan zal ik met grote trots terugkijken op mijn carrière. Ik heb nu een beetje stress voor die eerste koersen, want ik moet me hier nog volop bewijzen, maar het is gezonde stress. Ik weet wat de ploeg van me verwacht, mijn rol is duidelijk: de eerste uren van de koers op kop rijden, de wedstrijd mee controleren. Een ploeg heeft ook knechten nodig, niet iedereen kan kopman zijn en ik mik hier niet, toch zeker niet in mijn eerste jaar, op een persoonlijk resultaat. Ik kan een finale rijden, maar ik ben niet explosief genoeg om het af te maken. Laat mij maar mijn ding doen voor de ploeg en ik ben ervan overtuigd dat ik hier nog heel veel kan leren, ook tactisch, in de wedstrijden zelf, zal ik ongelooflijk veel opsteken bij dit team.”

Declerq rijdt zijn eerste koers voor Quick-Step Floors in Argentinië, aan de zijde van Tom Boonen in de Vuelta a San Juan, van 23 tot 29 januari.

Team in 2017:

In: Jack Bauer (NZl), Eros Capecchi (Ita), Rémi Cavagna (Fra), Tim Declercq (BEL), Dries Devenyns (BEL), Philippe Gilbert (BEL), Enric Mas (Spa), Maximillian Schachmann (Dui)

Uit: Maxime Bouet (Fra), Rodrigo Contreras (Col), Nikolas Maes, Tony Martin (Dui), Gianni Meersman (BEL), Stijn Vandenbergh (BEL), Guillaume Van Keirsbulck (BEL), Carlos Verona (Spa), Lukasz Wisniowski (Pol)

Kern: Julian Alaphilippe (Fra), Jack Bauer (NZl), Tom Boonen (BEL), Gianluca Brambilla (Ita), Eros Capecchi (Ita), Rémi Cavagna (Fra), Tim Declercq (BEL), Laurens De Plus (BEL), David de la Cruz (Spa), Dries Devenyns (BEL) Fernando Gaviria (Col), Philippe Gilbert (BEL), Bob Jungels (Lux), Iljo Keisse (BEL), Marcel Kittel (Dui), Yves Lampaert (BEL), Enric Mas (Spa), Daniel Martin (Ier), Davide Martinelli (Ita), Ariel Richeze (Arg), Fabio Sabatini (Ita), Maximillian Schachmann (Dui), Pieter Serry (BEL), Zdenek Stybar (Tsj), Niki Terpstra (Ned), Matteo Trentin (Ita), Petr Vakoc (Tsj), Martin Velits (Svk), Julien Vermote (BEL)

)